Τρίτη 31 Μαρτίου 2015

«5 συμβουλές που εύχομαι να ακούσει το παιδί μου…»

Τι εύχομαι για τα παιδιά μου ; Τα πάντα, όπως το να είναι ευτυχισμένα, να έχουν υγεία και να είναι καλότυχα αλλά το πιο σημαντικό να μην αγνοήσουν τις συμβουλές μου.Ποιες είναι οι πιο σημαντικές συμβουλές λοιπόν;

1.Να είστε ευγενικοί με τους άλλους ανθρώπους.
Μην είστε κακοί με τους άλλους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να φέρεστε άσχημα και με κακία ή ζήλια. Όταν συμπεριφέρεστε καλά θα σας συμπεριφέρονται και με ανάλογο τρόπο .Το ξέρω ότι δεν θα είναι πάντα εύκολο αλλά η ευγένεια θα μας ακολουθεί σε όλη μας την ζωή και μας καθορίζει σαν ανθρώπους.

2.Να έχετε αυτοέλεγχο.
Εσείς θα είστε οι κύριοι του εαυτού σας. Θα έχετε πάντα τον έλεγχο των συναισθημάτων σας. Ορθώστε το ανάστημά σας και πείτε την γνώμη σας και αυτό που πιστεύετε

3.Αφήστε τον εαυτό σας να κάνει λάθη.
Δεν μπορούμε να είμαστε τέλειοι σε όλα και θα έρθει η στιγμή που θα κάνουμε και λάθη και θα στεναχωρηθουμε.Αυτό δεν σημαίνει ότι θα το βάλουμε κάτω, αλλά θα πρέπει να συνεχίζουμε ότι και αν συμβεί. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και συνεχίστε.

4.Πάρτε ρίσκα.
Μην φοβάστε να ρισκάρετε γιατί η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς. Οι πιο έξυπνοι, ευτυχισμένοι και πιο γενναίοι άνθρωποι είναι αυτοί που ρισκάρουν.

5.Ακολουθήστε τα όνειρά σας.
Όποια και να είναι τα όνειρά σας από τα πιο μικρά και από τα πιο μεγάλα ακολουθήστε τα ότι και να γίνει. Είναι τα όνειρά σας και δικαιούστε να κάνετε τα πάντα για να τα πραγματοποιήσετε.
Εμείς θα είμαστε πάντα δίπλα σας και θα στηρίξουμε όποια απόφαση και να πάρετε.
Η μαμά και ο μπαμπάς θα είναι εδώ….

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2015

Τα δώσατε όλα και σας πρόδωσαν ;

Κατ’ αρχήν γιατί τα δώσατε όλα; Αν κάποιος σας ζητήσει οικονομική βοήθεια εσείς θα του δώσετε ότι έχετε και δεν έχετε; Την περιουσία σας, τα σπίτια σας, το πορτοφόλι σας και μετά θα διαμαρτύρεστε γιατί μείνατε στον δρόμο;

Το ίδιο ισχύει και στις σχέσεις των ανθρώπων. Ο νους μας πηγαίνει πρωτίστως στις σχέσεις των δύο φύλλων όμως τα ίδια ισχύουν και για τις φιλικές σχέσεις, ή για τις σχέσεις γονιών – παιδιών. Ακούμε συχνά γονείς να μιλούν για τις "θυσίες" που έχουν κάνει για τα παιδιά τους χωρίς την ανταπόκριση που αυτοί περιμένουν.

Γιατί άραγε δίνουμε τα πάντα σε μια σχέση; Το κάνουμε από "αγάπη" ή γιατί θέλουμε κάτι να "αγοράσουμε"; Είναι δύσκολο να δώσουμε μια απάντηση όσο τα γεγονότα και η σχέση βρίσκονται σε εξέλιξη. Όταν όμως η όλη υπόθεση κάπου καταλήξει τα συμπεράσματα εξάγονται ευκόλως.

Αν δίνουμε χωρίς να ζητάμε κάτι τότε αν δεν πάρουμε τίποτα μάλλον δεν θα ενοχληθούμε ιδιαίτερα. Δίνουμε γιατί το θέλουμε. Όταν όμως ενοχληθούμε από την απουσία της ανταπόκρισης που επιθυμούμε, τότε έχουμε δώσει για να αγοράσουμε. Και μάλιστα επιχειρήσαμε να αγοράσουμε κάτι που ο άλλος δεν θέλει να πουλήσει, τουλάχιστον σε μας. Ειδάλλως προς τι η ενόχληση;

Αναρωτιόμαστε όμως το εξής. Μια σχέση δεν πρέπει να είναι ισότιμη; Να υπάρχει αμοιβαιότητα; Να δίνει ο ένας στον άλλον; Μια μονομερής προσφορά δεν είναι σχέση, είναι μάλλον εκμετάλλευση. Αυτό μας ενοχλεί. Όμως γιατί παραμένουμε σε μια νεκρή σχέση όπου "δίνουμε" μόνο εμείς;

Ενδόμυχα γνωρίζουμε ότι δίνουμε χωρίς να παίρνουμε, γνωρίζουμε ότι η προσφορά μας είναι στην ουσία μια "προκαταβολή" ελπίδας. Πληρώνουμε τον άλλον για κάτι που δεν θέλει να μας δώσει, ελπίζοντας ότι κάποτε αυτή η εκποίηση του εαυτού μας θα τον συγκινήσει, ή θα τον εκβιάσει συναισθηματικά και θα αρχίσει να συμμετέχει και ο ίδιος ενεργά στην σχέση. 

Και όλα αυτά γίνονται με την θέλησή μας. Αυτό μας στερεί το δικαίωμα της απόδοσης ευθυνών σε άλλους. Αν όμως ενεργούμε παρά την θέλησή μας, πριν κατηγορήσουμε τους πάντες και τα πάντα ότι μας εξαπάτησαν, ας αναρωτηθούμε γιατί εξαπατηθήκαμε εμείς. Γιατί είμαστε επιρρεπείς στην εξαπάτηση και που "κοιμόταν" η θέλησή μας όταν οι άλλοι μας εκμεταλλεύονταν; 

Η άποψη ότι δεν πρέπει να τα δίνουμε όλα ακούγεται εγωιστική. Όμως μια σχέση απαιτεί την συμμετοχή δύο ανθρώπων υπαρκτών σαν προσωπικότητες, όχι ενός εκμεταλλευτή και ενός φαντάσματος που δεν διαθέτει "εαυτό" γιατί τον έχει "δώσει". Αν ο άλλος δεν θέλει να "πουλήσει" εσείς γιατί συνεχίζετε να τον "πληρώνετε";

Ίσως ξενίζει η οικονομολογική ορολογία που χρησιμοποίησα μέχρι τώρα. Είναι άραγε μια σχέση μεταξύ ψυχών σχέση αγοραπωλησίας, αγοράζουμε, πουλάμε, δίνουμε χρήματα, εξασφαλίζουμε παροχή υπηρεσιών; Δεν το βλέπω έτσι κυνικά, όμως όταν εμπλέκεται ο εγωισμός μας η σχέση υποβαθμίζεται σε αγοραπωλησία και αυτή η ορολογία της αρμόζει.

Αν τα δώσαμε όλα και μας πρόδωσαν τότε σχέση δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο στην φαντασία μας. Η σχέση περιλαμβάνει δύο ισότιμους ανθρώπους που ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλον. Όταν από την μια πλευρά δεν υπάρχει ενδιαφέρον τότε η άλλη πλευρά που ενδιαφέρεται μπαίνει στον πειρασμό να αρχίσει να "δίνει", με την ελπίδα ότι θα συγκινήσει τον αδιάφορο. Με την σειρά της η αδιάφορη πλευρά μπαίνει στον πειρασμό να αρχίσει να "παίρνει" μονομερώς, εισερχόμενη στην λογική του βολεμένου εκμεταλλευτή.

Αν δεν σας θέλουν αποχωρήστε αξιοπρεπώς. Μην αρχίζετε να ξεπουλάτε τον εαυτό σας δίνοντας και δίνοντας... Αφού αυτό που δίνετε και αυτό που είστε δεν το θέλουν φυλάξτε το για κάποιον που θα το εκτιμήσει. Αλλά συνήθως υπάρχει η εξάρτηση. Ο φόβος της μοναξιάς, ο φόβος της απόρριψης, το να μην σημαίνουμε τίποτα για κανέναν. Θέλουμε να έχουμε μια θέση στην ψυχή και στην ζωή των άλλων, ίσως γιατί δεν έχουμε θέση στην δική μας ψυχή και στην δική μας ζωή. Και η "ανάγκη" αυτή μας εξωθεί στο "ξεπούλημα".

Κάνουμε "εκπτώσεις" δίνοντας όλο και περισσότερα, για να παίρνουμε όλο και λιγότερα. Στο τέλος δίνουμε τα πάντα για το τίποτα, και κάποτε μοιραία μας κλείνουν κατάμουτρα την πόρτα με περιφρόνηση γιατί έτσι που καταντήσαμε δεν είμαστε επιθυμητοί σε κανέναν, δεν μας σέβεται κανείς. Διαμαρτυρόμαστε, φωνάζουμε, απειλούμε, παρακαλάμε… Τελικά η κοινοτυπία που λέει ότι τα πάθη δεν είναι κάτι το καλό είναι πολύ σοφή κουβέντα…





Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Η σημασία της ζεστής αγκαλιάς για τον καθένα

Το φυσικό άγγιγμα και οι αγκαλιές είναι από τα ομορφότερα πράγματα που μπορεί να συμβούν σε έναν άνθρωπο, σε κάθε ηλικία και επηρεάζουν τη διάθεση, την ψυχική αλλά και τη σωματική του υγεία.

Τι συμβαίνει όταν κάποιος δεν έχει αρκετές αγκαλιές στη ζωή του; Επιστημονικές έρευνες σχετικά με τη σημασία της αγκαλιάς έχουν δείξει ότι τα ζώα που δεν είχαν αρκετή φυσική επαφή και ‘αγκάλιασμα’ με το είδος τους επιδείκνυαν επιθετική συμπεριφορά.

Αλλά και τα παιδιά που έχουν στερηθεί τη μητρική αγκαλιά –και όχι μόνο- κινδυνεύουν να έχουν περισσότερα προβλήματα στη συμπεριφορά, το συναίσθημα και την κοινωνική ζωή καθώς μεγαλώνουν. Παιδιά που μεγάλωσαν σε ορφανοτροφεία με καλές συνθήκες (καθαριότητα, φαγητό, και καλυμμένες βασικές ανάγκες), είχαν ψυχοκινητική καθυστέρηση, επειδή δεν είχαν αγκαλιές και συναισθηματικό δέσιμο με τα άτομα που τα φρόντιζαν.


Οι λόγοι που χρειαζόμαστε μια καλή αγκαλιά

Καταρχήν, το αγκάλιασμα δείχνει συναισθηματικό δέσιμο, νοιάξιμο, ψυχική εγγύτητα και ζεστασιά. Ποιος δε θέλει μια τέτοια θετική νότα στην καθημερινότητά του; Τώρα τα επιστημονικά ερευνητικά δεδομένα μας δείχνουν ότι οι αγκαλιές κάνουν καλό στην ψυχική και τη σωματική υγεία μας!


Το αγκάλιασμα μας κάνει να αισθανόμαστε όμορφα

Το θετικό συναίσθημα που συνοδεύει το αγκάλιασμα έρχεται από βαθιά μέσα μας, επειδή με την αγκαλιά εκκρίνονται ωκυτοκίνες, μια φυσική ορμόνη του οργανισμού που συνδέεται με το συναισθηματικό δέσιμο, τη σιγουριά και την ασφάλεια σε μια σχέση.

Αυτό σημαίνει ότι ο ανθρώπινος οργανισμός βιολογικά είναι φτιαγμένος να ‘δένεται’ με άλλους ανθρώπους.


Τα μωρά που έχουν πάρει πολλές αγκαλιές μεγαλώνοντας γίνονται λιγότερο στρεσαρισμένοι ενήλικες

«Μην πάρεις αγκαλιά το μωρό που κλαίει, θα το κακομάθεις!» είναι μια συχνή παραίνεση προς νέους γονείς. ΛΑΘΟΣ!!! Τα μωρά χρειάζονται την αγκαλιά του γονιού για να ηρεμήσουν, να αισθανθούν σιγουριά και ασφάλεια και να μεγαλώσουν και να γίνουν γερά παιδιά και ενήλικες.

Πρόσφατη έρευνα στο πανεπιστήμιο των ΗΠΑ Emory έδειξε ότι τόσο στα ποντικάκια όσο και στους ανθρώπους, η αφή και το αγκάλιασμα ήδη από τη μικρή ηλικία είναι πολύ σημαντικά για τη μείωση του στρες. Έτσι, τα μωρά που οι γονείς τους τα παρηγορούν με αγκαλίτσα, μεγαλώνοντας γίνονται ενήλικες που στρεσάρονται και αγχώνονται λιγότερο.


Το αγκάλιασμα μειώνει το στρες

Μια ζεστή αγκαλιά μπορεί να μειώσει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες που παράγεται στο σώμα όταν το άτομο αισθάνεται πιεσμένο και στρεσαρισμένο.

Το αγκάλιασμα προκαλεί χαλάρωση στο σώμα και στέλνει μηνύματα ηρεμίας στον εγκέφαλο, που με τη σειρά του τα μεταδίδει σε άλλα σημεία του σώματος, με αποτέλεσμα να μειώνεται το στρες, το άγχος, η αίσθηση της πίεσης και να αυξάνεται η ηρεμία του ατόμου.


Το αγκάλιασμα μειώνει την αρτηριακή πίεση

Το έντονο στρες συνδέεται και με υψηλή αρτηριακή πίεση. Όταν κανείς μειώνει το στρες του, στέλνει μήνυμα χαλάρωσης στο νευρικό του σύστημα και ταυτόχρονα μειώνει και την αρτηριακή του πίεση.

Επίσης, η αίσθηση της αφής στο δέρμα ενεργοποιεί τα κύτταρα της πίεσης, που στέλνουν μήνυμα χαλάρωσης στην περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.


Το αγκάλιασμα κάνει καλό στην καρδιά

Εκτός που το αγκάλιασμα κάνει ψυχολογικά καλό στην καρδιά και τα συναισθήματα, αποτελεί επίσης και καλό γιατρικό! Σε πανεπιστημιακή έρευνα στις ΗΠΑ βρέθηκε ότι ζευγάρια που δεν αγκαλιάζονταν είχαν αυξημένο καρδιακό παλμό (ελαφριά ταχυκαρδία) σε σχέση με ζευγάρια που αγκαλιάζονταν συχνά.


Το αγκάλιασμα βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

Στο επιστημονικό περιοδικό Psychological Science δημοσιεύτηκε πρόσφατα έρευνα που δείχνει ότι το αγκάλιασμα τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Έτσι, κάποιος που έχει συχνές αγκαλιές από αγαπημένα του πρόσωπα, έχει ζεστές σχέσεις και κοινωνική υποστήριξη, όταν αρρωστήσει έχει λιγότερα και μικρότερης έντασης συμπτώματα σε σχέση με κάποιον άλλον που δεν έχει συχνές αγκαλιές και κοντινές σχέσεις στη ζωή του.


Το αγκάλιασμα μειώνει τους φόβους

Αγκαλιάζοντας ένα αγαπημένο πρόσωπο ή και ένα αγαπητό άψυχο αντικείμενο –όπως ένα αρκουδάκι- είναι αρκετό για να καταλαγιάσει τον φόβο των συμμετεχόντων σε πολλές έρευνες. Ακόμα και ένα απλό άγγιγμα στο χέρι μεταξύ συζύγων έχει βρεθεί ότι μειώνει το φόβο των ιατρικών εξετάσεων.


Το αγκάλιασμα μειώνει το συναίσθημα της μοναξιάς

Το αγκάλιασμα και η φυσική επαφή με έναν άλλο άνθρωπο είναι σημαντικά για μικρούς και μεγάλους.

Πανεπιστημιακή έρευνα του Ohio State University έδειξε ότι όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος τόσο περισσότερο χρειάζεται αγκάλιασμα και φυσικό άγγιγμα από άλλους ανθρώπους, γιατί έτσι μειώνεται το συναίσθημα της μοναξιάς, αυξάνεται το συναίσθημα της συναισθηματικής ζεστασιάς και ‘δεσίματος’ και τα ψυχολογικά αυτά οφέλη συμβάλλουν στην ευεξία αλλά και την καλύτερη υγεία του ηλικιωμένου ατόμου.


Τα 7 είδη αγκαλιάς και η σημασία τους σε μια σχέση

Ανάλογα με το είδος του αγκαλιάσματος μεταξύ δύο ενηλίκων σε μια σχέση, μπορεί κανείς να συμπεράνει διάφορα πράγματα για το είδος της σχέσης που έχει και για το πώς ο/η σύντροφος βλέπει τη σχέση αυτή.


Το φιλικό αγκάλιασμαΌταν ο φίλος ή η φίλη σας έρχεται από δίπλα σας και σας αγκαλιάζει με το ένα χέρι ενώ με το άλλο σας δίνει ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη, το νόημα είναι «είμαστε φιλαράκια». Τέτοιου είδους αγκάλιασμα δεν έχει ερωτική σημασία, αλλά δηλώνει ζεστά συναισθήματα, νοιάξιμο, και μια όμορφη σχέση, που όμως δεν πρόκειται απαραιτήτως να γίνει ερωτική.


Το νυσταγμένο αγκάλιασμαΑυτή η μαγική στιγμή, όταν δυο άνθρωποι είναι δίπλα-δίπλα και ο ένας γέρνει και αφήνει το κεφάλι του να ξεκουραστεί στον ώμο του άλλου, ενώ τα σώματα είναι αγκαλιασμένα… Όταν συμβαίνει αυτό το αγκάλιασμα σημαίνει ότι τα άτομα νιώθουν ασφάλεια μεταξύ τους, χαλαρώνουν και αφήνονται.


Το ευγενικό αγκάλιασμαΉ αλλιώς, το τυπικό αγκάλιασμα, όπως όταν χαιρετάμε μια ηλικιωμένη θεία και δε βλέπουμε την ώρα να αποτραβηχτούμε! Τέτοιου είδους αγκάλιασμα γίνεται όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν και συνήθως οι συμμετέχοντες προσπαθούν να μην αγγίξουν ο ένας τον άλλον, ενώ διατηρούν ένα παγωμένο χαμόγελο στο πρόσωπό τους.

Τέτοιου είδους αγκάλιασμα μπορεί να συμβεί σε τυπικές σχέσεις ή σε πρώτο ραντεβού μεταξύ ντροπαλών ατόμων.


Το σφιχτό αγκάλιασμα της αρκούδαςΝα ένα αυθεντικό, ζεστό, σφιχτό, γεμάτο νόημα αγκάλιασμα! Όταν δυο άνθρωποι που έχουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον και έχουν καιρό να βρεθούν ή έχουν επιθυμήσει ο ένας τον άλλον και τελικά βρίσκονται, δε θέλουν να αφήσουν ο ένας τον άλλον!

Ανοίγει καθένας την αγκαλιά του και περικλείει μέσα της το άλλο άτομο, σφίγγοντας! Τα χαμόγελα και των δύο συμμετεχόντων είναι λαμπερά, ζωντανά και φωτίζουν τα πρόσωπά τους!


Το γρήγορο αγκάλιασμαΞέρετε το γρήγορο αγκάλιασμα με πεταχτά φιλιά στον αέρα, σταυρωτά στα μάγουλα, που την επόμενη στιγμή τελειώνει και καθένας στρέφεται στη μεριά του;

Αυτό το είδος αγκαλιάσματος δείχνει τη χαρά των ανθρώπων που συναντιούνται, διασταυρώνονται τα μονοπάτια τους, αλλά δείχνει επίσης και ότι καθένας είναι απασχολημένος με τα δικά του και θέλει να επιστρέψει σε αυτά.


Το παγωμένο αγκάλιασμα
Το χειρότερο είδος αγκαλιάσματος: όταν αγκαλιάζουμε κάποιον και ο άλλος παραμένει παγωμένος και σαν άγαλμα, οπότε ούτε δεν το ανταποδίδει ούτε και το ευχαριστιέται. Σε αυτή την περίπτωση αναρωτηθείτε τι πάει στραβά με το κρύο αυτό άτομο.


Το αγαπησιάρικο αγκάλιασμαΑγκαλίτσα στον καναπέ, στο σινεμά, σε ένα παγκάκι, ένα ζευγάρι αγαπημένο που χάνεται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και νιώθει όοοομορφα… Ένα συναισθηματικό αγκάλιασμα που στέλνει το μήνυμα «σε αγαπώ, σε νοιάζομαι, νιώθω υπέροχα μαζί σου!».

Εσείς, πόσες αγκαλιές κάνατε σήμερα;


Dr. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Καινούρια έρευνα δείχνει ότι το Ρέικι ωφελεί τους καρκινοπαθείς !!!

Καινούρια έρευνα δείχνει ότι το Ρέικι ωφελεί τους καρκινοπαθείς
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι τουλάχιστον το ήμισυ του γενικού πληθυσμού θα παρουσιάσει καρκίνο κάποια στιγμή στη ζωή του. Από την άλλη πλευρά, σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Χάντερσφιλντ βρέθηκε ότι η συμπληρωματική θεραπεία με Ρέικι μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ασθενών με καρκίνο μειώνοντας τα επίπεδα του άγχους, της κατάθλιψης και της κόπωσης. Τα ευρήματα πρόκειται να παρουσιαστούν σε ένα μεγάλο συνέδριο και πιθανόν να ακολουθήσει έρευνα μεγαλύτερης κλίμακας.
Η έρευνα έχει τίτλο «Μια διερευνητική μελέτη σχετικά με το Ρέικι σε γυναίκες που πάσχουν από καρκίνο» (An exploratory study of Reiki experiences in women living with cancer) και διεξήχθη από τη δρα Serena McCluskey, η οποία είναι ανώτερη ερευνητική συνεργάτιδα στο Πανεπιστημιακό Κέντρο Εφαρμοσμένης Έρευνας για την Ψυχολογία και την Υγεία και την καθηγήτρια Marilynne Kirshbaum. Συμμετείχε επίσης η δρ Maxine Stead, η οποία διαθέτει ακαδημαϊκές σπουδές στην έρευνα της Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας και τώρα είναι ιδιοκτήτρια ενός ολιστικού κέντρου Σπα στο Χάντερσφιλντ.
Είναι και η ίδια επαγγελματίας του Ρέικι, μια ιαπωνική τεχνική κατά την οποία τα χέρια του θεραπευτή θεωρείται ότι απελευθερώνουν θετική ενέργεια.
Οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «το Ρέικι μπορεί να αποτελέσει ένα ωφέλιμο εργαλείο στην αυτοδιαχείριση σε θέματα ποιότητας ζωής στις γυναίκες με καρκίνο». Η ομάδα πιστεύει ότι υπάρχει μια περίπτωση να προστεθεί στο σύνολο των συμπληρωματικών θεραπειών που είναι διαθέσιμες μέσω του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
«Ο Βελονισμός και άλλες τεχνικές που είχαν θεωρηθεί αρκετά ανορθόδοξες συστήνονται πλέον από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, και γι’ αυτόν τον λόγο ακριβώς σκεφτήκαμε ότι χρειαζόταν περισσότερη έρευνα για το Ρέικι», δηλώνει η δρ McCluskey. «Δεν υπονοούμε φυσικα ότι μπορούμε να προσφέρουμε επιστημονικά αποτελέσματα, αλλά αυξάνουμε τα αποδεικτικά στοιχεία που αφορούν την ποιότητα ζωής στις γυναίκες με καρκίνο».
Λεπτομερείς συνεντεύξεις
Κατά τη διάρκεια ενός έτους, οι ερευνητές πραγματοποίησαν λεπτομερείς συνεντεύξεις σε 10 γυναίκες που είχαν υποβληθεί σε θεραπεία Ρέικι σε 2 κέντρα ανακουφιστικής φροντίδας στην περιοχή. Ανακάλυψαν ότι προσφέρει οφέλη όπως απελευθέρωση της συναισθηματικής έντασης, «καθάρισμα του νου από τον καρκίνο» και προκαλεί συναισθήματα εσωτερικής γαλήνης και χαλάρωσης.
Η δρ Stead δηλώνει τα εξής: «Τα οφέλη διαρκούν ένα δεκαπενθήμερο. Πραγματικά αποτέλεσε μια διέξοδο από όλα όσα είχαν περάσει. Συχνά υποβάλλονταν σε πολλές θεραπείες ενώ το Ρέικι ήταν ένα ευχάριστο διάλειμμα και φάνηκε να τις βοηθά να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους βελτιώνοντας τη διάθεσή τους.»
Η δρ McCluskey και η δρ Stead, οι οποίες είναι πλέον Δασκάλες Ρέικι, ήταν συνεργάτιδες στο Πανεπιστήμιο του Λιντς στην Έρευνα Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας και τον Τομέα Κλινικών Δοκιμών – τα οποία σε μεγάλο βαθμό χρηματοδοτούνται από το ίδρυμα Έρευνας για τον Καρκίνο (Cancer Research UK) – όπου ερεύνησαν θέματα σχετικά με την ποιότητα ζωής.
Η δρ McCluskey αναφέρει: «Λόγω των πιο αποτελεσματικών μεθόδων διάγνωσης και θεραπείας, οι άνθρωποι με καρκίνο ζουν περισσότερο και τώρα συχνά η ασθένεια αυτή αποτελεί μια μακροχρόνια κατάσταση. Οι ασθενείς δεν πηγαίνουν στο νοσοκομείο ούτε επισκέπτονται συμβούλους τόσο συχνά, κι έτσι εξετάζουν τα πράγματα έξω από την καθορισμένη ιατρική θεραπεία προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της ασθένειας, όπως η κατάθλιψη, το άγχος, η κούραση και ο πόνος».
Πιλοτικό πρόγραμμα
Τα ευρήματα του πιλοτικού προγράμματος πρόκειται να παρουσιαστούν σε μια εργασία στο συνέδριο της Ψυχοκοινωνικής Ογκολογίας στη Βρετανία το 2015 που θα πραγματοποιηθεί στο Λιντς (19-20 Μαρτίου). Οι ερευνητές σχεδιάζουν να δημοσιεύσουν τα ευρήματά τους και ελπίζουν να επεκτείνουν το έργο τους.
Εκτός από το γεγονός ότι η δρ Stead είναι επαγγελματίας του Ρέικι στο Alexandra House Health Spa στο Χάντερσφιλντ, οι συνεργάτες της έχουν επίσης δοκιμάσει τη θεραπεία και αναφέρουν τα οφέλη της, όχι όμως σε επιστημονική βάση.
Η δρ Stead προσθέτει: «Δεν ξέρουμε ακριβώς πώς και γιατί τα πουλιά μεταναστεύουν στην άλλη άκρη του κόσμου και επιστρέφουν στο ίδιο μέρος κάθε χρόνο, αλλά μια μέρα ίσως τα καταφέρουμε. Το ίδιο ισχύει και για το Ρέικι».

Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/03/kainouria-ereuna-deixnei-oti-to-reiki-wfelei-tous-karkinopatheis/#ixzz3Uv57qf4m

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

τέλος εποχής για την χοληστερίνη

Τέλος εποχής για την χοληστερίνη
Dr. Δημήτρης Τσουκαλάς, MD
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Universita’ degli Studi di Napoli, Federico II

Πρόεδρος του European Institute of Nutritional Medicine, E.I.Nu.M
Κάθε πέντε χρόνια η επιτροπή σύστασης διατροφικών κατευθυντήριων οδηγιών των ΗΠΑ (Dietary Guidelines Advisory Committee) συντάσσει μια αναφορά που επηρεάζει σε ευρεία κλίμακα την παγκόσμια κοινότητα σε θέματα διατροφής και υγείας. Οι συγκεκριμένες συστάσεις επηρεάζουν άμεσα τις αναφορές στον τύπο για τη διατροφή, τους ισχυρισμούς υγείας των εταιρειών παρασκευής τροφίμων, τις συστάσεις και οδηγίες που δίνουν γιατροί και διαιτολόγοι, τη διατροφή στα σχολεία μέχρι και τον τρόπο διαφήμισης των τροφίμων.
Διατροφικές Συστάσεις 2015 και Χοληστερίνη
Οι κατευθυντήριες οδηγίες του 2015 διαμορφώνουν αυτή τη φορά μια πολύ σημαντική αλλαγή θέσης σε σχέση με τις προηγούμενες, που αφορά στη χοληστερίνη και αναφέρουν τα εξής:
“Χοληστερόλη: Παλαιότερα, οι Διαιτητικές Οδηγίες συνιστούσαν τον περιορισμό πρόσληψης χοληστερόλης σε λιγότερο από 300 mg/ημέρα. Το 2015 η επιτροπή διατροφικών συστάσεων (DGAC) δεν θα συνεχίσει την εν λόγω σύσταση επειδή τα διαθέσιμα στοιχεία δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στην κατανάλωση χοληστερόλης μέσα από τη διατροφή και των επιπέδων της χοληστερόλης στο αίμα. Σε συμφωνία και με τα συμπεράσματα της αναφοράς της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας (AHA / ACC report) η χοληστερόλη είναι μια θρεπτική ουσία της οποία η αυξημένη κατανάλωση δεν καθιστά πρόβλημα.”
Συμβουλευτική Επιτροπή Διατροφικών Συστάσεων (DGAC). Αναφορά 2015, κεφάλαιο 1, σελ. 17.
Σε απλά Ελληνικά αναφέρεται ότι η κατανάλωση χοληστερίνης δεν είναι πρόβλημα για την υγεία και δεν επηρεάζει τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα.
Πρόκειται για μια επαναστατική στροφή σε σχέση με τις συστάσεις των προηγούμενων 50 χρόνων που επηρέασαν και άλλαξαν πλήρως τις διατροφικές μας συνήθειες.
Με αυτή την αναφορά και σε συνδυασμό με τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικάνικης Καρδιολογικής Εταιρείας που αποδεσμεύει την χρήση φαρμακευτικής αγωγής από τα επίπεδα χοληστερίνης, έπεσε και το τελευταίο προπύργιο διατροφικών και φαρμακευτικών συστάσεων σχετικά με τη χοληστερίνη.
Χοληστερίνη, ο καλός της υπόθεσης
Όπως αναφέρω και στο βιβλίο μου “Πως Να Ζήσετε 150 Χρόνια με Υγεία” η χοληστερίνη παράγεται κατά το 85% από το ίδιο μας τον οργανισμό και είναι ένα βασικό συστατικό για την ύπαρξη της ίδιας της ζωής. Η πρόσληψη της μέσα από την τροφή αφορά μόνο στο 15% της χοληστερίνης που υπάρχει στον ανθρώπινο οργανισμό και δεν επηρεάζει τα επίπεδα στο αίμα.
Λόγω της συμμετοχής της χοληστερίνης σε πολυάριθμες λειτουργίες του οργανισμού, τα επίπεδα της στο αίμα ανεβαίνουν όχι γιατί προσλαμβάνουμε παραπάνω από την τροφή αλλά γιατί είναι απαραίτητη στην επιδιόρθωση βλαβών σε ιστούς και κύτταρα. Το σώμα μας αυξάνει την ενδογενή παραγωγή χοληστερίνης για να βοηθήσει τους μηχανισμούς επιδιόρθωσης.
Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικά, γενετικά καθορισμένα, επίπεδα χοληστερίνης. Δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να μας επιτρέπουν να καθορίσουμε “φυσιολογικά” επίπεδα. Φυσιολογικές τιμές χοληστερίνης μπορούν να κυμαίνονται μεταξύ 150-320 mg/dl.
Αν όμως ένα άτομο έχει τιμές που συνήθως κυμαίνονται για παράδειγμα κοντά στα 220 ml/dl και αυτές ανέβουν κάποια στιγμή σε υψηλότερα επίπεδα, τότε αυτό σημαίνει ότι κάπου το σώμα χρειάζεται περισσότερη χοληστερίνη ώστε να διορθώσει μια βλάβη. Η χοληστερίνη δεν είναι το πρόβλημα αλλά μέρος της διαδικασίας επίλυσης. Η ιδανική λύση θα ήταν να εντοπίσουμε την χρόνια φλεγμονή και να επέμβουμε βοηθώντας τον οργανισμό να ολοκληρώσει την διαδικασία.
Δυστυχώς αυτό το κυνήγι της χοληστερίνης οδήγησε ένα πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού στην αποφυγή τροφών με μεγάλη θρεπτική αξία όπως τα αυγά, το κρέας ελευθέρας βοσκής, τα θαλασσινά ή το βιολογικό βούτυρο με παράλληλη αύξηση στην κατανάλωση ζάχαρης και επεξεργασμένων τροφίμων που οδήγησαν στην επιδημία παχυσαρκίας, διαβήτη, καρδιοπαθειών, καρκίνου και αυτοάνοσων που βιώνουμε σήμερα.
Θα χρειαστεί κάποιος χρόνος μέχρι το ψευδές δεδομένο που αφορά τη συσχέτιση των υψηλών επιπέδων χοληστερίνης με την υγεία μας να πάψει να επηρεάζει τις επιλογές τόσο του κοινού όσο και των γιατρών. Ευελπιστώ ότι σήμερα που βιώνουμε την επανάσταση της πληροφορίας αυτή η αλλαγή θα γίνει πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι συνέβαινε στο παρελθόν.
Στην Υγειά Σας!
Βιβλιογραφικές αναφορές:

Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/03/telos-epoxis-gia-tin-xolisterinh/#ixzz3Uriq1deF

9 επιλογές που θα μετανιώσετε στο σύντομο μέλλον !!!!!

9 επιλογές που θα μετανιώσετε στο σύντομο μέλλον
«Αν είχα…» δύο λέξεις που συνδυασμένες δημιουργούν την πιο θλιβερή φράση της ελληνικής γλώσσας. Εδώ σας παραθέτουμε εννέα επιλογές που θα σας οδηγήσουν να πείτε την φράση αυτή, αλλά και τον τρόπο για να τις αποφύγετε.

1. Μην φοράτε «μάσκες» για να εντυπωσιάσετε τους άλλους.

Εάν το πρόσωπο που δείχνετε στον κόσμο κρύβεται πάντα πίσω από μια μάσκα, θα φτάσει κάποια στιγμή που κάτω από τη μάσκα δεν θα υπάρχει τίποτα. Εάν ξοδεύετε υπερβολικό χρόνο επικεντρωμένοι στον τρόπο που σας βλέπουν ή που θέλουν να είστε οι άλλοι, θα ξεχάσετε τελικά πως και ποιοι πραγματικά είστε. Μην φοβάστε λοιπόν την κρίση τους, όλοι μέσα μας ξέρουμε ποιοι είμαστε στην πραγματικότητα. Και θα σας πούμε και ένα σπουδαίο μυστικό: ότι οι μόνοι άνθρωποι που πραγματικά εντυπωσιάζουν και εμπνέουν είναι οι αυθεντικοί άνθρωποι. Δεν είναι ανάγκη να είστε τέλειοι για να μπορείτε να εμπνεύσετε και να εντυπωσιάσετε τους ανθρώπους γύρω σας. Η μοναδικότητά σας είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχετε και ταυτόχρονα είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορείτε να κάνετε στον κόσμο. Εάν είστε αυθεντικοί, μπορεί να μετανιώσετε μόνο για πράγματα που κάνατε και όχι για πράγματα που δεν κάνατε.

2. Μην αφήσετε τους άλλους να δημιουργήσουν τα όνειρά σας.

Η μεγαλύτερη πρόκληση στη ζωή του κάθε ανθρώπου είναι να ανακαλύψει τον πραγματικό εαυτό του, ενώ η αμέσως επόμενη είναι να τον αγκαλιάσει και να τον αγαπήσει όπως είναι. Ένας τρόπος να το πετύχετε αυτό, είναι να σιγουρευτείτε ότι οι αποφάσεις σας εξαρτώνται από τους δικούς σας στόχους και τα δικά σας όνειρα. Έχετε στη ζωή σας ανθρώπους που διαφωνούν μαζί σας; Αν ναι, τότε υπέροχα. Αυτό σημαίνει πως στέκεστε στα πόδια σας και πως ακολουθείτε το δικό ας μονοπάτι. Είναι βέβαιο πως αν δεν εργαστείτε να υλοποιήσετε τα δικά σας όνειρα, σε λίγα χρόνια θα εργάζεστε για την υλοποίηση των ονείρων κάποιου άλλου.

3. Μην περιτριγυρίζεστε από αρνητικούς ανθρώπους.

Μην αφήνετε τους ανθρώπους που διατηρούν αρνητική στάση ζωής να την μεταφέρουν σε σας. Μην τους δώσετε την ευκαιρία, θυμηθείτε πως δεν μπορεί κανείς να τραβήξει την σκανδάλη εάν δεν του δώσετε το όπλο. Οι φίλοι επηρεάζουν την κρίση σας είτε το συνειδητοποιείτε, είτε όχι. Βρείτε το περιβάλλον που σας ταιριάζει, κάντε καινούργιες φιλίες ή συσφίξτε αυτές που αξίζουν. Έχετε στο νου σας πως το να διατηρείτε φιλίες με αρνητικούς ανθρώπους είναι επιλογή και όχι υποχρέωση. Δώστε την ελευθερία στον εαυτό σας να βρίσκεται κοντά σε ανθρώπους με συμπόνοια, αντί για θυμό, με γεναιοδωρία αντί για απληστία και με υπομονή αντί για άγχος και στρες.

4. Μην βλάπτετε κανέναν με τα λόγια και τις πράξεις σας.

Είτε το πούμε Νόμο της Αιτίας και του Αποτελέσματος, είτε το πούμε Νόμο της ανταποδοτικής δικαιοσύνης, είτε το πούμε Νόμο του Κάρμα, η ουσία είναι η ίδια: Ό,τι κάνετε σήμερα θα το λάβετε αύριο, όχι ως τιμωρία ή ως ανταμοιβή αλλά ως αντανάκλαση των τωρινών σας επιλογών. Το πιο βαρύ φορτίο που μπορεί να δώσετε στον μελλοντικό εαυτό σας είναι τύψεις και ενοχές ότι έχει βλάψει άλλους ανθρώπους. Το πιο πιθανό είναι ότι κάποτε θα βλάψετε κάποιον εν αγνοία σας. Αλλά σε αυτή την περίπτωση θα μπορέσετε να συγχωρήσετε τον εαυτό σας, να πάρετε το μάθημα και να προχωρήσετε. Μπορεί στο μέλλον να μετανιώσετε για πολλά πράγματα αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα μετανιώσετε ποτέ για το ανιδιοτελές καλό που έχετε κάνει.

5. Μην αποφεύγετε την αλλαγή και την ανάπτυξη.

Εάν θέλετε να κατανοήσετε το παρελθόν σας, παρατηρήστε τις συνθήκες του παρόντος σας. Εάν θέλετε να μάθετε το μέλλον σας, παρατηρήστε τις ενέργειες και τις επιλογές του τώρα. Εάν το παρόν σας κάνει ευτυχισμένους, τότε συνεχίστε να κάνετε το ίδιο. Εάν όμως κάτι δεν σας αρέσει διορθώστε το ΤΩΡΑ. Η αναβλητικότητα του παρόντος είναι ένα μεγάλο βάρος για τον μελλοντικό σας εαυτό. Η τωρινή βολή ή στασιμότητά σας μπορεί να γίνει ταφόπλακα για το αύριο σας. Η βολή ακυρώνει την ανθρώπινη υπόσταση, σας απομακρύνει από τις εμπειρίες και τελικά από τη ζωή.

6. Μην τα παρατάτε όταν τα πράγματα δυσκολεύουν.

Δεν υπάρχει αποτυχία, υπάρχουν απλώς αποτελέσματα. Ακόμα και αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περιμένατε, μην αποθαρρύνεστε και μην τα παρατάτε. Πάρτε τα μαθήματά που πρέπει και μετά προχωρήστε. Η μάχη κερδίζεται πάντα πολύ πριν τον πόλεμο. Είναι μια διαδικασία που αποτελείται από πολλά μικρά βήματα, καθημερινές αποφάσεις και πράξεις που σταδιακά χτίζουν μια σκάλα που οδηγεί στην ένδοξη αυτή στιγμή του θριάμβου. Κι αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο θρίαμβος, σας λέμε με βεβαιότητα ότι ο θρίαμβος δεν έχει να κάνει με την τελική έκβαση, αλλά με την ικανοποίησή σας ότι κάνατε ό,τι καλύτερο μπορούσατε. Εάν καταφέρετε να έχετε αυτή τη γενική αίσθηση στη ζωή σας, ότι δηλαδή καταβάλατε κάθε προσπάθεια που μπορούσε να γίνει ή είχατε τη δυνατότητα να καταβάλετε, τότε να είστε σίγουροι πως δεν θα έχετε να μετανιώσετε για τίποτα στο μέλλον…

7. Μην προσπαθείτε να έχετε τα πάντα υπό έλεγχο.

Χαϊδέψτε την ζωή, μην την στραγγαλίζετε. Μερικές φορές είναι σημαντικό να χαλαρώνετε και να αφήνετε τη ζωή να ρέει. Είναι αδύνατον να τα ελέγχετε όλα. Όταν νιώσετε ότι έχετε κάνει ό,τι περνούσε από το χέρι σας τότε… πάρτε μια βαθιά ανάσα και αφεθείτε. Όταν καταλαγιάσουν οι δυσκολίες, τότε κάντε το επόμενο βήμα. Δεν είναι ανάγκη να ξέρετε ακριβώς που πορεύεστε για να είστε στον δρόμο προς κάτι καταπληκτικό. Όλα τα γεγονότα στη ζωή σας είναι σε τέλειο συγχρονισμό, ακόμα και αν δεν μπορείτε να το καταλάβετε. Μπορεί απλώς να πάρει λίγο χρόνο για να συνδέσετε όλες τις τελείες.

8. Μην αφήνετε άλλους να αναλαμβάνουν τις ευθύνες σας.

Όσο περίεργη κι αν ακούγεται η παραπάνω φράση είναι απόλυτα αληθινή. Θεωρείστε δεδομένο ότι με κάθε ευθύνη που παραδίδετε, ταυτόχρονα παραδίδετε και ένα μέρος της δύναμής σας. Όσες περισσότερες ευθύνες σας, αφήνετε να τις αναλαμβάνουν άλλοι, τόσο περισσότερο εσείς αποδυναμώνεστε Το αποτέλεσμα είναι ότι μετά από λίγα χρόνια θα αισθάνεστε άτολμοι, δειλοί και θα αποδέχεστε ό,τι θεωρήσουν αυτοί που ανέλαβαν τις ευθύνες σας ότι σας αξίζει. Μερικές φορές είναι αναγκαίο να πέσετε όσο πιο χαμηλά γίνεται, με σκοπό να σταθείτε ψηλότερα από ποτέ. Μερικές φορές είναι αναγκαίο να ξεπλύνετε τα μάτια σας με δάκρυα για να δείτε τις δυνατότητες που στέκονται μπροστά σας πιο καθαρά.

9. Μην αναβάλετε την ευτυχία σας για «αύριο»

Το πρόβλημα είναι, πως πάντα οι άνθρωποι νομίζουν πως έχουν πολύ περισσότερο χρόνο από ότι έχουν στην πραγματικότητα. Μια μέρα όμως θα ξυπνήσετε και θα καταλάβετε πως δεν υπάρχει πλέον χρόνος να ασχοληθείτε με τα πράγματα που σας αρέσουν. Σε αυτό το σημείο είτε θα έχετε πετύχει όσους στόχους έχετε θέσει στη ζωή σας, είτε θα έχετε μια λίστα με τους λόγους που δεν προσπαθήσατε ποτέ.


O Συμπαντικος νομος των Δονησεων!!






Ο νόμος των δονήσεων μας λέει ότι τα πάντα στο σύμπαν βρίσκονται σε μία συνεχή κατάσταση δόνησης. Τα πάντα είτε είναι στερεά, υγρά ή αέρια είναι δημιουργημένα από ενέργεια και όλες οι μορφές της ενέργειας συνεχώς κινούνται και δονούνται. Ένας βράχος, ένας άνθρωπος ή ένα αυτοκίνητο μπορεί να φαίνεται ότι είναι ακίνητο, αλλά στην πραγματικότητα δονείται αργά στο υπο - ατομικό επίπεδο. Άλλες μορφές ενέργειας όπως η θερμότητα, το φώς και ο ήχος επίσης δονούνται, αλλά πολύ γρηγορότερα από αντικείμενα που "εμφανίζονται" ως στερεά.

Δεν υπάρχουν 2 πράγματα που να είναι ακριβώς τα ίδια σε ολόκληρο το σύμπαν. Αυτό συμβαίνει λόγω του γεγονότος ότι τα πάντα δονούνται με διαφορετική ταχύτητα-ρυθμό, Λαμβάνοντας υπ'όψιν τον νόμο της έλξης, που λέει ότι τα όμοια έλκονται, μπορούμε να καταλάβουμε το πώς οι δονήσεις ελκύονται από άλλες δονήσεις που έχουν παρόμοια συχνότητα. Οι σκέψεις σας είναι μία μορφή ενέργειας που έχουν την δικιά τους μοναδική συχνότητα και καθώς οι σκέψεις σας στέλνονται έξω στο σύμπαν, συγκεντρώνουν ενέργεια που δονείται σε παρόμοια συχνότητα και φέρνει στην ζωή σας συγκυρίες και ανθρώπους που δονούνται επίσης στις ίδιες συχνότητες. Όσο υψηλότερη είναι η δόνηση, τόσο θετικότερα θα είναι τα γεγονότα και οι άνθρωποι που ελκύετε και το αντίθετο επίσης, όσο χαμηλότερος ο κραδασμός, τόσο πιό αρνητικοί θα είναι οι άνθρωποι και τα γεγονότα που ελκύετε. Αυτό σημαίνει ότι είναι σημαντικό να ανυψώσετε την δόνηση σας έτσι ώστε και οι σκέψεις που εκπέμπετε να είναι υψηλότερων δονήσεων.

Ο δημιουργικός οραματισμός και οι τεχνικές του όπως και η επαναληπτική χρήση θετικών σκέψεων είναι ένας από τους πλέον αποτελεσματικούς τρόπους για να ανυψώσετε την δόνησή σας. Για να το κάνετε αυτό αποτελεσματικά θα πρέπει να αλλάξετε τις πεποιθήσεις σας στο βαθύτερο δυνατό επίπεδο. Η χρήση των θετικών σκέψεων για παράδειγμα δεν θα λειτουργήσει, εκτός και άν πρώτα δεν έχετε με επιτυχία βάλει τον σπόρο της όποιας επιθυμίας σας, μέσα στον υποσυνείδητο νού σας. Εάν οι επαναλαμβανόμενες θετικές σκέψεις σας δεν προχωρούν πέρα από το συνειδητό σας μυαλό είναι μάλλον απίθανο να δείτε την όποια διαφορά στην πραγματικότητά σας. Εντούτοις, εάν με την σταθερή επίδραση των θετικών σκέψεων και την κανονική χρήση του δημιουργικού οραματισμού κατορθώσετε να γονιμοποιήσετε το υποσυνείδητο μυαλό σας με μια νέα θετική κατεύθυνση, το πλέον σίγουρο θα είναι ότι θα εξυψώσετε την δόνηση σας σε ένα πιό υψηλό επίπεδο. Αυτή η υψηλότερη κραδασμική κατάσταση θα φέρει νέους ανθρώπους και νέες εμπειρίες που επίσης υπάρχουν σε ένα πιό υψηλό επίπεδο και έπειτα θα αρχίσετε να βλέπετε τις θετικές αλλαγές στη ζωή σας.

Για να ξεκινήσετε την διαδικασία της ανύψωσης της δόνησής σας και της έλκυσης θετικότερων ανθρώπων και γεγονότων στην ζωή σας, θα πρέπει να θέλετε να αλλάξετε. Μερικές φορές ο δρόμος της αλλαγής φαντάζει σαν ένα δύσκολο μονοπάτι. Σε αυτό το σημείο θα πρέπει να πάρετε μία απόφαση και να επιμείνετε σε αυτήν. Η ζωή αλλάζει συνεχώς, και όπως ήδη ειπώθηκε προηγουμένως τα πάντα στο σύμπαν είναι φτιαγμένα από ενέργεια. Όλες οι μορφές της ενέργειας κινούνται συνεχώς. Τίποτα δεν μένει ακίνητο για πάντα. αυτή είναι η φύση του σύμπαντος και επομένως είναι άσκοπο να προσπαθήσει κάποιος να το αντιπαλέψει αυτό. Αγκαλιάστε το και προχωρήστε μπροστά έτσι όπως ξέρετε ότι σας αρέσει να κάνετε.

Το να κάνετε θετικές αλλαγές για το καλύτερο, μπορεί να περιλαμβάνει το να αποφεύγετε αρνητικούς ανθρώπους. Αποφεύγετε να παρακολουθείτε τηλεόραση και να διαβάζετε εφημερίδες, τα περισσότερα νέα των ΜΜΕ μας κρατούν σε μία αρνητική νοητική κατάσταση, γεμίζοντας τα κεφάλια μας με εικόνες βίας, φτώχειας και δυσφορίας. Αυτό μπορεί να σας αποτρέψει από το να νιώθετε αρνητικά. Μην "τσιμπάτε" στην αρνητική συμπεριφορά των άλλων και να γνωρίζετε ότι μία αρνητική σκέψη μπορεί να αντικατασταθεί με μία θετική. Αυτό είναι αποκλειστικά στο χέρι σας. Βάλτε έναν απλό στόχο και εργαστείτε σε αυτή την κατεύθυνση με τις σωστές σκέψεις, λόγια και πράξεις. 

Αντικαταστήστε την συνεχή "μουρμούρα" στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας με θετικές σκέψεις και επαναλάβετέ τις όσο το δυνατόν συχνότερα. Φανταστείτε το θετικό αποτέλεσμα των επιθυμιών σας με όσο το δυνατόν περισσότερο συναίσθημα. Δείτε την εικόνα αυτού που θέλετε μέσα στο μυαλό σας και συγκεντρωθείτε σε αυτό ξανά και ξανά, ειδικά για μερικά λεπτά κάθε πρωί όταν ξυπνάτε , όπως και πρίν πάτε για ύπνο. Φανταστείτε το πως θα νιώθετε όταν οι επιθυμίες σας πραγματοποιηθούν στην ζωή σας. Το να ανυψώσετε την δόνηση σας και επομένως να καλυτερέψετε την ζωή σας, είναι κάτι που αρχίζει με την επιθυμία για αλλαγή. Με κάποια σχετική πειθαρχία και γεμίζοντας το μυαλό σας με θετικές σκέψεις και λέξεις, έχετε την ικανότητα να αλλάξετε την κατεύθυνση της ζωής σας. Οποιαδήποτε σκέψη που "κρατιέται" σταθερά στο υποσυνείδητό σας θα υλοποιηθεί στην πραγματικότητά σας.

Με Αγάπη, Φώς και Χαρά
Christina Stardancer


Πηγή: http://www.awakengr.com/2013/08/blog-post_1.html#ixzz3UpJ44Ws1 
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Μπορούμε να «σβήσουμε» αναμνήσεις που μας πληγώνουν;




Από τη Νάνσυ Αλεξίου, M.Sc., Κλινική Ψυχολόγο, Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Webpage: www.nancyalexiou.gr
Όλοι σχεδόν οι άνθρωποι, όταν σκέπτονται τη ζωή τους, μπορούν εύκολα να ξεχωρίσουν κάποιες αναμνήσεις, που θα εύχονταν να μπορούσαν να σβήσουν με μια μαγική γόμα. Μπορεί να έχουν περάσει χρόνια από κάποιο γεγονός, αλλά κάποιες φορές λέμε… «Ποτέ δε θα το ξεπεράσω πραγματικά αυτό!». Υπάρχουν επίσης για πολλούς πράγματα, που όχι μόνο δε θέλουν να μιλούν γι’ αυτά, αλλά ούτε καν να σκέπτονται.
Πότε συμβαίνει αυτο; Ποιο είναι το χαρακτηριστικό αυτών των αναμνήσεων που θα διαλέγαμε να σβήσουμε;
Οι συγκεκριμένες αναμνήσεις έχουν ένα πολύ χαρακτηριστικό κοινό σημείο: Κουβαλάνε μαζί τους ένα έντονο και αρνητικό συγκινησιακό φορτίο. Εκτός αυτού, έχουν δημιουργήσει και μια αρνητική εικόνα ή σκέψη για το ίδιο το άτομοΘυμόμαστε επομένως τη συγκεκριμένη ανάμνηση και αυτομάτως νιώθουμε ένα συγκεκριμένο αρνητικό συναίσθημα και σκεφτόμαστε για εμάς με έναν συγκεκριμένο αρνητικό τρόπο. Κάθε φορά που έρχεται στο μυαλό μας η εν λόγω ανάμνηση, η διαδικασία επαναλαμβάνεται με αλγοριθμική ακρίβεια. Νιώθουμε το ίδιο αρνητικό συναίσθημα, σκεπτόμαστε για εμάς με τον ίδιο ακριβώς αρνητικό τρόπο.

Υπάρχει όμως μια σημαντική συνιστώσα: Η σκέψη ή η εικόνα που αναδύεται για τον εαυτό μας, είναι ακραία, άκαμπτη και αποσπασματική (π.χ. είμαι ένας άχρηστος ή ανίκανος ή προβληματικός κ.α.).  Αυτή η σκέψη δεν είναι προϊόν στοχασμού και ώριμης σκέψης. Δεν έχει λάβει υπόψιν της το σύνολο των εμπειριών μας, των πράξεών μας, των δυνατοτήτων μας. Είναι αυτοπεριοριστική και δε μπορεί να σταθεί, εάν αντιπαραβάλλουμε λογικά αντεπιχειρήματα (π.χ. στις περιπτώσεις α,β,γ,δ, δεν φάνηκες να ήσουν άχρηστος ή ανίκανος ή προβληματικός). Για το λόγο αυτό η συγκεκριμένη σκέψη ονομάζεταιδυσλειτουργική και αυτό, γιατί είναι και παράλογη και αυτοπεριοριστική.
Αυτός όμως είναι ο τυπικός τρόπος που ο εγκέφαλος δουλεύει;
Στη πραγματικότητα ο εγκέφαλος υπό φυσιολογικές συνθήκες δε δουλεύει καθόλου με αυτόν το τρόπο. Ο εγκέφαλός μας είναι ένας υπερυπολογιστής, ικανός για ιδιαίτερα σύνθετες γνωστικές διεργασίες. Είναι ένα δυναμικό σύστημα, συνεχώς μεταβαλλόμενο, με βασική αποστολή, να συνθέτει δεδομένα και να βρίσκει λύσεις.
Υπο φυσιολογικές συνθήκες λοιπόν, αυτό που ο εγκέφαλος θα έκανε στη περίπτωση, που μια μεμονομένη εμπειρία οδηγούσε στο συμπέρασμα, πως είμαστε ανίκανοι και παράλληλα πέντε άλλες εμπειρίες μας οδηγούσαν στο συμπέρασμα, πως μπορούμε να τα καταφέρουμε, θα ήταν η απόδοση ενός λειτουργικού νοήματος στο σύνολο της εμπειρίας, λαμβάνοντας υπόψιν τόσο τα δεδομένα από τις  ατομικές μας εμπειρίες, όσο και τις επιταγές της πραγματικότητας στη βάση της κοινής λογικής. Στη βάση αυτή λοιπόν, ο εγκέφαλος θα συμπέραινε: «Δεν είναι για κανέναν δυνατό να τα καταφέρνει σε όλες τις περιπτώσεις. Κάποιες φορές τα καταφέρνουμε και άλλες όχι, χωρίς αυτό να μας καθιστά ανίκανους».
Το ερώτημα που μας ενδιαφέρει λοιπόν είναι, γιατί σε ορισμένες περιπτώσεις παρακωλύεται η φυσιολογική διαδικασία απόδοσης νοήματος στην εμπειρία;
Ορισμένες φορές, μια εμπειρία που βιώνεται υπό συνθήκες υψηλού στρες, δεν αποθηκεύεται στον εγκέφαλο με τον τυπικό τρόπο. Όπως αναφέραμε πριν, ο τυπικός τρόπος θα έδινε την ευκαιρία στα ανώτερα κέντρα σκέψης, να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα από τη συγκεκριμένη εμπειρία, συνδυάζοντας τα με προυπάρχοντα δεδομένα, προκειμένου να εξαχθεί ένα λειτουργικό νόημα. Κάποιες φορές λοιπόν, σε συνθήκες υψηλού στρες, τα νευρωνικά δίκτυα που αποθηκεύουν τις συγκεκριμένες πληροφορίες «παγώνουν». (Νευρωνικά δίκτυα ονομάζονται τα κυκλώματα διασυνδεδεμένων νευρώνων). Τώρα ο υπόλοιπος εγκέφαλος δεν έχει πρόσβαση στα δεδομένα αυτά προκειμένου να τα επεξεργαστεί. Τα δίκτυα αυτά τώρα δεν είναι λειτουργικό τμήμα του εγκεφάλου, αλλά αποκομένες πληροφορίες, ανεπεξέργαστες, που πυροδοτούνται αυτόνομα όταν κάτι θυμίζει, μοιάζει ή συνδέεται με τη συγκεκριμένη εμπειρία. Τα δίκτυα αυτά μοιάζουν με ξένο σώμα μέσα στον εγκέφαλο και κρατάνε παγωμένες, αποσπασματικές πληροφορίες.  Πρωτογενή δεδομένα θα λέγαμε. Ακριβώς γιατί τα δεδομένα αυτά δεν έχουν τύχει επεξεργασίας.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν τώρα, για ποιό λόγο κάποιος μπορεί να τρακάρει με το αυτοκίνητο και ακόμα και αν περάσουν χρόνια από το συμβάν «να μη μπορεί να το ξεπεράσει». Ενδεχομένως και μόνο που το θυμάται, μπορεί να έχει ταχυπαλμίες, μπορεί να αισθάνεται απίστευτο τρόμο, λες και η ζωή του κινδυνεύει τώρα. Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται φυσικά, πως δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος τώρα, αλλά οι αισθήσεις από το τρακάρισμα είναι παγωμένες και ανεπεξέργαστες μέσα στα δίκτυά τους και για το λόγο αυτό είναι σα να συμβαίνουν τώρα. Τα αποκομένα αυτά δίκτυα θα προκαλούν τα ίδια πάντα αισθήματα και την ίδια πάντα κυρίαρχη δυσλειτουργική σκέψη. Έτσι με απόλυτη ακρίβεια, κάθε φορά που θα θυμάται το τρακάρισμα, θα βιώνει αισθήματα ακραίου στρες και θα έχει μια επίμονη και δυσλειτουργική σκέψη για τον εαυτό του: «Κινδυνεύω».
Παρότι λοιπόν ο εγκέφαλος είναι ένας αξιοθαύμαστος υπερυπολογιστής, ένα συμβάν που βιώνεται υπό συνθήκες έντονου στρες, ενδέχεται να προκαλέσει κάποιο κόλλημα στο λογισμικό του. Πολλές φορές και άλλα αρνητικά αλλά και αναπόφευκτα συμβάντα, όπως μια αποτυχία ή μια απόρριψη, μένουν μέσα μας χρόνια, σα να είναι παγωμένα. Κάποιες φορές μας δημιουργούν ψυχολογικά συμπτώματα, ενώ κάποιες άλλες μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα για τον εαυτό μας, να υποτιμούμε τις δυνατότητές μας, ή μπορεί να περιπλέκουν τις σχέσεις μας με τους άλλους.
Στο σημείο αυτό μπορούμε να απαντήσουμε στο αρχικό ερώτημα: Μπορούμε να «σβήσουμε» αυτές τις αναμνήσεις που μας πληγώνουν; Μήπως η επιστήμη έχει φτιάξει κάτι σα μαγική γόμα;
Η απάντηση είναι πως μπορούμε. Με τεχνικές που ανήκουν στο κλάδο της ψυχοτραυματολογίας, όπως το EMDR και το brainspotting, στοχεύουμε στα δίκτυα των οδυνηρών αναμνήσεων και δίνουμε τη δυνατότητα στον εγκέφαλο να τις επεξεργαστεί, βγάζοντάς τες από τη κατάσταση «παγώματος». Καθώς οι δυνάμεις του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι πράγματι πολύ μεγάλες στην ανεύρεση λύσεων και τη δημιουργία νοήματος, τις περισσότερες φορές, δε χρειάζεται παρά μόνο λίγη βοήθεια, προκειμένου να ενσωματωθούν οι παγωμένες πληροφοριές και να εξαχθεί ένα χρήσιμο για το ίδιο το άτομο νόημα από αυτές. Από κάθε εμπειρία, ο εγκέφαλός μας μπορεί να αφαιρέσει όλο τοδυσλειτουργικό συναισθηματικό φορτίο και να τροποποιήσει τις δυσλειτουργικές πεποιθήσεις για τον εαυτό μας και το κόσμο. Ενσωματώνει την εμπειρία στη προσωπική μας ιστορία και εξάγει ένα χρήσιμο νόημα από αυτήν.
Στο παράδειγμα που προαναφέραμε με το αυτοκινητιστικό ατύχημα, οι ταχυπαλμίες και η πεποίθηση κινδυνεύει η ζωή μου, δεν έχουν κανένα λειτουργικό νόημα για το άτομο στο παρόν. Το μόνο που προκαλούν είναι προβλήματα. Αποτελούν απλά παγωμένες σκέψεις και αισθήσεις. Εάν η ανάμνηση τύχει ολοκληρωμένης επεξεργασίας, ο άνθρωπος μπορεί να την ανακαλεί, χωρίς να βιώνει κανένα απολύτως σωματικό αίσθημα άγχους και χωρίς να διατηρεί δυσλειτουργικές αρνητικές πεποιθήσεις για τον εαυτό του. Σχηματίζεται στη θέση τους ένα λειτουργικό και χρήσιμο για το μέλλον νόημα. Για παράδειγμα ότι θα πρέπει να τηρούμε τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας και να οδηγούμε με προσοχή.
Με το τρόπο αυτό οι αναμνήσεις σταματούν να μας πληγώνουν. Δε σβήνουμε τα γεγονότα, αλλά τα αρνητικά τους συνεπακόλουθα. Μοιάζει σα να αφαιρούμε από έναν υπολογιστή ιούς, που παρακωλύουν τη φυσιολογική λειτουργία του λογισμικού του.
Μεγάλο εύρος συμβάντων μπορούν να λειτουργήσουν ως τραυματικές εμπειρίες για κάποιον άνθρωπο, όπως για παράδειγμα σωματικές επιθέσεις, ληστείες, βιασμοί, ατυχήματα, σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, κακοποίηση λεκτική ή σωματική, εγχειρήσεις και σοβαρές ασθένειες, για να αναφέρουμε μόνο μερικά. Κάποιες φορές επίσης, το άτομο μπορεί να τραυματιστεί ψυχικά όντας θεατής ενός γεγονότος που συμβαίνει σε κάποιον άλλον. Σε κάθε περίπτωση αυτό που έχει σημασία, είναι να γνωρίζουμε, πως δεν είμαστε υποχρεωμένοι, να κουβαλάμε το παρελθόν σαν βάρος στις πλάτες μας, στερούμενοι τη δυνατότητα να ζήσουμε ελεύθεροι και σύμφωνα με τις πραγματικές δυνατότητές μας.