Η Δύναμη του Υποσυνείδητου: Όσα χρειάζεστε για τη θεραπεία

Στο διάσημο βιβλίο αυτοβοήθειας του Ψυχολόγου Dr Joseph Murphy “Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟΥ” (Εκδόσεις Διόπτρα), ο συγγραφέας υποστηρίζει ένθερμα ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να θεραπευτεί από κάθε ασθένεια με τη δύναμη του υποσυνείδητου. Έτσι, σε κάποιο σημείο του βιβλίου γράφει περιληπτικά τα 10 πράγματα που χρειάζεται να θυμόμαστε περιληπτικά για τη θεραπεία.

Όσα χρειάζεστε για τη θεραπεία, περιληπτικά

1. Ανακαλύψτε τι είναι αυτό που σας θεραπεύει. Συνειδητοποιήστε ότι εφόσον δοθούν στο υποσυνείδητο σας οι κατάλληλες οδηγίες, αυτό θα θεραπεύσει το σώμα και το νου σας.

2. Αναπτύξτε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για να διαβιβάζετε τα αιτήματα ή τις επιθυμίες σας στο υποσυνείδητο σας.

3. Φανταστείτε αυτό που θέλετε και αισθανθείτε ότι αποτελεί ήδη πραγματικότητα. Εμμείνετε και θα έχετε αποτελέσματα.

4. Συνειδητοποιήστε τι είναι η πίστη. Έχετε υπόψη σας πως η πίστη είναι μια σκέψη που έχετε μέσα σας και πως δημιουργείτε ό,τι σκέφτεστε.

5. Είναι ανόητο να πιστεύετε στην αρρώστια και σε κάτι που θα σας βλάψει. Πιστέψτε στην τέλεια υγεία, την ευημερία, τη γαλήνη, τον πλούτο και τη θεία καθοδήγηση.

6. Οι σπουδαίες και ευγενείς σκέψεις που συνηθίζετε να κάνετε, γίνονται πραγματικότητα.

7. Χρησιμοποιήστε τη δύναμη της προσευχής στη ζωή σας. Διαλέξτε ένα συγκεκριμένο σχέδιο, μια ιδέα ή μια νοερή εικόνα. Νοερά και συναισθηματικά γίνετε ένα με αυτή την ιδέα και, εφόσον μείνετε προσκολλημένοι σε αυτή την εσωτερική πραγματικότητα, η επιθυμία σας θα εκπληρωθεί.

8. Να θυμάστε πάντα ότι αν θέλετε πραγματικά τη δύναμη της θεραπείας, μπορείτε να την αποκτήσετε μέσω της πίστης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξέρετε πώς λειτουργεί το συνειδητό και το υποσυνείδητο σας. Η πίστη έρχεται με την κατανόηση.

9. «Τυφλή πίστη» σημαίνει ότι ένα άτομο μπορεί να θεραπεύει χωρίς καμιά επιστημονική γνώση σχετικά με τις δυνάμεις που επενεργούν.

10. Μάθετε να προσεύχεστε για τους αγαπημένους σας που είναι άρρωστοι. Ηρεμήστε το νου σας και οι σκέψεις σας για υγεία, ζωτικότητα και τελειότητα που δρουν μέσω του ενός, συμπαντικού, υποκειμενικού νου, θα γίνουν αισθητές και αντιληπτές ως πραγματικότητα στο υποσυνείδητο του αγαπημένου σας προσώπου.

Ο μύθος του κεραυνοβόλου έρωτα

Η εντύπωση ότι γνωρίζεις τον άλλο από πάντα προκαλεί μεγάλη σύγχυση.

Για να την εξηγήσουν, μερικοί επικαλούνται τη μετενσάρκωση. Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλός μας φαίνεται να διαβάζει το υποσυνείδητο του άλλου.

Ανιχνεύει μια προβληματική που γνωρίζουμε, συμπληρωματική της δικής μας και η οποία μας επιτρέπει να ξαναπαίξουμε ορισμένες πλευρές της ιστορίας μας. Τις περισσότερες φορές, λοιπόν, είναι δυο πληγές και όχι δυο ψυχές που καλούν η μία την άλλη.

Γιατί επιλέγουμε κάποιον που θα ξανανοίξει τις πληγές μας;

Για να θεραπευτεί σωστά μια πληγή, χρειάζεται να καθαριστεί σε βάθος. Έχουμε ξεχάσει την πληγή, αλλά η αγκίδα της απογοήτευσης είναι ακόμα εκεί, χωμένη στη σάρκα.

Η μία σχέση μετά την άλλη καταλήγει σε ναυάγιο, αφού επιλέγουμε πάντα τον ίδιο τύπο ανθρώπου (μη διαθέσιμους, ψυχρούς, υποκριτές...), επα­ναλαμβάνοντας τις ίδιες λανθασμένες συμπεριφορές (να προσπαθούμε να ευχαριστούμε τον άλλο, να κρύβουμε τις αδυναμίες μας, να αποσιωπούμε τις αμφιβολίες και τους φόβους μας...).

Κάθε νέα αποτυχία είναι η ευκαιρία να σκεφτούμε: «Σίγουρα δεν είμαι άξιος να αγαπηθώ», ένα συμπέρασμα που έρχεται κατευθείαν από την παιδική μας ηλικία.

Για να μην πει «οι γονείς μου ήταν ανίκανοι να μ’ αγαπήσουν», το παιδί προτιμά να σκεφτεί «είμαι ανίκανος να αγαπηθώ». Όταν το παιδί ενηλικιωθεί, θα κουβαλάει αυτήν την πεποίθηση και θα έχει ανάγκη να την επικυρώνει συνεχώς.

Αυτό θα το αναλάβει η ζωή του, οι ερωτικές εμπειρίες του. Εφόσον δεν γνωρίζουμε ότι η ανάγκη μας για αγάπη, για αναγνώριση, για προσοχή προέρχεται από την παιδική μας ηλικία, εφόσον δεν θέλουμε να ανακαλύψουμε την ιστορία μας και να αμφισβητήσουμε τη στάση των γονιών ή των αδελφών μας απέναντι μας, επαναλαμβάνουμε τα ίδια λάθη.

Για να αγαπήσουμε ελεύθερα, για να τολμήσουμε μια στενή σχέση, οφείλουμε να απαλλαγούμε από τα ασυνείδητα συναισθήματα της ντροπής και της αναξιοπρέπειας.

Πάθος και εξάρτηση

Το πάθος δεν αρχίζει πάντα με έναν κεραυνοβόλο έρωτα. Μπορεί να νιώσει κανείς εχθρότητα, ακόμα και περιφρόνηση για εκείνον που στη συνέχεια θα ερωτευτεί τρελά. Οι τρόποι και οι συνθήκες των γνωριμιών ποικίλλουν.

Ένα πράγμα μόνο παραμένει όμοιο, γιατί έχει σχέση με το σώμα... η ερωτική κατάσταση. Ο κεραυνοβόλος έρωτας, το πάθος, είναι καταστάσεις σωματικές όσο και ψυχολογικές.

Οι επιστήμονες μας εξηγούν ότι η ερωτική κατάσταση είναι παρόμοια με εκείνη που επιτυγχάνεται με αμφεταμίνες. Τα νευρικά κυκλώματα εμποτίζονται με ενδορφίνες, αυτά τα μόρια που μοιάζουν με τη μορφίνη και που εκκρίνονται στον εγκέφαλό μας.

Η αδρεναλίνη διεγείρει τη σεξουαλική επιθυμία, η εποχή του πάθους είναι πολύ σεξουαλική. Μεθυσμένοι από πόθο, οι ερωτευμένοι μπορεί να κάνουν έρωτα δέκα, είκοσι φορές την ημέρα, να μένουν στο κρεβάτι εβδομήντα δυο ώρες συνεχώς...

Μακροπρόθεσμα, επέρχεται ο κορεσμός της υπόφυσης, Η λίμπιντο πέφτει, οι ορμές των πρώτων ημερών καταλαγιάζουν. Μερικοί δεν αντέχουν αυτή τη μείωση και αλλάζουν σύντροφο, για να ξαναζήσουν τη δυνατή συγκίνηση του πρώτου καιρού. Οι αληθινοί ναρκομανείς του έρωτα, έχουν συνέχεια ανάγκη από νέους συντρόφους.

Μετά το ερωτικό σοκ, ακολουθεί μια περίοδος ευφορίας. Νιώθει κανείς την ακατάβλητη επιθυμία να εκφράσει τη χαρά του, να φωνάξει την αγάπη του σε όλο τον κόσμο. Ο νεοφλοιός διεγείρεται από τις κατεχολαμίνες, οι φυσικές αναστολές εξαφανίζονται, ένας ερωτευμένος μπορεί να κάνει τα πάντα. Είναι επίσης μια περίοδος εξάρτησης. Κοντά στον αγαπημένο, νιώθει κανείς γεμάτος χαρά και γαλήνη... Χωρίς αυτόν, λιώνει από την α­γωνία. 
Η απουσία του αγαπημένου δημιουργεί μια πτώση του ποσοστού των ενδορφινών μέσα στον εγκέφαλο. Δημιουργείται έτσι σύνδρομο της στέρησης, όπως ακριβώς στον ναρκομανή. Ο χωρισμός δεν μας θλίβει μοναχά, η αδιαθεσία είναι σωματική.

Ευερεθιστότητα, άγχος, εκνευρισμός, στενοχώρια, αδιαφορία για τον έξω κόσμο, κλείσιμο στον εαυτό μας, κατάπτωση, προβλήματα στην όρεξη, στον ύπνο... Ο άλλος εμφανίζεται, οι συνάψεις (οι νευρικές συνδέσεις) ξαναγεμίζουν με μορφινικές ουσίες, η χαρά επανέρχεται...

Στο πάθος, η απόλυτη ευδαιμονία εναλλάσσεται με τη μεγαλύτερη δυστυχία. Η ερωτική εξάρτηση θυμίζει την εξάρτηση από τη μητέρα τους πρώτους μήνες της ζωής. Έρχονται, λοιπόν, στην επιφάνεια οι διαμάχες, τα απωθημένα συναισθήματα, οι πόνοι που συνδέονται μ’ εκείνη την περίοδο.

Ο αγαπημένος, άντρας ή γυναίκα, ενσαρκώνει τη μαμά. Είναι εναλλάξ η καλή μητέρα όταν είναι παρούσα και γεμάτη αγάπη, και η κακή όταν είναι απούσα και απογοητεύει.

Αν τα συναισθήματα του πάθους είναι συχνά βίαια, έντονα, ασχέτως αν είναι θετικά ή αρνητικά, αυτό γίνεται επειδή ενεργοποιούν ξανά τα πρώτα βιώματα του βρέφους. Τα πάθη γενικά έχουν περιορισμένη διάρκεια. Σπάνια οι εραστές καταφέρνουν να γίνουν σύντροφοι για μια ζωή.

Οι παθιασμένοι εραστές κοιτάζονται στα μάτια, δονούνται και ανασαίνουν μόνο όταν είναι μαζί. Αυτή η κατάσταση της συγχώνευσης τους εμποδίζει να απομακρυνθούν αρκετά, ώστε να κοιτάξουν μαζί στην ίδια κατεύθυνση.

Ο έρωτας μεγάλης διάρκειας είναι η δύσκολη ιστορία ανάμεσα στην ασφάλεια και στην ελευθερία, ανάμεσα στην εξάρτηση και στην εξατομίκευση, ανάμεσα στην ένωση και στον χωρισμό, ανάμεσα στο δέσιμο και στην αυτονομία.

Ο έρωτας είναι αίσθημα ή συναίσθημα; 
Η ίδια λέξη καλύπτει και τις δύο διαστάσεις. Το συναίσθημα της αγάπης είναι έντονο, βίαιο, προκαλεί δυνατές σωματικές αισθήσεις, η καρδιά/μυς διεγείρεται, την αισθανόμαστε να πάλλεται, να τρέμει, νιώθουμε τσιμπήματα... (Μήπως από εκεί προέρχεται η έκφραση «Είμαι τσιμπημένος μαζί σου»;).

Το αίσθημα της αγάπης χτίζεται ημέρα με την ημέρα, τρέφεται από το συναίσθημα του έρωτα, αλλά δεν αρκείται σ’ αυτό. Ο ερωτευμένος νιώθει ευχαριστημένος, ευτυχισμένος με τον άλλο σε μια σχέση που δεν έχει πλέον ανάγκη τη συνεχή παρουσία.

Ο δεσμός είναι γεγονός, το ζευγάρι είναι έτοιμο να περάσει μαζί τις δυσκολίες της ζωής. Η ευτυχία εδραιώνεται με τη διάρκεια. Στο ζευγάρι, η συνενοχή και η αλληλεγγύη γίνονται πιο σημαντικές από τον ερωτισμό και την ηδονή. Οι ταχυπαλμίες δίνουν τη θέση τους σε δονήσεις πιο λεπτές. Πώς να τις περιγράψει κανείς; 

Μερικοί μιλούν για μια φωτιά στο στήθος, τσιμπήματα, μια αίσθηση σαν κύμα που ανεβαίνει, τους κυριεύει και χάνεται σιγά- σιγά για να τους αφήσει γεμάτους και γαλήνιους. Το συναίσθημα της αγάπης είναι πολύ έντονο στην αρχή μιας σχέσης, όταν ανακαλύπτουμε τον κόσμο του άλλου και τη φλόγα του πάθους.

Επανεμφανίζεται κατά το ξαναντάμωμα μετά από έναν χωρισμό, όταν κάποιος κοντινός μας άνθρωπος κινδυνεύει... αλλά επίσης με την ευκαιρία ενός μπουκέτου με λουλούδια, μιας τρυφερότητας, κα­θώς και κάθε φορά που προφέρουμε τα υπέροχα αυτά λόγια: «Σ’ Αγαπώ».

Η μητρική αγάπη, όπως και η πατρική, είναι επίσης ένα αίσθημα που στηρίζεται σε μια σχέση η οποία υφαίνεται μέρα με την ημέρα. Το αίσθημα της αγάπης εγκαθίσταται προοδευτικά και για να διαρκέσει έχει ανάγκη να τονώνεται με τρυφερά συναισθήματα.

(Η Νοημοσύνη της Καρδιάς, Isabelle Filliozat)

Πηγή : tantra-yoga-events.blogspot.gr

Thessaloniki Arts and Culture, http://www.thessalonikiartsandculture.gr

Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΙΔΗΜΙΑ…..ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Η συνταγογράφηση ακατάλληλων φαρμάκων ή ακόμη και η υπερσυνταγογράφηση για τον απλό λόγο που λέγεται πλουτισμός μέσω commission κοινώς μίζα, είναι τόσο διαδεδομένο σπόρ που η Ελληνική Ιατρική Κοινότητα τό `χει αναγάγει σε επιστήμη.

Από Δρ Mercola

Οι θάνατοι από υπερβολική δόση μέσω συνταγογράφησης έχουν γίνει η «σιωπηλή επιδημία» για πολλά χρόνια, με ένα αμερικανό να πεθαίνει κάθε 19 λεπτά από μια τυχαία συνταγογραφούμενη υπερβολική δόση φαρμάκων, (1) με αποτέλεσμα νά είναι η μεγαλύτερη τεχνητή επιδημία στις Ηνωμένες Πολιτείες. (2)
Ο Δρ Sanjay Gupta, αναπληρωτής επικεφαλής της νευροχειρουργικής στο Grady Memorial Hospital και επικεφαλής ιατρικός ανταποκριτής του CNN, υπογράμμισε πρόσφατα τη σοβαρότητα του θέματος, καθώς πολλοί Αμερικανοί λαμβάνουν χωρίς να σκεφτούν ισχυρά παυσίπονα φάρμακα, όπως η μορφίνη και η Oxycontin.

Αλλά αν γνωρίζατε ότι υπάρχει έστω και μια πιθανότητα ότι αυτά θα σας σκοτώσουν … η κατάσταση θα αλλάζε σίγουρα, και γι ‘αυτό είναι πιο σημαντικό από ποτέ να γίνει γνωστή αυτή η κύρια αιτία θανάτου.

Συνταγογραφούμενα φάρμακα σκοτώνουν ανθρώπους κάθε μέρα.

Ο εθισμός από τα φάρμακα στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλάζει, και ένας σημαντικός αριθμός ηλικιωμένων, ιδίως εκείνων που γεννήθηκαν μεταξύ 1946-1964, καθώς και οι εφήβοι και οι νεαροί ενήλικες παλεύουν με την παράνομη και κατάχρηστική συνταγογράφηση φαρμάκων.
Μια από τις πιο συχνά κατάχρησεις φαρμάκων είναι τα αναλγητικά (οπιοειδή) όπως η μορφίνη, η κωδεΐνη, οξυκωδόνη, υδροκωδόνη και φεντανύλη.
Αυτά τα φάρμακα δεν είναι μόνο εθιστικά, αλλά μπορούν να οδηγήσουν σε επιβράδυνση της αναπνοής και θάνατο, εάν παρθεί υπερβολική δόση, και οι κίνδυνοι επιτείνονται αν προστεθεί και το αλκοόλ στην εξίσωση.
Σε κατάθεση που έγινε στο Κογκρέσο από την American Society of Interventional Pain Physicians δήλωσαν ότι οι Αμερικανοί καταναλώνουν το 80 τοις εκατό των αναλγητικών σε όλο τον κόσμο, (3) και απο τη στιγμή που θα ξεκινήσεις την λήψη τους, πυροδοτούν μια σειρά αντιδράσεων στο σώμα, που καθιστούν πολύ δύσκολη τη παύση τους..

Ο Δρ Gupta ανέφερε:
“… Μετά από μόλις λίγους μήνες από τη λήψη των χαπιών, κάτι αρχίζει να αλλάζει στο σώμα.
Η αποτελεσματικότητα εξασθενεί, και οι ασθενείς συνήθως αναφέρουν ότι μόνο περίπου σε 30% υπάρχει ανακούφιση από τον πόνο, σε σύγκριση απο όταν ξεκίνησαν την λήψη.
Ακόμα πιο ανησυχητικό, μια υποομάδα αυτών των ασθενών αναπτύσσουν μία κατάσταση γνωστή ως υπεραλγησία, αυξημένη ευαισθησία στον πόνο.
Όπως μπορείτε να μαντέψετε, όλο αυτό δημιουργεί μια κατάσταση όπου το άτομο αρχίζει να παίρνει όλο και περισσότερα χάπια.
Και ακόμα κι αν δεν παρέχουν πλέον μεγάλη ανακούφιση από τον πόνο, μπορεί να μειώσουν τη προσπάθεια του σώματος να αναπνεύσει.
Αν είστε ξύπνιοι δεν μπορείτε να το προσέξετε αυτό, αλλά αν σας παίρνει ο ύπνος με πάρα πολλά από αυτά τα χάπια στο σύστημά σας, δεν θα ξυπήσετε ποτέ.
Προσθέστε το αλκοόλ, και το πρόβλημα απογειώνεται εκθετικά.
Οι άνθρωποι που παίρνουν αντιαναλγητικά ή υπνωτικά χάπια και πίνουν μερικά ποτηράκια κρασιού παίζουν ρώσικη ρουλέτα “.

Δύο τραγικές ιστορίες των συνταγών θανάτου από φάρμακα.

Οι θάνατοι από υπερβολική συνταγογράφηση φαρμάκων ξεπέρασαν τα τροχαία ατυχήματα που αποτελούσαν την πρώτη αιτία θανάτου το 2007. (5) Πολλές από τις υπερβολικές δόσεις (36 τοις εκατό) περιλαμβάνουν συνταγοφράφηση σε οπιοειδή παυσίπονα , τα οποία ήταν στην πραγματικότητα η αιτία περισσότερων θανάτων ακόμη και από τον συνδυασμό των θανάτων από ηρωϊνη και κοκαϊνη.

Για να το βαλουμε σε μια άλλη προοπτική, το 2009, σχεδόν 29.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από ακούσια υπερβολική δόση φαρμάκων, το οποίο αντιστοιχεί στο να χάνετε ένα αεροπλάνο που μεταφέρει 150 επιβάτες και πλήρωμα κάθε μέρα για περίπου 6,5 μήνες – ένα σενάριο που είναι απολύτως απαράδεκτο από την πλευρά των κινδύνων για τη δημόσια υγεία.
Δεδομένου ότι είναι όλα νόμιμα, κανείς δεν παίρνει σκληρότερα μέτρα στό διογκούμενο πρόβλημα της υπερσυνταγογράφησης που καταστρέφει ζωές κάθε μέρα.

Πώς θα μπορούσε άλλωστε, πραγματικά;

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει κάνει κάθε δυνατή προσπάθεια για να βοηθήσει την επιρροή και τα κέρδη της Big Pharma, και δεν μπορεί να αυξήθούν οι πωλήσεις φαρμάκων, ενώ εσύ αποτρέπεις τους ανθρώπους από τη λήψη τους την ίδια στιγμή.
Οι θανάτοι από υπερβολική δόση φαρμάκων είναι υψηλότεροι μεταξύ των ανδρών και των ατόμων ηλικίας 20 έως 64 ετών.
Ο 37αρης Steve Rummler, για παράδειγμα, έλαβε μια συνταγή για hydrocodone για την αντιμετώπιση του πόνου στην πλάτη, μαζί με (clonazepam) κλοναζεπάμη, μια αντιαγχολυτική φαρμακευτική αγωγή, για μετατραυματικό άγχος.
Σύντομα έγινε εξαρτώμενος από τα φάρμακα και στη συνέχεια εθίστηκε και ενώ στην αρχή τα φάρμακα ήταν μια σανίδα σωτηρίας, «τώρα είναι μια θηλιά γύρω από το λαιμό μου.”
Η Hydrocodone, μια συνταγή οπιούχα, είναι συνθετική ηρωίνη.
Είναι ξεχωριστή από οποιοδήποτε άλλη ηρωίνη όσο αφορά τον εγκέφαλο και το σώμα σας.
Έτσι, εάν προσκολληθείτε στην hydrocodone, είστε στην πραγματικότητα ένας ηρωινομανής.
Αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουν ότι επειδή είναι ένα “συνταγογραφούμενο” φάρμακο, είναι ασφαλές, και δεν θα πρέπει να έχουν το ίδιο αρνητικό στίγμα όπως τα ναρκωτικά που πουλιούνται στο δρόμο. Αυτό, δυστυχώς, απέχει πολύ από την αλήθεια. Ακόμα και μετά από την ολοκλήρωση δύο προγραμμάτων απεξάρτησης ο Rummler είχε μια υποτροπή και πέθανε στην ηλικία των 43 από την τοξικότητα των φαρμάκων.

Σε άλλες περιπτώσεις, η ζημία λαμβάνει χώρα πολύ πιο γρήγορα. Ο δεκαοχτάρης Emily Jackson πήρε ένα μόνο χάπι Oxycontin πίνοντας με ένα ξάδελφο του, και την ίδια νύχτα πέθανε από αναπνευστική καταστολή. Σταμάτησε να αναπνέει ενώ κοιμόταν.
Το 75 τοις εκατό των ασθενών που παίρνουν τα δημοφιλή αντιπηκτικά τα λαμβάνουν σε λάθος δόση.
Δεν είναι μόνο οι άνθρωποι που είναι εξαρτημένοι από τα παυσίπονα και πεθαίνουν από τυχαία υπερβολική δόση.

Αρκετοί παθαίνουν ζημιά από υπερβολική συνταγογραφούμενη δόση.
Σε μια μελέτη που παρουσιάστηκε στις Επιστημονικές Συνεδρίες του American Heart Association το 2012, ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο Intermountain Heart Institute έδειξαν ότι το 75 τοις εκατό των ασθενών που έλαβαν Plavix ή Effient, δύο κοινά αντιπηκτικά φάρμακα, τα λαμβάνουν σε λάθος δόσεις, οι οποίες τους εκθέτουν σε κίνδυνο ανεξέλεγκτης αιμορραγίας ή σε θρόμβωση..

Νωρίτερα αυτό το καλοκαίρι, ο Δρ Barbara Starfield από το Stanford, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την εξαγωγή των δεδομένων για το πρωτοσέλιδο, ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΚΥΡΙΑ ΑΙΤΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ, πέθανε με τραγικό τρόπο από λάθος δόση του Plavix.
Ενώ μια απλή εξέταση αίματος μπορεί να καθορίσει αν το αίμα των ασθενών πήζει σωστά, μια ένδειξη της δόσης ότι το φάρμακο είναι κατάλληλο, η εξέταση δεν χρησιμοποιείται ευρέως.

Το γεγονός είναι, ότι οι ανεπιθύμητες παρενέργειες από τα φάρμακα που συνταγογραφούνται σωστά και με σωστή διαχείριση είναι η αιτία για 106.000 θανάτους κάθε χρόνο,  κάνοντας τα συνταγογραφούμενα φάρμακα την τέταρτη κύρια αιτία θανάτου στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Και πάνω από 2 εκατομμύρια άλλοι θα υποστούν σοβαρές παρενέργειες.

Όταν συγκρίνουμε αυτά τα στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό των νεκρών με τα παράνομα ναρκωτικά – που είναι περίπου 10.000 ανά έτος – μπορείτε να αρχίσετε να βλέπετε το μέγεθος του προβλήματος των νόμιμων «ναρκωτικών» σε σχέση με τη χρήση ναρκωτικών για ψυχαγωγικούς σκοπούς, που είναι δέκα φορές χειρότερα.

Σκεφτείτε τα φάρμακα σαν την τελευταία λύση για τον πόνο σας
Πολλοί από αυτούς που υποκύπτουν σε υπερβολική δόση συνταγογραφούμενων ναρκωτικών δεν παίρνουν τα φάρμακα για να «τη βρούν» , αλλά για τον έλεγχο του πόνου – συχνά για τον πόνο στην πλάτη.
Εάν πονάτε, σας προτείνω να συνεργαστείτε με έναν καταρτισμένο επαγγελματία υγειονομικής περίθαλψης για να καθορίσει τι πραγματικά προκαλεί τον πόνο σας, και στη συνέχεια να αντιμετωπίσετε την υποκείμενη αιτία.

Θυμηθείτε, ότι μαζί με την έκθεση σας μερικές φορές σε θανατηφόρους κινδύνους, τα φάρμακα παρέχουν μόνο συμπτωματική ανακούφιση και σε καμία περίπτωση, δεν θεραπεύουν την υποκείμενη αιτία του πόνου σας.

Αλλά δεν χρειάζεται να υποφέρετε άσκοπα, ενώ μπορείτε να φτάσετε στην αιτία που προκαλεί τον πόνο σας.
Οι παρακάτω επιλογές παρέχουν εξαιρετική ανακούφιση από τον πόνο χωρίς κανέναν από τους κινδύνους για την υγεία σε αντίθεση με τα συνταγογραφούμενα ή ελεύθερα πωλούμενα παυσίπονα:

1. Τεχνική συναισθηματικής ελευθερίας (EFT),

η οποία είναι μια προσσέγγιση χωρίς φάρμακα για τη διαχείριση του πόνου όλων των ειδών. Η EFT δανείζεται τις αρχές του βελονισμού, υπό την έννοια ότι σας βοηθά να ισορροπήσετε το λεπτοφυές ενεργειακό σας σύστημα. Βοηθά στην εξάλειξη των υποκειμενικών και συχνά υποσυνείδητων, αρνητικών συναισθήματων που μπορεί να επιδεινώνουν τον σωματικό πόνο σας. Με την τόνωση συγκεκριμένων σημείων του σώματός σας χρησιμοποιώντας τα δάχτυλα σας, μπορείτε εκ νέου να εξισορρόπησεται το ενεργειακό σας σύστημα το οποίο τείνει να διαλύσει τον πόνο.

2. Ασταξανθίνη

Ένα από τα πιο γνωστά αποτελεσματικά λιποδιαλυτά αντιοξειδωτικά.
Έχει πολύ ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί πολύ πιο αποτελεσματικά από ό, τι πολλά αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Υψηλότερες δόσεις συνήθως απαιτούνται και μπορεί κανείς να χρειαστεί 8 mg ή περισσότερο ανά ημέρα για να επιτευχθεί αυτό το πλεονέκτημα.

3. Τζίντζερ (πιπερόριζα)

Αυτό το βότανο έχει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση και προσφέρει ανακούφιση από τον πόνο και ηρεμεί το στομάχι.
Το φρέσκο τζίντζερ λειτουργεί καλά όταν εκχυλιστεί σε βραστό νερό ως τσάι ή τριμμένο σε χυμό λαχανικών.

4. Ο κουρκουμάς (κιτρινόριζα)

Σε μια μελέτη ασθενών με οστεοαρθρίτιδα, εκείνοι που πήραν 200 mg κουρκουμίνης την ημέρα για θεραπεία μειώθηκαν οι πόνοι και αύξησαν την κινητικότητα τους. Μια τελευταία μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι εκχύλισμα κουρκουμίνης που αποτελείται από κουρκουμινοειδή μπλοκάρει τις φλεγμονώδεις οδούς και αποτελεσματικά μπλοκάρει την πρωτεΐνη που προκαλεί πρήξιμο και πόνο.

5. Boswellia:

Επίσης γνωστό και ως boswellin ή “Ινδικό λιβάνι,” αυτό το βότανο περιέχει ειδικά ενεργά αντιφλεγμονώδη συστατικά. Αυτό είναι ένα από τα αγαπημένα μου, και έχω δει να λειτουργεί καλά σε πολλούς ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα.

6. Krill Oil:

Τα ω 3 λιπαρά EPA και DHA έχουν βρεθεί να έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες σε πολλές κλινικές μελέτες.

7. Η βρωμελαϊνη:

Το ένζυμο αυτό, που βρέθηκε στον ανανά, είναι ένα φυσικό αντι-φλεγμονώδες.
Μπορεί να ληφθεί σε μορφή συμπληρώματος, αλλά τρώγοντας φρέσκο ανανά μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο.

8. Cetyl Myristoleate (ΚΟΑ):

Αυτό το έλαιο, που βρίσκεται στα ψάρια και στο βούτυρο γάλακτος, λειτουργεί σαν «λιπαντικό” και αντι-φλεγμονώδες.

9. Νυχτολούλουδο, Black Currant (Αγριοσταφίδα ή Πικροσταφίδα) και Borage Έλαια (Ελαια Μποραγκο):

Αυτά περιέχουν το ουσιώδες λιπαρό οξύ γάμμα-λινολενικό οξύ (GLA), το οποίο είναι χρήσιμο για την αγωγή στον πόνο της αρθρίτιδας.

10. Καγιέν Κρέμα:

Επίσης καλείται κρέμα καψαϊκίνης, και αυτό το μπαχαρικό προέρχεται από αποξηραμένη καυτερή πιπεριά.
Ανακουφίζει τον πόνο με τη μείωση των αποθεμάτων του σώματος της ουσίας Ρ, ένα χημικό συστατικό των νευρικών κυττάρων που μεταδίδει τα σήματα πόνου στον εγκέφαλο μας.

11. Μέθοδοι όπως γιόγκα, βελονισμός, διαλογισμός, ζεστά και κρύα

επιθέματα, και ακόμη και κρατώντας τα χέρια μπορεί επίσης να οδηγήσουν σε εκπληκτική ανακούφιση από τον πόνο χωρίς φάρμακα.
Επίσης αρκετά δυνατά αντιφλεγμονώδη της Ελληνικής Γής είναι το βαλσαμόλαδο, αλλοιώς σπαθόλαδο, το λάδι τσουκνίδας, καθώς και το βάμμα απο την κοινή μας δάφνη.

ΠΗΓΗ: episthmi.blogspot.gr

Βιβλιογραφία
Study presented at the American Heart Association Scientific Sessions 2012, Los Angeles, California, November 6, 2012
CNN November 14, 2012
CNN November 15, 2012
Medical News Today November 8, 2012
1 Morbidity and Mortality Weekly January 13, 2012 / 61(01);10-13
2 CNN November 14, 2012
3 Congressional Testimony May 24, 2011
4 CNN November 14, 2012
5 NYTimes.com April 20, 2007
6 University of North Carolina April 25, 2011
7 CNN November 15, 2012
8 CNN November 15, 2012
9 JAMA. 1998 Apr 15;279(15):1200-5.
10 Altern Med Rev. 2010 Dec;15(4):337-44.
11 Arthritis & Rheumatism, Volume 54, Issue 11, pages 3452–3464, November 2006
12 The Journal of Neuroscience, 6 April 2011, 31(14): 5540-554
13 Psychol Sci. 2006 Dec;17(12):1032-9.

14proionta-tis-fisis.info

Αδελφές ψυχές, δίδυμες φλόγες

Αδελφές ψυχές είναι ουσιαστικά δύο όντα ίδια το ένα με το άλλο, αλλά και ταυτόχρονα διαφορετικά.

Δύο μοναδικά άτομα και ξεχωριστά που γεννήθηκαν από την ίδια Μονάδα, και προορίζονται για να ενωθούν.

Οι αδελφές ψυχές διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια των ενσαρκώσεών τους. Συναντιούνται ξανά και ξανά (ίσως στην αρχή για να κλείσουν κάποιους λογαριασμούς ή γιατί τους άρεσε η ποιότητα της σχέσης τους) και στην πορεία «αδελφοποιούνται»! Αγαπιούνται τόσο πολύ που δεν μπορούν να είναι ξεχωριστά. Έτσι, ακολουθούν η μία την άλλη στις εκάστοτε ενσαρκώσεις τους.

Δύο αδελφές ψυχές δίδυμες φλόγες μπορεί να επιλέξουν να ενσαρκωθούν σαν συγγενείς, επιστήθιοι φίλοι, ζευγάρι κ.λ.π. Στο τέλος, όμως, επιλέγουν να συναντηθούν σαν ζευγάρι μια και οι ενέργειες που εκλύονται είναι πιο δυνατές μέσα από το πάθος και τον έρωτα = δημιουργία!

Μη ξεχνάμε, όμως, ότι εδώ μιλάμε για γηραιές ψυχές! Οι νέες ή οι άγουρες ψυχές δεν έχουν προλάβει να διαμορφώσουν μία αδελφή ψυχή. Και επειδή η γη βρίσκεται σε ένα χαμηλό επίπεδο εξέλιξης, συνήθως τα άτομα που έχουν έρθει εδώ για μία αποστολή, έχουν την πιθανότητα να συναντήσουν τη αδελφή τους ψυχή, δίδυμη φλόγα. Άρα, μετρώνται στα δάκτυλα ενός χεριού. Η Αγάπη είναι το πρωταρχικό σημείο που διακρίνει τις αυτές τις αδελφές ψυχές. Για να έχουν δημιουργηθεί δύο αδελφές ψυχές δίδυμες φλόγες σημαίνει ότι στο διάβα των ενσαρκώσεών τους έχουν αγαπηθεί ΑΠΟΛΥΤΑ!

Στη πάροδο των ενσαρκώσεων, όταν η Αγάπη γίνεται απόλυτη, συνήθως έρχεται με το αντίθετο φύλο γιατί μέσα από τον έρωτα εκλύεται έντονη δημιουργία, πάθος, ενέργεια και δράση. Η ερωτική αγάπη δίνει την ευκαιρία στην απόλυτη Αγάπη να αναπτυχθεί, μέσα από τις έντονες ενέργειες που εκλύονται! Δημιουργείται, τότε, η Αγάπη άνευ όρων η οποία πηγάζει αυθόρμητα στις αδελφές ψυχές – δίδυμες φλόγες.

Για να φθάσει μία ψυχή στο σημείο να έχει δίδυμη φλόγα, σημαίνει ότι έχει περάσει όλα τα στάδια της εξελικτικής της διαδικασίας, να έχει γενικά,ωριμάσει. Λέγεται, πως συναντάς την αδελφή σου ψυχή – δίδυμη φλόγα και παραμένεις μαζί της, μόνο όταν έχεις να συντελέσεις μαζί της ένα σημαντικό έργο, μία αποστολή για το καλό της ανθρωπότητας.

Ας δώσουμε ένα παράδειγμα για τις αδελφές ψυχές.

Εσείς, η αδελφή σας ψυχή απέναντι και στη μέση ένας καθρέπτης! Αν μέσα από αυτό τον καθρέπτη βλέπετε τον εαυτό σας… τότε απέναντί σας βρίσκεται η δίδυμη φλόγα σας!

Τα τρία επίπεδα
Οι ΑδελφέςΨυχές μοιράζονται συναισθήματα κατανόησης και αλληλοστηριξης, αγαπούν χωρίς όρους και ο καθένας μας, λέγεται ότι έχει πολλές Αδελφές Ψυχές. Στόχος της συνάντησης των Αδελφών Ψυχών δεν είναι πάντα ο έρωτας. Τις περισσότερες φορές είναι η επίτευξη ενός κοινού στόχου/καθήκοντος.

Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους χωρίζονται σε τρία επίπεδα.

Επίπεδο ένα: Ο καθρέφτης μας. Αυτή είναι μια σπάνια περίπτωση. Αλλά αν είμαστετυχεροί μπορεί να την έχουμε στη ζωή μας.
Τι τις κάνει τόσο ξεχωριστές;
Αδελφές Ψυχές αυτού του είδους έρχονται στη ζωή μας με γρήγορο, μαγικό και απρόσμενο τρόπο. Οι συνθήκες και τα γεγονότα της ζωής μας αρχίζουν να αλλάζουν για να διευκολύνουν τον ερχομό και την συνάντηση.
Και οι δυο Ψυχές πρέπει να είναι έτοιμες η μια για την άλλη από πριν, γιατί το ότι είναι Αδελφές Ψυχές δεν είναι αρκετό να στηρίξει τη σχέση.
Αυτό το επίπεδο είναι ο πιο ισχυρός τύπος αδελφών Ψυχών. Έχουν πολλά κοινά ενδιαφέροντα, σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο και πολλές φορές ο ένας μπορεί να συμπληρώσει τις σκέψεις του άλλου. Ο καθένας είναι οκαθρέφτης του άλλου, παρ’ όλο που δεν επιβάλλεται να είναι ακριβώς οι ίδιοι.

Αλληλοενθαρρύνονται και καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο αφού είναι στο ίδιο μήκος κύματος.

Αυτές είναι οι δίδυμες φλόγες.

Επίπεδο δυο: Αδελφές Ψυχές αυτού του είδους βρίσκονται παντού γύρω μας.
Ανκοιτάξουμε γύρω μας όταν χρειαζόμαστε βοήθεια η καθοδήγηση σε μια κατάσταση ζωής και θανάτου η όταν έχουμε ένα βαρύ φορτίο στους ώμους μας.

Ποιος είναι κοντά μας έτοιμος να μας ακούσει;
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που μας ηρεμούν, που μας καθησυχάζουν, η που ανταποκρίνονται όταν ζητούμε βοήθεια; Αυτού του τύπου οι Αδελφές Ψυχές έχουν τέτοια αγάπη χωρίς όρους η μια για την άλλη που μερικές φορές είναι δύσκολο να κατανοηθεί.

Επίπεδο τρία: Συναντάμε αυτές τις Αδελφές Ψυχές σε απρόσμενα μέρη.
Μερικές φορές τις αποκαλούμε ”ο καλός μου άγγελος”. Μπορεί να τις συναντήσουμε ενώ περπατούμε στο δρόμο, προβληματισμένοι για κάτι, και άξαφνα κάποιος άγνωστος θα μας δώσει ένα μικρό μήνυμα που πιθανόν να μας οδηγήσει σε απάντηση των προβληματισμών μας.

Αυτές οι Αδελφές Ψυχές έχουν τοποθετηθεί στο δρόμο μας από το πουθενά και ίσως να μην τις ξαναδούμε ποτέ.
Μετά συνεχίζουμε νοιώθοντας ευλογημένοι που τις είχαμε στη ζωή μας αυτό το απαραίτητο λεπτό. Ο ρόλος τους είναι να μας οδηγήσουν σε μια απάντηση, η να μας ωθήσουν να πάρουμε μια απόφαση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας και τον αγώνα μας.

Όταν ενώνονται ”παλιές Αδελφές Ψυχές” ο συντονισμός που υπάρχει μεταξύ τους επιτρέπει την ανάπτυξη κατανόησης, σεβασμού, αποδοχής, την ανάπτυξη της σύνεσης, της σοφίας, της ικανότητας να συμπάσχουμε, την εξέλιξη της συνειδητοτητας, σε τόσο ψηλά επίπεδα που δεν θα ήταν ποτέ δυνατό αν ήταν με άλλες Ψυχές.

therapywave.eu

πηγή το βρήκαμε εδώ 

Εάν οι σκέψεις μπορούν να μας αρρωστήσουν, μπορούν και να μας θεραπεύσουν;

Απόσπασμα από το βιβλίο του κορυφαίου Νευροεπιστήμονα Dr. Joe Dispenza – “Σπάσε τη Συνήθεια να Είσαι ο Εαυτός Σου” – που κυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Link Media

Ο 57χρονος Μπιλ κατασκεύαζε στέγες. Εμφανίστηκε μια κάκωση στο πρόσωπό του και ο δερματολόγος διέγνωσε κακόηθες μελάνωμα. Αν και ο Μπιλ χειρουργήθηκε και μετά υποβλήθηκε σε ακτινοβολίες και χημειοθεραπείες, ο καρκίνος έκανε μετάσταση στο λαιμό του, κατόπιν στα πλευρά και τέλος στην κνήμη του. Κάθε φορά, ακολουθούσε παρόμοια θεραπεία.
Όπως είναι φυσικό, ο Μπιλ βίωσε τις στιγμές «Γιατί σε μένα;». Γνώριζε ότι η υπερβολική έκθεσή του στον ήλιο ήταν επικίνδυνη, όμως ήξερε άλλους που είχαν εκτεθεί το ίδιο και δεν είχαν αναπτύξει καρκίνο. Αυτή η αδικία του έγινε εμμονή.

Μετά τη θεραπεία του καρκίνου στο αριστερό του πλευρό, ο Μπιλ αναρωτήθηκε εάν οι σκέψεις, τα συναισθήματα και οι συμπεριφορές του είχαν συντελέσει στην κατάστασή του. Σε μια στιγμή εσωτερικής αναζήτησης, αντιλήφθηκε ότι για περισσότερο από 30 χρόνια, βίωνε συναισθήματα πικρίας, γιατί σκεφτόταν και ένιωθε ότι έπρεπε πάντα να εγκαταλείπει αυτό που θέλει για χάρη των άλλων.

Για παράδειγμα, ήθελε να γίνει επαγγελματίας μουσικός μετά το λύκειο. Όταν, όμως, ο πατέρας του τραυματίστηκε με αποτέλεσμα να μη μπορεί να εργαστεί, ο Μπιλ αναγκάστηκε να μπει στην οικογενειακή επιχείρηση κατασκευής στεγών. Αναβίωνε τόσο συχνά αυτά τα συναισθήματα που ένιωσε, όταν του είπαν ότι πρέπει να εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες του, που το σώμα του ζούσε συνέχεια στο παρελθόν. Σαν να μην έφτανε αυτό, του δημιουργήθηκε ένα ψυχολογικό κενό ανεκπλήρωτων ονείρων. Κάθε φορά που τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως τα ήθελε, όπως για παράδειγμα η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων αμέσως μετά την επέκταση της επιχείρησής του, έβρισκε πάντα κάποιον ή κάτι να κατηγορήσει.

Ο Μπιλ είχε απομνημονεύσει ως μοτίβο συναισθηματικής αντίδρασης την πικρία, η οποία κυριάρχησε στο χαρακτήρα του και μετατράπηκε σε ασυνείδητο πρόγραμμα. Η συναισθηματική του υπόσταση, ενεργοποιούσε τα ίδια γονίδια για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, που είχε προκαλέσει την ασθένεια που τώρα τον βασάνιζε.

Δεν μπορούσε πλέον να αφήνει το περιβάλλον του να τον ελέγχει: οι άνθρωποι, τα μέρη και οι επιρροές στη ζωή του, του υποδείκνυαν πάντα πώς να σκέφτεται, να νιώθει και να συμπεριφέρεται.
Κατάλαβε ότι για να σπάσει τα δεσμά με τον παλιό εαυτό του και να δημιουργήσει έναν νέο, έπρεπε να φύγει μακριά από το οικογενειακό του περιβάλλον. Για δύο εβδομάδες, λοιπόν, έμεινε στη Μπάχα στο Μεξικό, μακριά από τη γνώριμη ζωή του.

Τις πέντε πρώτες μέρες, ο Μπιλ εστίασε στις σκέψεις που έκανε όταν ένιωθε πικρία. Έγινε κβαντικός παρατηρητής των σκέψεων και των συναισθημάτων του και απέκτησε επίγνωση του ασυνείδητου νου του. Στη συνέχεια, επικεντρώθηκε στις παλιές ασυνείδητες συμπεριφορές και πράξεις του. Αποφάσισε να σταματήσει κάθε σκέψη, συμπεριφορά ή συναίσθημα αρνητικό προς τον εαυτό του.
Μετά την πρώτη εβδομάδα εγρήγορσης, ο Μπιλ ένιωσε ελεύθερος, γιατί είχε απελευθερώσει το σώμα του από τη συναισθηματική εξάρτηση της πικρίας. Αναστέλλοντας τις γνώριμες σκέψεις και τα συναισθήματα που είχαν κατευθύνει τις συμπεριφορές του τα προηγούμενα χρόνια, εμπόδισε, κατά κάποιον τρόπο, τα σήματα των συναισθημάτων επιβίωσης να συνεχίσουν να ρυθμίζουν το σώμα του στην ίδια νοητική υπόσταση. Η ενέργεια, που απελευθέρωσε το σώμα του, ήταν πλέον διαθέσιμη να διοχετευθεί στο σχεδιασμό ενός νέου πεπρωμένου.

Την επόμενη εβδομάδα, ο Μπιλ ένιωθε τόσο ενθουσιασμένος, που σκεφτόταν το νέο εαυτό που ήθελε να γίνει και πώς θα αντιδρούσε στους ανθρώπους, στα μέρη και στις επιρροές που τόσο καιρό τον έλεγχαν. Για παράδειγμα, αποφάσισε ότι κάθε φορά που η γυναίκα και τα παιδιά του θα του εξέφραζαν μια επιθυμία ή ανάγκη, θα τους απαντούσε με καλοσύνη και γενναιοδωρία, αντί να τους κάνει να νιώθουν ότι του είναι βάρος. Με λίγα λόγια, επικεντρώθηκε στους τρόπους που ήθελε να σκέφτεται, να πράττει και να νιώθει, όταν παρουσιάζονται καταστάσεις που είχαν αποτελέσει πρόκληση γι’ αυτόν στο παρελθόν. Άρχισε λοιπόν να δημιουργεί μια νέα προσωπικότητα, ένα νέο νου, μια νέα υπόσταση.

Ο Μπιλ άρχισε να εφαρμόζει όσα είχε συνειδητά αποφασίσει, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην παραλία της Μπάχα. Λίγο μετά την επιστροφή του, παρατήρησε ότι ο καρκίνος στην κνήμη του είχε εξαφανιστεί. Μία εβδομάδα αργότερα που επισκέφτηκε το γιατρό του, είχε απαλλαγεί ολοκληρωτικά από τον καρκίνο. Παραμένει μέχρι σήμερα υγιής. Με την «πυροδότηση» του εγκεφάλου του σε νέους τρόπους, ο Μπιλ άλλαξε βιολογικά και χημικά τον παλιό εαυτό του. Ως αποτέλεσμα, ενεργοποίησε νέα γονίδια με νέους τρόπους και τα καρκινικά κύτταρα δεν μπορούσαν να συνυπάρχουν με τη νέα νοητική υπόσταση, τη νέα εσωτερική χημεία και τον νέο εαυτό του. Ενώ ήταν κάποτε δέσμιος των παρελθοντικών συναισθημάτων, σήμερα ζει σε ένα καινούριο μέλλον.

Η διαδικασία της αυτοϊασης του σώματος είναι έμφυτη!!

Όλα τα ζωντανά όντα είναι εκ γενετής εξοπλισμένα από τη μητέρα φύση να ζήσουν αυτάρκη και σε καλή υγεία. Η κακή υγεία είναι μια αφύσικη κατάσταση για κάθε έμβιο ον. Η διαδικασία της αυτοϊασης του σώματος είναι αυτόματη σε κάθε ζωντανό σύστημα, όπως ακριβώς και η διαδικασία της αναπνοής, η πέψη, η αναπαραγωγή κτλ.

Η υγεία είναι μια φυσιολογική και φυσική κατάσταση της ζωής και χαρίζει στον άνθρωπο αρμονία και ισορροπία. Κάθε έμβιο ον έχει την ιδιότητα τηςομοιόστασης, έτσι ονομάζεται η ικανότητα του οργανισμού να διατηρεί τις συνθήκες του εσωτερικού του περιβάλλοντος (θερμοκρασία, συγκέντρωση διαφόρων συστατικών, κτλ), παρά τις εξωτερικές μεταβολές. Όμως τι είναι αυτό που κάνει τον άνθρωπο διαφορετικό από τα άλλα έμβια πλάσματα στον τομέα της υγείας; Η απάντηση είναι κυρίως η συναισθηματική στάση και η ανθρώπινη αδυναμία να αξιοποιήσει πλήρως τις δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου για να ζήσει μια πιο υγιή και πιο ευτυχισμένη ζωή.

Στον κόσμο υπάρχουν δύο κύριες ομάδες ανθρώπων: αυτοί που πιστεύουν ότι η ζωή τους επηρεάζεται καθολικά από εξωτερικές επιδράσεις και, συνεπώς, είναι πέρα από τον έλεγχό τους και εκείνοι που πιστεύουν ότι όλα όσα τους συμβαίνουν είναι κυρίως αυτά που παράγονται από τον εαυτό τους και ως εκ τούτου είναι ελεγχόμενα από τους ίδιους. Τους τελευταίους, ας τους ονομάσουμε “εσωτερικούς”. Είναι οι άνθρωποι που τείνουν να είναι πιο σίγουροι για τον εαυτό τους, πιο πλούσιοι σε επινοητικότητα, καλύτερα μορφωμένοι, πιο προσαρμόσιμοι στις διακυμάνσεις της πραγματικότητας και πιο εύκολα σε θέση να αποφύγουν ή να εγκαταλείψουν τις εξωτερικές επιδράσεις ή εξαρτήσεις. Την πρώτη ομάδα ανθρώπων θα την ονομάσουμε “εξωτερικούς”. Είναι οι άνθρωποι που έχουν την πεποίθηση ότι η τύχη τους είναι στα χέρια των άλλων ή απλά πιστεύουν ότι τα πάντα είναι θέμα καλής ή κακής τύχης, τείνουν να είναι καχύποπτα άτομα, να απογοητεύονται εύκολα και να είναι λιγότερο δημιουργικοί.

Το φαινόμενο Placebo και το φαινόμενο Nocebo

Οι γιατροί έχουν αποδείξει την λειτουργικότητα του φαινομένου Placebo σε πειράματα τους για τον ελέγχο των νέων φάρμακων, δηλαδή το πώς οι ασθενείς αντιδρούν θετικά ως προς τα χάπια ζάχαρης σαν να ήταν πραγματικό φάρμακο. Το ερώτημα που ευλόγως προκύπτει: γιατί δεν χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς η ευμενής επίπτωση που το μυαλό του σώματος, με τη δύναμη της πίστης στην ίαση, παράγει;

Το φαινόμενο Nocebo είναι ο κακός αδερφός του Placebo. Είναι ο όρος που ορίζει την αρνητική επίδραση που μπορεί να προκύψει στο σώμα λόγω της δύναμης της καταστροφικής πίστης. Το φαινόμενο Nocebo εμφανίζεται όταν κάποιος επιδεινώνει από μόνος του την κατάσταση της υγείας του μέσω της αρνητικής σκέψης. Είναι δυνατόν να παρουσιάσει συμπτώματα ασθένειας ακόμα και αν οι εργαστηριακές του εξετάσεις είναι καλές.

Αυτή είναι η τρομερή δύναμη της σκέψης στο σώμα μας και ωφέλιμο θα είναι να την κατανοήσουμε και να την χρησιμοποιήσουμε για την ευημερία μας.

Ας υποθέσουμε για μια στιγμή ότι ο μόνος λόγος που κάποιος θεραπεύεται ή όχι μέσα από μια θεραπευτική μέθοδο οφείλεται στην πεποίθησή του για αυτή τη θεραπεία. Δυστυχώς, αυτό είναι κάτι περισσότερο από μια εικασία, αλλά συνήθως απορρίπτεται εκ των προτέρων από τον ιατρό-σύμβουλο. Ωστόσο, οι φοιτητές της ιατρικής σχολής μαθαίνουν από πολύ νωρίς ότι το 70% ή και περισσότερο από τους μελλοντικούς τους ασθενείς θα διαμαρτύρονται κυρίως για ψυχοσωματικά συμπτώματα, αλλά στη συνέχεια, όταν θα γίνουν γιατροί υποτιμούν σκόπιμα ή παραμελούν τη σημασία του νου στην θεραπεία του σώματος, καταφεύγουν ολοταχώς στα φάρμακα και τις πολύτιμες συνταγές τους. Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, είχε πει: “Είναι πιο σημαντικό να γνωρίζουμε τι είδους άτομο έχει μια ασθένεια, από το να γνωρίζουμε τι είδους ασθένεια έχει ένα άτομο.”

Αυτοθεραπεία και πίστη έχουν κάτι κοινό

Η ομάδα των “εσωτερικών” ατόμων πιστεύουν ότι η θεραπεία τους σε μεγάλο βαθμό αυτοδημιουργείται, ενώ η ομάδα των “εξωτερικών” ατόμων πιστεύει πιο εύκολα σε κάτι ή σε κάποιον ως μέσο-θεραπεία για τη διαδικασία επούλωσης. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι και οι δύο ομάδες ατόμων αντλούν πίστη για καλή υγεία, αλλά από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Έτσι λοιπόν, είτε η θετική σκέψη για την δύναμη του εαυτού μας, είτε η θετική σκέψη προς τον θεό ή προς το φάρμακο βοηθάει σε μεγάλο βαθμό στην ίαση.

Το 1975 ο Dr Ader επινόησε τον όρο ψυχονευροανοσολογία για να περιγράψει το πως ο νους επηρεάζει το σώμα. Η ψυχονευροανοσολογία εισέρχεται στην σφαίρα των νευρολογικών μονοπατιών που συνδέουν το ανοσοποιητικό σύστημα και τον εγκέφαλο. Όταν υπάρχει δυσαρμονία μεταξύ του μυαλού και του σώματος, βλέπουμε τη φυσική και ψυχική ασθένεια, αν και αρχικά παρουσιάζονται μόνο ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Οι άνθρωποι διαφέρουν τόσο πολύ μεταξύ τους στον τρόπο που αντιμετωπίζουν μια νόσο, η έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχουν διαφορές στη γενετική, στις διατροφικές συνήθεις αλλά και στο μυαλό. Παρά το γεγονός ότι η γενετική μηχανική έχει σημειώσει κάποια πρόοδο, ένα μεγάλο κομμάτι παραμένει ακόμη ανεξερεύνητο από το πεδίο των ιατρικών ερευνητών. Από την άλλη η συμπεριφορά και οι διατροφικές συνήθειες μπορούν να αντιμετωπιστούν από τον καθένα.

Η αλλαγή στη διατροφή και στην προσωπική στάση απέναντι στην ζωή έχει βοηθήσει κάποιους ανθρώπους, ακόμη κ με σοβαρές ασθένειες όπως ο καρκίνος ή το AIDS, να έχουν πραγματικά δει βελτίωση στην υγεία τους ή ακόμη και να θεραπευτούν από την ασθένεια τους.

Επιλέξτε να εκφράσετε μόνο θετικές σκέψεις και συναισθήματα

Αποφασίστε να εκφράσετε τα συναισθήματα και τις σκέψεις σας με θετική διάθεση. Αποφασίστε να είστε ειλικρινείς με τους εαυτούς σας και με τους άλλους, και κάντε μόνο ότι αισθάνεστε πως θα σας κάνει ευτυχισμένους. Το να κάνουμε ότι μας κάνει ευτυχισμένους μας βοηθάει να μην εσωτερικεύουμε καταστροφικά συναισθήματα που μπορεί να βοηθήσουν στην ανάπτυξη σωματικών ασθενειών και ψυχικών διαταραχών.

Η θετική έκφραση είναι μια απελευθέρωση για τον οργανισμό μας. Οι φόβοι, οι αμφιβολίες και τα συναισθηματικά μπλοκαρίσματα αντικαθίστανται με το θάρρος, την δύναμη και την πυγμή να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις και τις περιπέτειες της κάθε καινούργιας μέρας. Στην πραγματικότητα, αν εκφράσετε τα συναισθήματά σας θετικά και αγαπήσετε τον εαυτό σας θα ενθαρρύνετε το ανοσοποιητικό σύστημα φυσικά και γρήγορα. Ένα ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί, με τη σειρά του, να νικήσει την εισβολή παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα και επίσης να σας δώσει μια καλύτερη απάντηση στις δυσκολίες της εποχής.

Μια θετική συναισθηματική στάση είναι περισσότερο σύμφωνη με την καλή υγεία, ενώ μια αρνητική στάση είναι μια ανοιχτή πόρτα στην κακή υγεία. Είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η έννοια αυτή είναι απλά ένα θέμα κοινής λογικής για ένα άτομο που ανήκει στην ομάδα των “εσωτερικών”, αλλά θεωρείται απολύτως γελοίο για ένα άτομο που ανήκει στην ομάδα των “εξωτερικών”.

Τι καταστρέφει το ανοσοποιητικό σύστημα; Τι βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα;

Αν μπορούσαμε να μετρήσουμε με ένα εργαλείο, το ανοσοποιητικό σύστημα και να δείξουμε τις αλλαγές από τη μια μέρα στην άλλη, από τη μια στιγμή στην άλλη, ανάλογα με την διατροφή και επίσης μεταξύ του ενός και του άλλου τρόπου σκέψης, τα αποτελέσματα θα ήταν συγκλονιστικά. Η αντοχή στις ασθένειες, είναι γεγονός, ποικίλλει σε σχέση με την αντοχή του ανοσοποιητικού συστήματος. Κάνοντας πράξη τα πράγματα που ενισχύουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα, όπως η καλή και σωστή διατροφή, ο διαλογισμός, η καθοδηγούμενη νοερή απεικόνιση, οι θετικές επιβεβαιώσεις, η χαλάρωση, οι βαθιές αναπνοές και η κατανόηση, θα έχετε μια πραγματικά καλή υγεία.

Δεδομένου ότι η συναισθηματική στάση έχει άμεση σχέση με το ανοσοποιητικό σας σύστημα, ένα πρόσωπο που εκφράζει ευτυχία, γέλιο, αγάπη, καλοσύνη και κατανόηση, είναι πολύ λιγότερο πιθανό να παρουσιάσει μια ασθένεια από ότι ένα πρόσωπο που εκφράζει θυμό, φόβο, αμφιβολία, δυσαρέσκεια, κατάθλιψη και ανησυχία. Θετικές σκέψεις, φυσικά τρόφιμα, καθοδηγούμενη νοερή απεικόνιση, θετικές επιβεβαιώσεις, βότανα, άσκηση, ήλιος, κτλ. όλα αυτά τα πράγματα επηρεάζουν με επωφελή τρόπο το ανοσοποιητικό σας σύστημα. Σε μια μελέτη των γυναικών με καρκίνο του μαστού, διαπιστώθηκε ότι όσοι είδαν τους εαυτούς τους να λαμβάνουν δύναμη από το εσωτερικό του εαυτού τους ή να έχουν μια θετική ψυχική στάση, είχαν μεγαλύτερη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος προς την ασθένεια και έζησαν δύο φορές περισσότερο από εκείνα τα άτομα τα οποία είχαν ως μοναδικό στήριγμα το φάρμακο.

Με χαρά, αυτοπεποίθηση, αγάπη, με ένα θετικό πλαίσιο του μυαλού σας, το οποίο αξιοποιεί τις δυνατότητες του εγκεφάλου σας, σίγουρα θα ζήσετε ως ένα υγιέστερο και ευτυχέστερο πρόσωπο. Το άτομο που είναι πάντα θυμωμένο, φοβισμένο, και καταθλιπτικό, συνεχώς βυθίζεται σε μια αρνητική διάθεση. Παρότι η λειτουργία του εγκεφάλου μόλις άρχισε να γίνεται καλύτερα κατανοητή, η έρευνα έχει δείξει ότι ο κύριος ρόλος του εγκεφάλου είναι να κρατήσει την υγεία στο μυαλό και το σώμα.

Αξιοποιώντας τις δυνατότητες του εγκεφάλου σας με μια πιο ολιστική αντιμετώπιση θα ζήσετε μια ζωή πιο υγιή και ευτυχισμένη.

tokleidi.com

Μπορείς να δείς νοητά μια εικόνα; Οτιδήποτε. Αν ναι, τότε έχεις υπόφυση.

Η Επίφυση, «Έδρα της Ψυχής»

 

Γράφει η Σοφία Βλάχου

Αυτό όμως που μας έχουν στερήσει κατά βάση, είναι η έκφραση της φαντασίας μας , η οποία αναπτύσσεται μόνο με την συνλειτουργία του συνειδητού με το υποσυνείδητο.

Ο χώρος μέσα στον οποίο προβάλλετε είναι ΄ο Θάλαμος.

Το μαγικό σημείο λοιπόν , αλλά και σημείο ανάπτυξης και έκφρασης της Φαντασίας, είτε μέσω του υπερφυσικού από την μια πλευρά με την επίδραση της Επίφυσης, είτε της υλικής πραγματικότητας από την άλλη μέσω της Υπόφυσης, βρίσκετε μέσα στον εγκέφαλό μας και λέγεται Θάλαμος.

 Στο κέντρο αυτό , βρίσκεται η Υπόφυση και η Επίφυση.

Ο Θάλαμος ακόμα , είναι το σημαντικό σημείο που μας δίνει την δυνατότητα του οραματισμού.

Εκεί όπως είπαμε λειτουργεί η Φαντασία που είναι η αιτία της δημιουργίας.

 Γιατί και ο Θεός την Φαντασία Του χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει το κάθε τι , μέρος του οποίου είμαστε και εμείς.

Με άλλα λόγια είναι το καθοριστικό σημείο όπου δρά η Θέληση.

Ο Θάλαμος λοιπόν δημιουργεί μέσω των παλμικών δονήσεων από τον αισθητό κόσμο εικόνες , τις οποίες του τις μεταβιβάζει ο υποθάλαμος ο οποίος βρίσκεται στο οπτικό χίασμα μαζί με την υπόφυση.

Έχουμε δηλαδή κάτι σαν «αίθουσα προβολής», όχι μόνο των αισθητών, αλλά και εικόνων που προέρχονται από τις εσωτερικές μας σκέψεις , αλλά και από τον κόσμο των Ιδεών και του Πνεύματος, μέσω της επιτάχυνσης της παλμικής συχνότητας που προέρχεται από την Επίφυση.

Την δημιουργική φαντασία δηλαδή.

Έτσι η Υπόφυση, συνδέεται με το ρήμα «βλέπω», είτε με την όραση, είτε με την ηθελημένη φαντασία την κατόπιν σκέψεως και ανάλυσης, δηλαδή τον συνειδητό οραματισμό του νού .

Ενώ η Επίφυση , συνδέεται με το ρήμα «γνωρίζω», είτε με την διορατική σκέψη είτε με την διαίσθηση μέσω της ενοποίησης συνειδητού και υποσυνείδητου.

Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε που βρίσκετε ή ικανότητα και ή δύναμη της πίστεως και των θαυμάτων.

Στο συνταίριασμα Επίφυσης- Υπόφυσης , και της φαντασίας μέ την προβολή εικόνων – σκέψεων στον Θάλαμο.

Ο νούς κάνει την σκέψη , η ψυχή την εμψυχώνει και η καθοριστική εικόνα πού δημιουργείται δονείται ως πληροφορία στο πεδίο της υλοποίησης.

Μέσω της δραστηριοποιήσεως αυτών εκπέμπονται ηλεκτρικές ώσεις στον χώρο.

Οι ηλεκτρικές αυτές ώσεις – εικόνες , με την συγκινησιακή διέγερση του ψυχικού παράγοντα, μαγνητίζουν τα στοιχεία εκείνα στο μορφογενετικό χώρο και δημιουργούν την πραγματικότητά μας.

Μια πραγματικότητα που θα έπρεπε να ήταν αυτή της ευτυχίας και της χαράς όπως του Χρυσού γένους και όχι της δυστυχίας και του πόνου όπως αυτού που ζούμε σήμερα.

Και ενώ οι Έλληνες διαθέτουν Επίφυση, που τους δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στην «Γνώση» , οι Άτλαντες έχοντας χάσει την επαφή με την Επίφυση δηλαδή έχει απενεργοποιηθεί, και ενεργούν μόνο μέσω τής «Υπόφυσης» που σημαίνει ότι μόνο «βλέπουν».

Αυτή η διαφορά είναι πολύ σημαντική γιατί μας λέει πώς η μόνη δυνατότητά τους είναι η «αντιγραφή» και η επανάληψη μιας ουράνιας γνώσης, με τεχνητό τρόπο και κάτω από τους νόμους της φύσης, χωρίς πρόσβαση στην ίδια την ουράνια αυτή δύναμη που έχει και άμεση σύνδεση με την ψυχή.

Έτσι η Επίφυση ,που όπως αναφέραμε συνδέεται με την παρεγκεφαλίτιδα, τον εσωτερικό μας εαυτό, δηλαδή το υποσυνείδητο, και εφόσον η παρεγκεφαλίτιδα συνδέεται με την ψυχή, κατά τον ίδιο λόγο και η επίφυση έχει και την επωνυμία «Έδρα της Ψυχής» .

Η σημαντικότητα μάλιστα αυτού του εγκεφαλικού αδένα , της Επίφυσης, φθάνει μέχρι του σημείου τού να μας δίνετε η δυνατότητα του ελέγχου της επέκτασης των τελομερών των κυττάρων μας, ώστε να αποκτήσουμε μακροζωία ή ακόμα και αθανασία.

Μην σας φαίνεται καθόλου περίεργο.

Σύμφωνα με έρευνες που γίνονται σε επιστημονικό επίπεδο, στις άκρες των κυττάρων βρίσκονται τα στοιχεία εκείνα που ονομάζονται τελομερή και προστατεύουν το κύτταρο κατά την διαίρεσή του.

Με το πέρασμα του χρόνου όμως εκφυλίζονται και έτσι παύει η διαίρεση και έρχεται το τέλος.

Το 1961 ο Leonard Hayflick είχε ανακαλύψει πώς το γήρας προέρχεται όταν σταματήσει η διαίρεση των κυττάρων που έχει ένα όριο .

 Σήμερα γνωρίζουμε πώς το όριο αυτό είναι τα τελομερή.

Σε έρευνες που γίνονται , με την χρήση του ενζύμου τελομεράση επιδιώκεται η διεύρυνση του ορίου αυτών των άκρων.

Όμως είναι μόνο έτσι τα πράγματα;

Μήπως όλα αυτά ισχύουν μόνο για όσους δεν διαθέτουν Επίφυση;

 Μήπως μπορούμε από μόνοι μας να ελέγξουμε αυτές τις κυτταρικές άκρες;

Γιατί , η Επίφυση παράγει μια ορμόνη , έναν νευροδιαβιβαστή μέσω χημικών διαδικασιών συμμετοχής της Σερατονίνης , που λέγεται Μελατονίνη , η οποία είναι ένα είδος ελιξιρίου της ζωής, αφού από αυτήν εξαρτώνται πολλές ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού μας, καθώς επίσης είναι η καλύτερη πηγή ικανότητας αντίδρασης του στις ασθένειες. Το ένζυμο ΗΙΟΜΤ (υδροξυ-ινδολο-Ο-μεθυλοτρανσφεράση) αποτελεί το κλειδί της παραγωγής της μελατονίνη και βρίσκεται μόνο στην επίφυση.

 Όμως, πέρα και από αυτό , υπάρχει μέσα σε όσους την έχουν, αλλά και συγχρόνως μαζί έχουν ενεργοποιήσει την Επίφυση, η ικανότητα μιας απλής εντολής προς όλα τα σημεία του σώματός μας για αναδόμηση και συντήρηση του οργανισμού μας, ώστε να παραμένουμε υγιείς και νέοι .

Και αυτό οφείλετε στην γνώση της μυστικής βιβλιοθήκης που εδρεύει στην παρεγκεφαλίτιδα.

Είναι κάτι σαν την κβαντική πληροφορία.

 Σαν το βιολογικό μας πρότυπο που είναι η ιδέα του εαυτού μας στον αιθερικό κόσμο και που μέσω της θελήσεως προβάλουμε στον Θάλαμο και που κατ’ επέκταση ενεργεί πληροφοριακά στο σώμα .

‘Όμως για την εκροή αυτής της ουσίας, μέσα στον μορφικό χωροχρονικό μας είναι, θα πρέπει να έχουμε , όπως είπαμε πιο πάνω, Επίφυση.

Αν η Επίφυση είναι ο αδένας του εγκεφάλου του οποίου ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η παραγωγή Σερατονίνης που με την σειρά της παράγει την Μελατονίνη η οποία θεωρείται ο ρυθμιστής του σώματος , τότε τι μπορεί να σημαίνει το ότι στους ενήλικες αποτιτανώνεται ;

Ποιος αναλαμβάνει το ρόλο του ρυθμιστή;

Η Μελατονίνη βέβαια και πάλι, όμως με μια σημαντική διαφορά. Είναι αυτή που παράγετε από την Σερατονίνη άλλων ιστών του σώματος. Συγκεκριμένα , από την γαστρεντερική οδό.

Και η διαφορά της είναι ότι, η Μελατονίνη που προέρχεται από την Σερατονίνη που παράγετε στην Επίφυση , οφείλετε στην επίδραση που δημιουργεί το αμινοξέο Τριπτοφάνη. Αυτό δημιουργείται από την επιρροή επί της Επιφύσεως των φωτονίων.

Η ενεργοποιημένη Επίφυση

Αυτό που μας έχουν στερήσει κατά βάση, είναι η έκφραση της φαντασίας μας , η οποία αναπτύσσεται μόνο με την συνλειτουργία του συνειδητού με το υποσυνείδητο.
Ο χώρος μέσα στον οποίο προβάλλετε είναι ΄ο Θάλαμος.
Το μαγικό σημείο λοιπόν , αλλά και σημείο ανάπτυξης και έκφρασης της Φαντασίας, είτε μέσω του υπερφυσικού από την μια πλευρά με την επίδραση της Επίφυσης, είτε της υλικής πραγματικότητας από την άλλη μέσω της Υπόφυσης, βρίσκετε μέσα στον εγκέφαλό μας και λέγεται Θάλαμος.
Στο κέντρο αυτό , βρίσκεται η Υπόφυση και η Επίφυση.
Ο Θάλαμος ακόμα, είναι το σημαντικό σημείο που μας δίνει την δυνατότητα του οραματισμού.
Εκεί όπως είπαμε λειτουργεί η Φαντασία που είναι η αιτία της δημιουργίας.
Γιατί και ο Θεός την Φαντασία Του χρησιμοποίησε για να δημιουργήσει το κάθε τι , μέρος του οποίου είμαστε και εμείς.
Με άλλα λόγια είναι το καθοριστικό σημείο όπου δρά η Θέληση.
Ο Θάλαμος λοιπόν δημιουργεί μέσω των παλμικών δονήσεων από τον αισθητό κόσμο εικόνες , τις οποίες του τις μεταβιβάζει ο υποθάλαμος ο οποίος βρίσκεται στο οπτικό χίασμα μαζί με την υπόφυση.
Έχουμε δηλαδή κάτι σαν «αίθουσα προβολής», όχι μόνο των αισθητών, αλλά και εικόνων που προέρχονται από τις εσωτερικές μας σκέψεις , αλλά και από τον κόσμο των Ιδεών και του Πνεύματος, μέσω της επιτάχυνσης της παλμικής συχνότητας που προέρχεται από την Επίφυση.
Την δημιουργική φαντασία δηλαδή.
Έτσι η Υπόφυση, συνδέεται με το ρήμα «βλέπω», είτε με την όραση, είτε με την ηθελημένη φαντασία την κατόπιν σκέψεως και ανάλυσης, δηλαδή τον συνειδητό οραματισμό του νού .
Ενώ η Επίφυση , συνδέεται με το ρήμα «γνωρίζω», είτε με την διορατική σκέψη είτε με την διαίσθηση μέσω της ενοποίησης συνειδητού και υποσυνείδητου.
Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε που βρίσκετε ή ικανότητα και ή δύναμη της πίστεως και των θαυμάτων.
Στο συνταίριασμα Επίφυσης- Υπόφυσης , και της φαντασίας μέ την προβολή εικόνων – σκέψεων στον Θάλαμο.
Ο νούς κάνει την σκέψη , η ψυχή την εμψυχώνει και η καθοριστική εικόνα πού δημιουργείται δονείται ως πληροφορία στο πεδίο της υλοποίησης.
Μέσω της δραστηριοποιήσεως αυτών εκπέμπονται ηλεκτρικές ώσεις στον χώρο.
Οι ηλεκτρικές αυτές ώσεις – εικόνες , με την συγκινησιακή διέγερση του ψυχικού παράγοντα, μαγνητίζουν τα στοιχεία εκείνα στο μορφογενετικό χώρο και δημιουργούν την πραγματικότητά μας.
Μια πραγματικότητα που θα έπρεπε να ήταν αυτή της ευτυχίας και της χαράς όπως του Χρυσού γένους και όχι της δυστυχίας και του πόνου όπως αυτού που ζούμε σήμερα.
Και ενώ οι Έλληνες διαθέτουν Επίφυση, που τους δίνεται η δυνατότητα πρόσβασης στην «Γνώση» , οι Άτλαντες έχοντας χάσει την επαφή με την Επίφυση δηλαδή έχει απενεργοποιηθεί, και ενεργούν μόνο μέσω τής «Υπόφυσης» που σημαίνει ότι μόνο «βλέπουν».
Αυτή η διαφορά είναι πολύ σημαντική γιατί μας λέει πώς η μόνη δυνατότητά τους είναι η «αντιγραφή» και η επανάληψη μιας ουράνιας γνώσης, με τεχνητό τρόπο και κάτω από τους νόμους της φύσης, χωρίς πρόσβαση στην ίδια την ουράνια αυτή δύναμη που έχει και άμεση σύνδεση με την ψυχή.
Έτσι η Επίφυση ,που όπως αναφέραμε συνδέεται με την παρεγκεφαλίτιδα, τον εσωτερικό μας εαυτό, δηλαδή το υποσυνείδητο, και εφόσον η παρεγκεφαλίτιδα συνδέεται με την ψυχή, κατά τον ίδιο λόγο και η επίφυση έχει και την επωνυμία «Έδρα της Ψυχής» .
Η σημαντικότητα μάλιστα αυτού του εγκεφαλικού αδένα , της Επίφυσης, φθάνει μέχρι του σημείου τού να μας δίνετε η δυνατότητα του ελέγχου της επέκτασης των τελομερών των κυττάρων μας, ώστε να αποκτήσουμε μακροζωία ή ακόμα και αθανασία.

Μην σας φαίνεται καθόλου περίεργο.

Σύμφωνα με έρευνες που γίνονται σε επιστημονικό επίπεδο, στις άκρες των κυττάρων βρίσκονται τα στοιχεία εκείνα που ονομάζονται τελομερή και προστατεύουν το κύτταρο κατά την διαίρεσή του.
Με το πέρασμα του χρόνου όμως εκφυλίζονται και έτσι παύει η διαίρεση και έρχεται το τέλος.
Το 1961 ο Leonard Hayflick είχε ανακαλύψει πώς το γήρας προέρχεται όταν σταματήσει η διαίρεση των κυττάρων που έχει ένα όριο .
Σήμερα γνωρίζουμε πώς το όριο αυτό είναι τα τελομερή.
Σε έρευνες που γίνονται , με την χρήση του ενζύμου τελομεράση επιδιώκεται η διεύρυνση του ορίου αυτών των άκρων.
Όμως είναι μόνο έτσι τα πράγματα;
Μήπως όλα αυτά ισχύουν μόνο για όσους δεν διαθέτουν Επίφυση;
Μήπως μπορούμε από μόνοι μας να ελέγξουμε αυτές τις κυτταρικές άκρες;
Γιατί , η Επίφυση παράγει μια ορμόνη , έναν νευροδιαβιβαστή μέσω χημικών διαδικασιών συμμετοχής της Σερατονίνης , που λέγεται Μελατονίνη , η οποία είναι ένα είδος ελιξιρίου της ζωής, αφού από αυτήν εξαρτώνται πολλές ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού μας, καθώς επίσης είναι η καλύτερη πηγή ικανότητας αντίδρασης του στις ασθένειες. Το ένζυμο ΗΙΟΜΤ (υδροξυ-ινδολο-Ο-μεθυλοτρανσφεράση) αποτελεί το κλειδί της παραγωγής της μελατονίνη και βρίσκεται μόνο στην επίφυση.
Όμως, πέρα και από αυτό , υπάρχει μέσα σε όσους την έχουν, αλλά και συγχρόνως μαζί έχουν ενεργοποιήσει την Επίφυση, η ικανότητα μιας απλής εντολής προς όλα τα σημεία του σώματός μας για αναδόμηση και συντήρηση του οργανισμού μας, ώστε να παραμένουμε υγιείς και νέοι .
Και αυτό οφείλετε στην γνώση της μυστικής βιβλιοθήκης που εδρεύει στην παρεγκεφαλίτιδα.
Είναι κάτι σαν την κβαντική πληροφορία.
Σαν το βιολογικό μας πρότυπο που είναι η ιδέα του εαυτού μας στον αιθερικό κόσμο και που μέσω της θελήσεως προβάλουμε στον Θάλαμο και που κατ’ επέκταση ενεργεί πληροφοριακά στο σώμα .
‘Όμως για την εκροή αυτής της ουσίας, μέσα στον μορφικό χωροχρονικό μας είναι, θα πρέπει να έχουμε , όπως είπαμε πιο πάνω, Επίφυση.
Αν η Επίφυση είναι ο αδένας του εγκεφάλου του οποίου ένα από τα βασικά του χαρακτηριστικά είναι η παραγωγή Σερατονίνης που με την σειρά της παράγει την Μελατονίνη η οποία θεωρείται ο ρυθμιστής του σώματος , τότε τι μπορεί να σημαίνει το ότι στους ενήλικες αποτιτανώνεται ;

Ποιος αναλαμβάνει το ρόλο του ρυθμιστή;

Η Μελατονίνη βέβαια και πάλι, όμως με μια σημαντική διαφορά. Είναι αυτή που παράγετε από την Σερατονίνη άλλων ιστών του σώματος. Συγκεκριμένα , από την γαστρεντερική οδό.
Και η διαφορά της είναι ότι, η Μελατονίνη που προέρχεται από την Σερατονίνη που παράγετε στην Επίφυση , οφείλετε στην επίδραση που δημιουργεί το αμινοξέο Τριπτοφάνη. Αυτό δημιουργείται από την επιρροή επί της Επιφύσεως των φωτονίων.

Η ενεργοποιημένη Επίφυση

Η Μελατονίνη που παράγεται από την γαστρεντερική οδό, και η οποία αντικαθιστά τον ρόλο, τής από τήν Επίφυση προερχόμενης, είναι ότι η πρώτη εκφράζει το μεγαλύτερο ανθρώπινο δυναμικό του πλανήτη που έχει αποκοπεί από την θεϊκή του επαφή , ενώ η δεύτερη αφορά ένα μικρό μέρος ανθρώπων που έχουν σε ενεργοποιημένη κατάσταση , ή ενεργοποίησαν την Επίφυση , και διατηρούν την επαφή με την πρώτη αρχή μέσω της συνειδητοποίησης του εαυτού των.
Η ενεργοποιημένη Επίφυση δέχεται και λαμβάνει μηνύματα από τον κόσμο των Ιδεών.
Ο Θάλαμος του εγκεφάλου, είναι η πύλη μέσα από την οποία περνούν , οι εικόνες των μορφών , τα ακούσματα των ήχων, αλλά και οι ιδέες που μετουσιώνονται σε εικονικές μορφές με την φαντασία. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε πώς η φαντασία είναι το φάσμα των ιδεών πρίν υλοποιηθούν σε μορφές.
Η υλοποίηση γίνεται μέσω του ηλεκτρικού ενεργειακού πεδίου που δονείται στον κοσμικό χώρο από τα εγκεφαλικά κύματα.
Η δυνατότητα όμως του να πραγματοποιηθεί και στο υλικό επίπεδο η ιδέα- εικόνα του νού μας , χρειάζεται την συνδρομή της Θέλησης που είναι συνεργασία της Νοήσεως και της ενέργειας της ψυχής.
Η Θέληση, αυτή για την οποία γίνονται τόσες έρευνες για να μας την ελέγχουν και να μας την κατευθύνουν,
μεταφράζετε σε ψυχικό μαγνητισμό.
Έτσι , η ενέργεια του ηλεκτρισμού του εγκεφάλου μαζί με την μαγνητική ενέργεια της ψυχής , μεταφέρουν στο πεδίο της μορφοποίησης , μέσω της φαντασίας που εκδηλώνετε στον Θάλαμο , την πιστή εικόνα της θέλησης ηλεκτρομαγνητικά δονούμενη , και αυτή υλοποιείται.
Έτσι έχουμε τα θαύματα.

Ο κόσμος μεταμορφώνεται κατά έναν μαγικό τρόπο.

Παύει ο μαγνητισμός της ψυχής να ενισχύει της εικόνες των αρνητικών σκέψεων έλκοντας τα ανάλογα στοιχεία από τον χώρο που δομούν δαίμονες, και οι οποίοι τροφοδοτούνται από την ενέργεια μας και σαπίζουν το σώμα.
Αλλά , έλκοντας τα θετικά και τα ωραία , δημιουργείται ο Παράδεισος.
Την ίδια αρχή χρησιμοποιούσαν και ο Ασκληπιός και ο Ιπποκράτης στους ασθενείς τους.
Με πρώτο ιστορικά καταγεγραμμένο ιατρό τον Μελάμπους, ο οποίος αναφέρετε όχι τυχαία , ως ιατρός της ψυχής ,γιατί γνώριζε πολύ καλά ότι όλες οι ασθένειες έχουν την εκκίνηση τους από τον τρόπο που σκεπτόμαστε και εν συνεχεία την μετάδοση και έκφρασή τους στο σωματικό μέρος όπου και δεν είναι άλλο από την υλοποίηση των αρνητικά επιβαρημένων ενεργειακών δονήσεων.
Έτσι, με λουτρά και νηστεία για την εξωτερική και εσωτερική καθαριότητα του σώματος, επερχόταν ηρεμία των καρδιακών παλμών που έχουν σχέση με την κίνηση του αίματος και κατ’ επέκταση με την ψυχή, και μέσω των κατάλληλα επιλεγμένων θετικά ενεργοποιημένων περιοχών όπου ήταν τα ιατρικά τους κέντρα, θεράπευαν κάθε ασθένεια.

Share