Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

μελαγχολική κατάθλιψη: το τεστ των 8 ερωτήσεων

Μελαγχολική κατάθλιψη: Το τεστ των 8 ερωτήσεων

Η κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά είναι μια μορφή μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής στην οποία επικρατεί η μελαγχολική διάθεση.


Ένα άτομο που εκδηλώνει κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά συνήθως αισθάνεται πως η ζωή δεν έχει νόημα ή σκοπό. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, περισσότερα από 350 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από κάποια μορφή κατάθλιψης.
Η ένταση της κατάθλιψης με μελαγχολικά χαρακτηριστικά διαφέρει από άτομο σε άτομο, ωστόσο οι ειδικοί την κατατάσσουν στις σοβαρές μορφές κατάθλιψης, σημειώνοντας μάλιστα πως αρκετοί ασθενείς είναι αρκετά «ανθεκτικοί» απέναντι στη φαρμακευτική αγωγή. Έχει παρατηρηθεί πως η φαρμακευτική αγωγή είναι πιο πιθανό να αποτύχει εάν το άτομο πάσχει επίσης από διαταραχή πανικού και/ή κοινωνικές φοβίες. Η κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά είναι εξαιρετικά συνήθης σε άτομα που πάσχουν από διπολική διαταραχή.
Συμπτώματα κατάθλιψης με μελαγχολικά χαρακτηριστικά
Για να γίνει κατανοητή η έννοια της κατάθλιψης με μελαγχολικά χαρακτηριστικά, απαιτείται αρχικά να γίνει διάκριση ανάμεσα στις έννοιες συναίσθημα και διάθεση.
Το συναίσθημα συνεχώς μεταβάλλεται και ανταποκρίνεται στις σκέψεις και τις εμπειρίες μας σε καθημερινή βάση. Από την άλλη, η διάθεση αποτελεί επέκταση των συναισθημάτων σε βάθος χρόνου. Η διάθεση μπορεί να παραμείνει αμετάβλητη για μερικές ώρες, λίγες ημέρες ή –στην περίπτωση της κατάθλιψης– αρκετούς μήνες και χρόνια.
Όταν επικρατεί μια συγκεκριμένη διάθεση, η συμπεριφορά του ατόμου αλλάζει, μεταβάλλεται η εικόνα του στον έξω κόσμο και χρωματίζεται αναλόγως και η εικόνα που έχει το ίδιο το άτομο για τον εαυτό του και τα πάντα γύρω του. Με άλλα λόγια, αλλάζει εκ βαθέων η ίδια η προσωπικότητα.
Τα τυπικά γνωρίσματα που περιγράφουν την κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά είναι τα εξής:
- έλλειψη ενέργειας και δυσκολία κινητοποίησης, ιδιαίτερα το πρωί
- δυσκολία διεκπεραίωσης κοινότυπων διαδικασιών, όπως το πρωινό ξύπνημα ή το μπάνιο
- επιβραδυμένη σωματική και γνωστική λειτουργία – λες και το άτομο κινείται μέσα από ένα σύννεφο ομίχλης ή θολώνει η σκέψη του
- έλλειψη συγκέντρωσης και διάσπαση της προσοχής
- νευρικότητα (π.χ. γρήγορο βάδισμα, κινήσεις των χεριών)
- αδυναμία του ατόμου να αισθανθεί απόλαυση
- αίσθημα «κενού» ή «μουδιάσματος»
- αλλαγές στην όρεξη (συνήθως με επακόλουθη αύξηση του βάρους)
- υπερυπνία (το άτομο κοιμάται περισσότερες ώρες απ’ ότι συνήθως)
Διαγνωστικές ερωτήσεις
Για να προκύψει διάγνωση, ο γιατρός συνήθως κάνει μερικές από τις παρακάτω ερωτήσεις:
- Δυσκολεύσετε να σηκωθείτε από το κρεβάτι το πρωί και να ξεκινήσετε τη μέρα σας;
- Τα συμπτώματα είναι γενικώς πιο έντονα το πρωί απ’ ότι το βράδυ;
- Πώς κοιμάστε; Έχετε παρατηρήσει αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου σας;
- Πώς θα περιγράφατε/χαρακτηρίζατε μια κοινή μέρα από τη ζωή σας;
- Έχουν αλλάξει οι καθημερινές σας συνήθειες;
- Απολαμβάνετε εξίσου δραστηριότητες που σας ευχαριστούσαν παλαιότερα;
- Αν υπάρχει κάτι που σας φτιάχνει τη διάθεση, τι είναι αυτό;
- Δυσκολεύεστε περισσότερο να συγκεντρωθείτε σε σύγκριση με παλαιότερα;
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Νέας Νότιας Ουαλίας (UNSW) διαπίστωσαν προσφάτως ότι τα εγκεφαλικά σήματα των ατόμων που πάσχουν από κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά συνθέτουν μια μοναδική «υπογραφή». Έτσι, υποστηρίζουν ότι η κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά θα πρέπει να κατηγοριοποιείται ως διακριτό είδος διαταραχής της διάθεσης.
Σύμφωνα με τη σχετική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση JAMA Psychiatry, στα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη με μελαγχολικά χαρακτηριστικά εντοπίζεται μια χαρακτηριστική αποδιοργάνωση στα εγκεφαλικά δίκτυα, συγκεκριμένα μια διακοπή της επικοινωνίας στο νησαίο φλοιό του εγκεφάλου, το τμήμα που ελέγχει την ευαισθησία του ατόμου σε εσωτερικές συναισθηματικές καταστάσεις αλλά και την προσοχή και τη συγκέντρωση.


Read more: http://enallaktikidrasi.com/2015/02/melagxoliki-katathlispi-to-test-twn-8-erwtisewn/#ixzz3T4hroF1U

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Η Διαίσθηση ως μέθοδος Καθοδήγησης........!!!!!!






Πότε άκουσες τελευταία φορά την καρδιά σου να χτυπάει στην πόρτα της λογική σου? Πότε άφησες τελευταία φορά την καρδιά σου να οδηγήσει τα βήματα σου? Πότε επέτρεψες στην καρδιά σου να κρατήσει τα γκέμια της άμαξας που σέρνεις και ονομάζεται ζωή? Πότε, πραγματικά, πες μου, πότε? Πότε κάθισες στην άκρη του δρόμου, χάμω, σ’ ένα πεζοδρόμιο ή μια πέτρα και ζήτησες από την καρδιά σου να σου δείξει το επόμενο βήμα σου? 

Πότε, ε, πες μου πότε? Και όταν το έκανες, πονηρούλη, το έχεις κάνει, ε, τότε μετά τι? Τι συνέβη μετά? Την έκλεισες αυτή την πόρτα ξανά κατάμουτρα σε ότι προσπαθούσε να την περάσει… ή μήπως έδωσες την ευκαιρία να περπατήσει δίπλα σου, να οδηγήσει τα βήματα σου, να σου δείξει τον δρόμο, χμ, τις επιλογές σου? 

Μαζί, ναι, βεβαίως, μαζί θα περπατήσουμε στο μονοπάτι, καλά, δρόμο, που εσύ όμως μόνος θα διαλέξεις. Γιατί εσύ μοναχός σου χαράζεις την πορεία, εμείς θα είμαστε δίπλα σου, όποια και αν είναι αυτή, πάντοτε. Και αν την άκουσες που λαχταρούσε κάτι και κάτι ψιθύριζε, τότε τι έκανες, τι? 

Τι έκανες, αλήθεια, τι? Προσπάθησες λες, προσπάθησες ν’ ακούσεις, να νιώσεις, να αφεθείς, τι χαριτωμένο που ακούγεται, προσπάθησες αλήθεια, ναι είναι αλήθεια προσπάθησες αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που περίμενες.

Και έτσι σταμάτησες.
Γιατί σταμάτησες, επειδή δεν σου έγινε το χατήρι? Επειδή ζήτησες ν’ ανοίξουν μπροστά σου οι ουρανοί αλλά εκείνοι δεν άνοιξαν? Επειδή προχώρησες ένα βήμα μπροστά αλλά βρέθηκες δέκα πίσω? Ίσως επειδή προχώρησες αλλά γκρεμίστηκες? Ή τσακίστηκες? Από τις επιλογές σου? 

Εμείς εκεί ήμασταν και εκεί είμαστε ακόμα. Δίπλα στις επιλογές σου σαν τα τυχαία γεγονότα, σαν τα μπαλάκια μιας τυχαίας κλήρωσης, πάντα τα σωστά, τα σύμφωνα με το δελτίο σου. Διαλέγεις πόσες φορές θέλεις τζακ-ποτ στην ζωή σου.

Αλλά, μα αφού, άκουσα την καρδιά μου, λες, και έσπασα τα μούτρα μου, έχασα την δουλειά μου, τον σύντροφο μου, τους φίλους μου, την υγεία μου. Μα αφού… Τι λυπηρό που είναι όταν ένας θεός γονατίζει και μυξοκλαίει επειδή το έσπασε το παιχνιδάκι του. Αναρωτήθηκες αν αυτή η “από καρδιάς” υπόδειξη, ήταν, την δεδομένη στιγμή η καλύτερη? 

Αναρωτήθηκες ποτέ αν αυτή η “από καρδιάς” υπόδειξη, στο μέλλον μεταμορφωθεί στην μεγαλύτερη ευκαιρία της ζωής σου? Μήπως σου έκλεισε εσένα στα μούτρα μια πόρτα, για να ανοίξει διάπλατα μια μπαλκονόπορτα… πίσω σου? 

Κι εσύ δεν γυρνάς καν να την κοιτάξεις, μόνο γονατιστός χτυπάς και χτυπάς μια πόρτα που έκλεισε, καταρριόμενος την καλύτερη σου, είναι πραγματικά αστείο, επιλογή!

Υπάρχει λοιπόν μόνο ένας τρόπος λήψης αποφάσεων, μόνο ένας τρόπος που θα σε κρατήσει στον αφρό, μια και πριν μιλάγαμε για κύμα, είναι ο δρόμος της διαίσθησης. Πάντα ήσουν σε ένα άλλο μονοπάτι, μεταξύ του λογικού και του παραλόγου, αλλά πάντοτε κρεμόσουν από τα χείλη της λογικής, γιατί άραγε γιατί? Γιατί δεν άφηνες, δεν αφήνεις, αυτή την γλυκιά τρέλα να σε οδηγήσει? 

Αφού μπήκες στο δρόμο, γιατί δεν απολαμβάνεις την διαδρομή? Κάτι θα δεις, έτσι δεν είναι? Δεν μπορεί, κάτι θα δεις… Μόνο που άμα εστιάζεις πολύ κοντά, όπως μέσα από το παράθυρο ενός αυτοκινήτου όταν κοιτάς την άσφαλτο θα ζαλιστείς, θα θελήσεις να σταματήσεις, να κατέβεις, να πάρεις μιαν ανάσα, λίγο οξυγόνο. 

Αν όμως κοιτάς πέρα μακρυά… Τότε… Εσύ θα κινείσαι με την ιλιγγιώδη ταχύτητα της επιτυχίας και όλα θα φαίνονται σταθερά, γνώριμα, εικόνες που προλαβαίνεις να κατανοήσεις, να καταλάβεις, να νιώσεις, αρκεί να κρατάς το βλέμμα σου μακρυά και όχι κοντά… 

Η διαίσθηση δεν λειτουργεί κοντόφθαλμα. Το μέλλον θέλει τον χρόνο του για να δημιουργηθεί, για να υποστηρίξει την διαίσθηση σου. Ένας ολόκληρος μηχανισμός πιθανοτήτων στροβιλίζεται γύρω από την κάθε σου σκέψη και άλλοι δέκα γύρω από την κάθε σου ενέργεια. Όλοι μαζί… Ναι, θα ζαλιστείς!

Άκου και ξέχνα! Άκου και ξέχνα! Δηλαδή, νιώσε το ποίημα στην καρδούλα σου, την γλυκιά εκείνη φωνή που θα τσακίσει αν χρειαστεί στο παρόν, το τώρα, και μετά, απλά, ξέχνα την, γνωρίζοντας ότι έκανες την καλύτερη δυνατή επιλογή. 

Απλά ξέχασε την και αφέσου, εμπιστέψου εκείνα τα Συμπαντικά κουβάρια που θ’ αρχίσουν να ξετυλίγονται μπροστά στα πόδια σου. Άκου και ξέχνα. Αλλά ίσως όμως καλά θα έκανες να μην ακούς την – πολύ δυνατή – φωνή της λογικής των άλλων την στιγμή που θα σαστίζουν μπροστά στις επιλογές σου. 

Απλά πες τους, άκουσα την καρδιά μου, γιατί, εμένα, η καρδιά μου έχει γλώσσα, την δική της γλώσσα και μου μιλάει. Και μετά, ίσως λίγο αργότερα ν’ ακούσεις και μιαν άλλη φωνή. Την φωνή της δικής σου λογικής. Μαμά μου! Αυτή και αν θα πρέπει να την αγνοήσεις. 

Ωραίες συμβουλές για ένα κόσμο πλασμένο με λογική, ε; Ακόμη… να σου θυμίσω, ακόμη… Ακόμη, γιατί όταν το έγραψες δεν το κατάλαβες καλά, όταν ανοίξεις την καρδιά σου, τότε θα βρεθείς να κινείσαι με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και τι υπέροχο θα συμβεί τότε? Τότε θα προ-λαβαίνεις την πραγματικότητα. Θα είσαι μπροστά από τις εξελίξεις. 

Θα μπορείς από μια θέση στον ουρανό να παρατηρείς τα κουβάρια να ξετυλίγονται. Ξέρεις, όταν ένα κουβάρι κυλάει, μικραίνει συνεχώς μέχρι που χάνεται. Και γίνεται μια γραμμή, κάπως μπερδεμένη αλήθεια. Μάντεψε λοιπόν ποιανού το χέρι κρατάει την άκρη του νήματος, ώστε να σπρώξει μαλακά ή και βίαια ακόμη, γιατί όχι, να πετάξει, το κουβάρι? Πέτα το κουβάρι του Σύμπαντος μακρυά! (Κράτα όμως την άκρη, ε;)

Τι θα συμβεί αν παίρνεις τις αποφάσεις με λογικό τρόπο; Σίγουρα κατ’ αρχήν θα είσαι πολύ προβλέψιμος και άρα αξιαγάπητος. Όλοι, είτε θα συμφωνούν είτε θα διαφωνούν μαζί σου. Θα ανανεώνεις έτσι τα παλαιά πρότυπα – νατα μας πάλι- και διαρκώς θα τ’ ανασταίνεις και ανακαλείς στην ζωή σου. 

Γιατί η λογική έχει συγκεκριμένα μονοπάτια που κινείται, δεν γουστάρει τους νέους δρόμους, δεν τους χαράζει, δεν τους εξερευνά. Η λογική αρκείται στην ήδη εξερευνημένη περιοχή της ζωής σου. Επίσης η λογική είναι κολλητική. Κολλάει από τον έναν στον άλλο. Και μάλιστα χωρίς καν να τον αγγίξεις ή να του μιλήσεις, με την παρατήρηση και μόνο είναι μεταδοτική. Thought-born θα λέγαμε. Μπα, κοίτα, “γέννηση σκέψης”. Χμμ….

Ενώ η καρδιά, αυτή η καρδούλα, θα σε πάει κόντρα στην λογική, θα σου πει, φύγε απ’ εδώ, το μονοπάτι αυτό είναι γνωστό, ξέρεις καλά που οδηγεί, πάρε εκείνο, ή ακόμη καλύτερα, έλα φιλαράκο να χαράξουμε μαζί ένα νέο μονοπάτι, ή γιατί όχι, έναν καινούργιο χάρτη. 

Ναι, να φτιάξεις έναν χάρτη, όχι μόνο έναν δρόμο, αλλά ένα σύμπλεγμα από όλους του πιθανούς δρόμους που μπορεί να υπάρξουν, και να κινηθείς με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω του, σε μια πορεία χωρίς να κοιτάς πίσω. Με την χαρά του αγνώστου, όχι τον φόβο, την χαρά, και με την βεβαιότητα ότι το εκεί είναι αυτό που έχεις πραγματικά ανάγκη. Εσύ, όμως αυτή τη φορά, Εσύ.

Βλέπω έναν βάλτο και σκέφτομαι, όταν τελειώσει, κοντά υπάρχει νερό, νερό πόσιμο. Αυτή είναι η μέθοδος και όχι, δεν υπάρχουν ούτε παντού, ούτε συνέχεια βάλτοι. Αλλά όταν ανατρέπεις την λογική εξέλιξη των πραγμάτων παίρνοντας μια απόφαση μέσα από την καρδιά σου, τότε για μια στιγμή είναι πιθανόν να βρεθείς μέσα σε λάσπη. 

Για όσο μόνο χρόνο χρειάζεται το Σύμπαν να ωριμάσει γύρω από την επιλογή σου αυτή. Ως τότε, χαμογέλα, δες το σαν ευκαιρία για λασπόλουτρο, για μάσκα ομορφιάς, είναι παροδικό, περνάει, μήπως έχει κι όλας περάσει? 

Το Σύμπαν αγαπητέ κινείται ταχύτατα κι αυτό, μην ανησυχείς, δεν θα μείνεις μια ζωή κολλημένος στις λάσπες.

Ζητάς από το Φως να κατέβει και να σου δείξει όταν το Φως το έχεις μέσα σου και σε οδηγεί, άλλα όπως το gps θα σου πει που να πας αλλά δεν θα σου στρίψει το τιμόνι, έτσι κι εσύ θα πρέπει να κρατήσεις το τιμόνι της ζωής σου και να οδηγήσεις στην πιο όμορφη και πιο αγαπημένη σου διαδρομή, εκείνη που δεν έχεις ξανά ταξιδέψει.

(Επίπεδα, πολλά επίπεδα, και μια μέδουσα ροζ και ένα λιοντάρι και μια βεντάλια με αριθμούς και γράμματα και ένα ζευγάρι γυαλιά παρατήρησης, να στροβιλίζονται όλα μαζί, να γυρνάνε, μέχρι το τέλος του ορίζοντα να χορεύουνε και το κόκκινο πλουμιστό φίδι να σε κοιτάξει κατάματα. Ένα αστέρι της Ανατολής, με ένα βέλος καρφωμένο, σαν πύραυλος, πάλι…)

Σ’ αυτή την διαδρομή δεν υπάρχουν διόδια. Κανείς δεν θα εισπράξει αντίτιμο. Μόνο εσύ θα κερδίσεις, την εμπειρία του ταξιδιού. Διάλεξε την καρδιά σου από το μυαλό σου και έτσι θα ελευθερωθείς.




Πέτρος Χατζηαναστασίου
(δημιουργική σύλληψη)

Τα επίπεδα της συνείδησης

Της Μαρίας Τσίβριτς
Ο πλανήτης Γη είναι ένα ζωντανό, περίπλοκο, οργανωμένο σύστημα. Όχι μόνο ζωντανό επειδή ευδοκιμεί ζωή επάνω του, αλλά αποτελεί από μόνο του ον που περνάει διαφορετικές φάσεις εξέλιξης και ταυτόχρονα δίνει δυνατότητες εξέλιξης σε ό,τι βρίσκεται πάνω του.
Αυτό συμβαίνει όχι μόνο υλικά, αλλά και με την ύπαρξη ενός ενεργειακού – πληροφοριακού πεδίου. Δηλαδή, όπως ακριβώς ο άνθρωπος δομείται τόσο από το φυσικό του σώμα όσο και από την αύρα, έτσι και ο πλανήτης έχει μια τέτοια «αύρα» που τον περιβάλλει και είναι βασικό μέρος του: Η ίδια η ύλη –αρχίζοντας από ένα κύτταρο και καταλήγοντας σε κάτι όσο τεράστιο όσο ένα άστρο– ποτέ δεν θα μπορούσε να διαμορφωθεί όπως είναι αν δεν είχε ένα ενεργοπληροφοριακό πεδίο. Η ζωή δηλαδή επάνω στη Γη σχηματίστηκε σαν αποτέλεσμα και εξέλιξη αυτών των ενεργοπληροφοριακών πεδίων. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε ένα, όχι μόνο υλικά, αλλά και πνευματικά: Είμαστε μέρος και οδηγούμαστε από τη ροή αυτών των τεράστιων πεδίων, που συνθέτουν ένα μοναδικό σύστημα, χωρίς το οποίο θα επικρατούσε χάος στον κόσμο.
Στην διάρκεια πολλών χρόνων το ανθρώπινο ον άλλαξε και εξελίχθηκε: Ξεκινώντας από κάτι το οποίο ήταν καθαρά ενεργειακό, ένα αιθερικό ασυνείδητο ον (ονομαζόμενο ως 1η φυλή) απέκτησε όλο και περισσότερη υλική υπόσταση φτάνοντας στον άνθρωπο που είναι σήμερα (5η φυλή).
Το φυσικό σώμα του άνθρωπου βρίσκεται στον τρισδιάστατο χώρο με τις αισθήσεις και ικανότητες που είμαστε όλοι εξοικειωμένοι. Όμως ο χώρος και όσα υπάρχουν δεν τελειώνουν σε αυτές. Είναι κοινή αντίληψη και αίσθηση πάρα πολλών ανθρώπων η ύπαρξη του «κάτι» παραπάνω. Αυτό το κάτι παραπάνω είναι 8 κόσμοι οι οποίοι υπάρχουν παράλληλα, δηλαδή λειτουργούν ταυτόχρονα και στον ίδιο χώρο με τον δικό μας, αλλά δεν γίνονται αντιληπτοί γύρω μας διότι έχουν άλλες συχνότητες. Ωστόσο, ο άνθρωπος μπορεί να αναπτύξει την ικανότητα να δει ή ακόμα και να αλληλεπιδράσει πέραν του δικού μας κόσμου (που θεωρούμε ότι είναι ο 5ος κόσμος). Αυτή η ικανότητά του εξαρτάται από την ανάπτυξη και την καθαρότητα της συνείδησης του. Έτσι ο άνθρωπος που η συνείδηση του βρίσκεται σε χαμηλό επίπεδο ανάπτυξης μπορεί να έχει επαφή με τους πρώτους 4 κόσμους, κατώτερους από το επίπεδο εξέλιξης και αντίληψής του. Εάν αναπτυχθεί περισσότερο η συνείδησή του μπορεί να έρθει σε επαφή και να αλληλεπιδράσει με μεγαλύτερα επίπεδα κόσμων.
Οι άνθρωποι χωρίς να το συνειδητοποιούν, οδηγούνται στο επόμενο επίπεδο, το 6ο. Όσο όμως απέχουν από το πνευματικό, βυθίζονται στο υλικό και ξεχνάνε ποιος είναι ο αληθινός τους σκοπός, ξεχνάνε ότι η εξέλιξή τους είναι η ίδια η αγάπη στον εαυτό τους, στους άλλους καθυστερώντας το πέρασμα στον επόμενο κόσμο.
1ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Μέρος των πληροφοριών του 1ο επιπέδου συνείδησης βρίσκονται στο ασυνείδητο και αποτελούνται από δυνατή θέληση για ικανοποίηση επιθυμιών και ενστικτώδη κίνητρα. Η διαδικασία της σκέψης σε αυτό το επίπεδο εκδηλώνεται σε μη λεκτική μορφή (σε εικόνες, μορφές, σύμβολα). Το ασυνείδητο κομμάτι αυτού του επίπεδου και των λειτουργιών του ξεκινάει από την προγεννητική ανάπτυξη και συνεχίζεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Περιλαμβάνει εμπειρίες των παιδικών χρόνων και της ενήλικης ζωής, την θετική πίστη στα θαύματα αλλά επίσης και επιθυμίες, κίνητρα και φαντασιώσεις όπως για παράδειγμα η θαυματουργία σαν μόνη λύση και η άμεση ικανοποίηση επιθυμιών που δεν μπορεί όμως να συμβεί στη πραγματικότητα. Επίσης είναι το σημείο όπου βρίσκονται οι ενέργειες του φόβου, των δοκιμασιών και των αισθήσεων, πάλι ξεκινώντας από την εμβρυακή ανάπτυξη. Το μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου αυτού του επιπέδου δεν αναγνωρίζεται από τον άνθρωπο και φέρει έναν χαρακτήρα βρεφικό όμως κάποια ένστικτα μπορούν να γίνουν αντιληπτά. Παρόλο που οι πληροφορίες που αποθηκεύονται σε αυτό το επίπεδο δεν συλλαμβάνονται εύκολα, μπορούν να γίνουν αντιληπτές κάτω από ορισμένες συνθήκες. Για παράδειγμα, τα όνειρα μπορεί να είναι άμεση προβολή αυτών των πληροφοριών που ήρθαν από το ασυνείδητο, έγινε δηλαδή μετακίνηση ενέργειας από το ασυνείδητο στο συνειδητό. Σε περίπτωση που η ενέργεια του ασυνείδητου μετακινηθεί ενώ ο άνθρωπος βρίσκεται σε εγρήγορση, τότε η διαδικασία έχει χαρακτήρα παθολογικό και ονομάζεται ψευδαίσθηση.
Αυτή η ψυχική ενέργεια, δηλαδή πληροφορία, που έχει κανείς στο 1ο επίπεδο τείνει να βγει. Ο τρόπος με τον οποίο αυτό συμβαίνει είναι να ανεβαίνει στα επόμενα επίπεδα συνείδησης μέχρι να γίνει αντιληπτή, να «πραγματωθεί». Όταν αυτό συμβαίνει, ελευθερώνεται και ο άνθρωπος σταματάει να έχει αυτή την εσωτερική σύγκρουση, αυτό το βάρος που ένιωθε. Η πραγμάτωση όμως δεν είναι πάντοτε εφικτή. Στην πορεία να πραγματωθεί μια πληροφορία συχνά μπλοκάρεται, γιατί το άτομο δεν θέλει ή δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει την πληροφορία. Τότε μετατρέπεται σε φόβους, ηθικά αδιέξοδα, κόμπλεξ, κολλήματα και εσωτερικές συγκρούσεις. Αν αυτή η κατάσταση δεν λυθεί (πραγματωθεί) μετατρέπεται σε σύμπτωμα - είτε με τη μορφή κάποιας ασθένειας είτε με τη μορφή έμμονων ιδεών και δράσεων. Η ασθένεια δηλαδή εξυπηρετεί ως μία μορφή συμβιβασμού μεταξύ της πραγματικότητας και του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου.
Η ψυχική ενέργεια του υποσυνειδήτου αντιστοιχεί στο 1ο τσάκρα και στο αιθερικό σώμα. Αυτό το επίπεδο αντιπροσωπεύει τη ζωή και τον θάνατο, την επιθετικότητα και την αγάπη, την ικανότητα επιβίωσης στον φυσικό κόσμο. Οι χαρακτηριστικοί τρόποι με τον οποίο εκδηλώνονται απωθημένα αυτού του επιπέδου είναι φόβοι, ανασφάλεια, απληστία, βουλιμία, πείνα, πείσμα, σπατάλη, επιθυμία κατοχής υλικών αγαθών με κάθε τρόπο. Αυτό το επίπεδο συνείδησης είναι παρόμοιο με τον τρόπο νόησης του παιδιού όπου οι πληροφορίες παραμένουν σε ακαθόριστη μορφή. Ό,τι από αυτό το επίπεδο δεν έχει ξεπεραστεί όπως άγχη, μένουν σε αυτόν το χώρο ως το τέλος της ζωής.
Παραδείγματα του πώς εκφράζονται συνειδητά άλυτα θέματα στο πρώτο επίπεδο συνείδησης είναι:
-«Αφού δεν το ακουμπάω, δεν το βλέπω, δεν το ακούω δεν υπάρχει»
-Διαχωρισμός του κόσμου σε ‘’μαύρο και άσπρο’ (καλό/κακό)
-Θεοποίηση, λατρεία προσώπων (θεραπευτής, διάσημος, πλούσιος, ερωτικός σύντροφος) η οποία πολύ γρήγορα και έντονα καταρρέει μετά την πρώτη απογοήτευση ή αλλαγή εικόνας για αυτά.
-Προσπάθεια να φτιαχτεί μια προσωπική πραγματικότητα, που δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια
-Το άτομο συναντά εσωτερικά χαρακτηριστικά του σε άλλους (κυρίως αρνητικά αλλά και θετικά) χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι είναι και δικά του, αντιδρώντας σε αυτά με αρνητικότητα ή και επίθεση. Στην ψυχολογία αυτό ορίζεται ως ‘’προβολή’’.
-Έλλειψη ανεξαρτησίας και δυνατότητας αυτοσυντήρησης. Αυτό συνεπάγεται με τυφλή ανάγκη για κάποιον καθοδηγητή, θαυματοποιό, αρχηγό ή ακόμα και προσκόλληση σε γονέα.
Όσο καθαριζόμαστε ενεργειακά σε αυτό το επίπεδο συνείδησης, τόσο αποδεχόμαστε τον αληθινό κόσμο και μεταφερόμαστε σε ανώτερα επίπεδα συνείδησης. Η δύναμη, για παράδειγμα ενός ενεργειακού θεραπευτή εξαρτάται άμεσα από το βαθμό καθαρότητας και εξέλιξης της συνείδησής του. Ωστόσο, πολλές φορές μπορεί να χρειαστεί να γυρίσουμε ξανά στο 1ο επίπεδο για να επιβεβαιώσουμε το μάθημά μας ή να εντοπίσουμε τις ρίζες του. Με λίγα λόγια, όσο και να προχωράμε επίπεδα, σε όποιο από αυτά και αν βρισκόμαστε, η λύση σε θέματα που αντιμετωπίζουμε θα είναι προσωρινή και δεν θα φέρει μόνιμη, δραστική αλλαγή αν δεν εντοπίσουμε την αρχή του στο 1ο επίπεδο.
Η δυνατότητα διαυγούς ενόρασης σε αυτό το επίπεδο είναι δυνατή όταν το άτομο είναι απελευθερωμένο από φοβίες.
2ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Αυτό το επίπεδο περιέχει πληροφορίες ασυνείδητες στον άνθρωπο αλλά έτοιμες να γίνουν συνειδητές. Αυτό το επίπεδο αναπτύσσεται σταδιακά από την παιδική ηλικία. Οι κοινωνικές συνθήκες και το περιβάλλον παίζουν σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη του.
Αυτό σημαίνει ότι ηθικές αρχές, «προγραμματισμοί», οι ρόλοι που αντιλαμβάνεται κανείς στην οικογένεια και που καλείται να παίξει, οι σχέσεις με κάθε φύλο, οι σχέσεις με τους γονείς και με τον εαυτό και τα κοινωνικά στερεότυπα που θα υιοθετήσει επηρεάζονται άρρηκτα για να παίξουν ρόλο σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Μια φράση που θα ακούσει κάποιος, ένας αρνητικός ή θετικός χαρακτηρισμός που του δόθηκε θα τον ακολουθήσει στη ζωή του και χωρίς να το συνειδητοποιεί θα τον επηρεάσει στο μέλλον σε αποφάσεις, σκέψεις, πράξεις. Για παράδειγμα ένας δάσκαλος ο οποίος θα πει σε κάποιο παιδί ότι είναι άχρηστο και ανίκανο: Ο άνθρωπος αυτός θα φέρνει καταστάσεις στη ζωή του που συνεχώς θα του επαναλαμβάνουν αυτή την πληροφορία μέχρι να καταφέρει να την καταλάβει, να αναγνωρίσει τις ρίζες της και να την ξεπεράσει.
Επίσης σε αυτό το επίπεδο ορίζεται και το πώς και πόσο κανείς ελέγχει τον εαυτό του, τις ορμές και τα συναισθήματά του.
Πρόσβαση συνειδητή σε αυτό το επίπεδο γίνεται κατά βούληση. Ανάλογα με το πόσο «μεγάλη» ή τραυματική είναι μια πληροφορία ή ανάμνηση τόσο πιο δύσκολο είναι κανείς να την κατανοήσει και να την εντοπίσει, έχοντάς την «κλειδώσει». Οι πληροφορίες που περιέχονται ξεκινάνε από πρώιμες παιδικές αναμνήσεις και περιλαμβάνουν ανικανοποίητες επιθυμίες, προσβολές όπως ήδη αναφέρθηκε, τραυματικές εμπειρίες και ό,τι έρχεται σε αντίθεση και «πολεμάει» τον πραγματικό θετικό μας εαυτό. Η έκφραση αυτών στο πιο άμεσα συνειδητό επίπεδο είναι αίσθηση εσωτερικής σύγκρουσης και ψυχοσυναισθηματική αστάθεια (π.χ. απότομες αλλαγές διάθεσης).
Όπως αναφέρθηκε, οι σχέσεις με τους γονείς και ειδικά με τη μητέρα είναι κάτι που αναπτύσσεται από την πρώτη μέρα γέννησης. Εισπράττοντας αγάπη, φροντίδα, συναισθηματική ανταπόκριση από την μητέρα, το παιδί αισθάνεται ζωντανό, σημαντικό και ότι αγαπιέται. Από αυτή την στιγμή, ο πραγματικός εαυτός αρχίζει να αναπτύσσεται. Πραγματικός εαυτός σημαίνει το πώς αισθάνεται κανείς τον εαυτό του, το σώμα του, το φύλο του, η δυνατότητά του να διαχωρίσει και να εκφράσει συναισθήματα, η πίστη του στη δυνατότητα αλλαγής του εαυτού και της διαχείρισης των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς. Αργότερα στη ζωή του θα εκφραστεί σαν δυνατότητα να απολαμβάνει τα ωραία πράγματα στη ζωή, να εισπράττει ικανοποίηση από τη σεξουαλική επαφή, σε θετικές σχέσεις με το άλλο φύλο, η αποδοχή των συναισθημάτων και της σημασίας τους.
Εάν η επαφή της μητέρας με το παιδί δεν ήταν υγιής, τότε η σύνθεση και η εξέλιξη της συνείδησης είναι ελλειπή. Οι συνέπειες είναι αποξένωση και ανασφάλεια για το σώμα, ζήλια, ανικανότητα σεξουαλικής ικανοποίησης, αρνητική σχέση με ερωτικούς συντρόφους ή ακόμα και στειρότητα, κατάθλιψη, αλκοολισμός και εθισμοί σε ναρκωτικά.
Αντιστοιχεί στο 2ο τσάκρα, και στο αστρικό ενεργειακό σώμα, υπαρκτό σε 5 χωρικές διαστάσεις και το οποίο σχηματίζεται μέχρι την ηλικία των 7 ετών. Όσο αναπτύσσεται το αστρικό σώμα τόσο καθαρίζεται και το επίπεδο συνείδησης και δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης στα επόμενα.
Τα αστρικά ταξίδια που κάνει κανείς, είτε μέσω ονείρων είτε με διαλογισμό φτάνουν πρώτα και συνήθως παραμένουν σε αυτό το επίπεδο λόγω της εύκολής του πρόσβασης. Ένας αστρικός ‘’ταξιδιώτης’’ μπορεί να μεταβεί και σε στο 1ο επίπεδο, όπου οι πληροφορίες όμως δεν αναγνωρίζονται παρά με οπτικό, συμβολικό χαρακτήρα. Η εντύπωση που μπορεί να έχει ένα άτομο είναι ότι έχει πάει σε άλλες διαστάσεις, ότι είχε επαφές με μεγάλους Δασκάλους, αγγέλους, αγίους ακόμα και εξωγήινους κτλ.
Ωστόσο , στην πραγματικότητα μπορεί να ήταν μόνο κομμάτια από κάτι που διάβασε ή είδε στην τηλεόραση, υπολείμματα της παιδικής ηλικίας, άγχη που έζησε κτλ. Αυτό το επίπεδο είναι ένας λαβύρινθος στον οποίο είναι πολύ εύκολο να χάσει κανείς τον δρόμο του. Αυτό αποτελεί και παγίδα για ανθρώπους που προσπαθούν να αποκτήσουν ικανότητες ενόρασης με γρήγορους τρόπους, ή θεραπείες χαμηλού ενεργειακού επιπέδου.
3ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Αντιπροσωπεύει ένα λογικό, συνειδητό κομμάτι της προσωπικότητας. Κινείται στη σφαίρα των μορφών, της γλώσσας, της αντίληψη των νοημάτων, επηρεάζει την έκφραση, τη διαδικασία της λογικής, τον έλεγχο των κινητικών ικανοτήτων, προστατευτικούς μηχανισμούς, διαχείριση της πραγματικότητας, συνειδητή ανάκληση αναμνήσεων, ιδέες για τον εαυτό μας, τη σχέση μας με το περιβάλλον, τους στόχους και τις επιθυμίες μας. Είναι μία εκλογικευμένη εικόνα του Εγώ.
Αυτό το επίπεδο αντιπροσωπεύει ένα συνειδητό κομμάτι του Εγώ. Μόνο ένα μικρό του κομμάτι παραμένει ασυνείδητο. Η ενεργειακή κατάσταση και εξέλιξη του τρίτου επιπέδου εξαρτάται από την εξέλιξη των προηγούμενων επιπέδων.
Πολύ συχνά ακούμε «Σκέψου το καλύτερα!», «Σκέψου θετικά, ηρέμησε». Όμως ένας άνθρωπος που βιώνει έντονους φόβους και άγχη, δεν θα μπορέσει να ακολουθήσει αυτές τις φράσεις σε αυτό το επίπεδο, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσει.
Η ενέργεια εδώ αντιστοιχεί στο 3ο τσάκρα και στο νοητικό σώμα (έξι χωρικές διαστάσεις). Ο βαθμός της εξέλιξης κι του εξαγνισμού αυτού του επιπέδου, καθορίζει τη δυνατότητα του ατόμου να κάνει αφηρημένες σκέψεις, να ολοκληρώσει μία διανοητική εργασία, να κάνει προσπάθεια και να κατευθύνει ενέργεια προς την κοινωνικοποίησή του, να κατασκευάζει λογικές αλυσίδες, να αναλαμβάνει ευθύνη για τον εαυτό του και τους άλλους, να αντιληφθεί την αυτάρκειά του, την αναγκαιότητα επεξήγησης διαφόρων φυσικών φαινομένων και να μορφωθεί όπως επίσης και να μεταβιβάσει την ενέργεια του από ένα κανάλι σε ένα άλλο όπως το να μετατρέψει σεξουαλική ενέργεια σε δημιουργική ενέργεια και δουλειά.
Ελλείπεις εξέλιξη και προβλήματα σε αυτό το επίπεδο εκδηλώνονται ως εμμονές, υπερβολική χρήση του μυαλού έναντι στα συναισθήματα και τη διαίσθηση, εκλογίκευση, αμνησία, τάσεις εχθρικότητας και εκτόνωση θυμού σε άλλους, εμμονή σε δραστηριότητες που αντιστοιχούν σε νεαρότερη ηλικία, επικοινωνιακά προβλήματα όπως τραύλισμα, βραδυγλωσσία ή ακόμα και αυτισμός, ανικανότητα ελέγχου κινητικών δραστηριοτήτων, προβληματικός σχηματισμός και έκφραση σκέψεων, ανευθυνότητα, μανία απόκτησης υλικών αγαθών, φιλοδοξία, υπερβολική περηφάνια, ζήλια, αλαζονεία.
Όταν αυτό το επίπεδο είναι καλά ανεπτυγμένο και ενεργοποιημένο, οδηγεί στην αλληλοεπίδραση με τα ενεργοπληροφοριακά κανάλια της γης όπως επίσης και στη συγκέντρωση ενεργειών από αυτά τα πεδία. Με άλλα λόγια το τι ενέργειες ποιοτικά θα χρησιμοποιήσει ένας θεραπευτής εξαρτάται από βαθμό της ανάπτυξης και εξέλιξης της συνείδησής του. Με τις δονήσεις αυτού του επιπέδου ο θεραπευτής αρχίζει να δουλεύει συνειδητά συντονίζοντας τον εαυτό του ώστε να δεχθεί συγκεκριμένες ενεργοπληροφοριακές ροές. Σε περίπτωση που αυτό το επίπεδο δεν είναι ανεπτυγμένο, δεν θα μπορέσει να δουλέψει.
Τα 3 πρώτα επίπεδα συνείδησης σχηματίζονται κατά τη διαδικασία της τωρινής ζωής του ανθρώπου και αντιπροσωπεύουν την προσωπικότητά του που μπορεί να διορθωθεί από τον άνθρωπο κατά βούληση.
Μετά το θάνατο, η ενέργεια του ανθρώπου σταδιακά υποχωρεί από τα 3 αυτά επίπεδα. Τα ενεργειακά σώματα (αιθερικό, αστρικό, νοητικό) που αντιστοιχούν στο 1ο, 2ο, 3ο επίπεδο συνείδησης καθώς περνούν από το ένα επίπεδο στο άλλο, σταδιακά αποβάλλονται και καταστρέφονται. Οι συσσωρευμένες πληροφορίες, τόσο εξελιγμένες (θετικές, καθαρές) όσο και μη εξελιγμένες (αρνητικές) μεταφέρονται στο καρμικό σώμα που αντιστοιχεί στο 4ο επίπεδο συνείδησης.
4ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Αντιπροσωπεύει τον κόσμο του ασυνειδήτου και ξεκινάει να λειτουργεί από την στιγμή της σύλληψης. Αυτό το επίπεδο συνδέεται με τον κόσμο των «bardos» (οι κόσμοι – μνήμες – καταστάσεις που βρίσκεται η ψυχή μεταξύ των ενσαρκώσεων). Οι εμπειρίες αυτών των κόσμων μετατρέπονται στη ζωή ως καρμικές δοκιμασίες - συναισθήματα, συνήθειες και ψυχικούς προγραμματισμούς που κατοικούν στο ασυνείδητό μας από τη στιγμή που γεννιόμαστε. Το να περιγράψει κανείς ακριβώς τα «bardos» είναι αδύνατο χρησιμοποιώντας λογική σκέψη και ακριβείς περιγραφές.
Αυτό το επίπεδο συνείδησης αντιστοιχεί στο καρμικό σώμα. Βασίζεται στην εμπειρία της ψυχής. Πρόσβαση ή διόρθωση σε αυτό μπορούμε να έχουμε μόνο αφού περάσουμε και αναπτύξουμε πρώτα τα προηγούμενα επίπεδα. Μόνο οι Μεγάλοι Δάσκαλοι που έχουν διαφωτισθεί έχουν τέτοια ικανότητα.
Συνειδητά χαρακτηρίζει την αντίληψη του κόσμου, την τάση του ανθρώπου για αρμονία, την ικανότητα ανιδιοτελούς και αληθινής αγάπης, την αποδοχή της πραγματικότητας, την ανεκτικότητα, τη συμπόνια, την αντίληψη των ελαττωμάτων, την επιθυμία για αλλαγή του εαυτού.
Όταν δεν είναι ανεπτυγμένο εξωτερικεύεται στον άνθρωπο ως κατάθλιψη, αρνητική και απαισιόδοξη αντίληψη της πραγματικότητας, ανικανότητα δημιουργίας σχέσεων με εμπιστοσύνη (φιλικών ή ερωτικών), αδυναμία να δει κανείς τα αίτια του πόνου στον εαυτό του και να δείξει συμπόνια στους άλλους.
Αν αυτό το επίπεδο είναι ανεπτυγμένο, τότε δημιουργούνται θεραπευτικές ικανότητες. Μόλις αυτό το επίπεδο αναπτυχθεί πλήρως, μπορούμε να μιλάμε για πλήρη θεραπευτική δραστηριότητα που βασίζεται σε ένα συγκεκριμένο κίνητρο: Συμπόνια για όλα τα πλάσματα (ανθρώπινα ή μη) και επιθυμία για βοήθεια ώστε να μειωθούν τα βάσανα τους.
5ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Η ανάπτυξη του εξαρτάται από την αντίληψη και πραγμάτωση του εαυτού, την σχέση με τον εαυτό και την ανάγκη εσωτερικής ελευθερίας. Αντιπροσωπεύει γνωρίσματα όπως απουσία δογματισμού και αυστηρών διαταγών («πρέπει»), επιθυμία κατάκτησης της εσωτερικής αρμονίας, αυτογνωσία, επικοινωνιακότητα, μόρφωση, ανάγκη να πραγματωθεί το δημιουργικό πνεύμα, αποδοχή και αγάπη του εαυτού με όλα τα ελαττώματα που έχει και μπορεί να αποβάλλει αργότερα.
Η ανάπτυξή του μπορεί να εμποδιστεί από μη καθαρά χαμηλότερα επίπεδα συνείδησης, σκληρές ηθικές αρχές και στοιχεία κοινωνικών «πρέπει» που έρχονται σε σύγκρουση με εσωτερικές ανάγκες, γνώμη και καθοδήγηση από τον περίγυρο, έλεγχο και καταπίεση της έκφρασης. Αυτό οδηγεί σε έντονη κατάθλιψη, ενοχές, κόμπλεξ κατωτερότητας, απέχθεια για τον εαυτό, υπερβολική αίσθηση ευθύνης, υπερβολική αυτοκριτική, αγάπη για συγκρούσεις. Η καταπίεση του 5ου επιπέδου συνείδησης μπορεί να οδηγήσει σωματικά σε ασθένειες του αναπνευστικού, προβλήματα θυρεοειδή, άσθμα κτλ.
Αυτό το επίπεδο αντιστοιχεί στο τσάκρα του λαιμού και στο διαισθητικό σώμα (βλ. Τα λεπτά σώματα). Η ανάπτυξη του διαισθητικού σώματος επιτρέπει την πρόσβαση σε ανάλογες ενέργειες της γης και τη λήψη πληροφοριών από αυτές. Η ποιότητα των πληροφοριών εξαρτάται από την ανάπτυξη του επιπέδου συνείδησης. Αυτό εκφράζει το επίπεδο της μάθησης.
6ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Αντιστοιχεί στο 6ο τσάκρα και στο σώμα Μonad. Έχει πολύ προσωπικό χαρακτήρα και φύση. Οι περιγραφές που είναι συνηθισμένες σε εμάς, εδώ απουσιάζουν. Είναι κάτι πιο κοντά στην κατάσταση του αρχικού χάους ή της Θιβετιανής ιδέας του αρχικού κενού (άδειο). Εκεί πραγματοποιείται η ισορροπία ανάμεσα στον κόσμο των συναισθημάτων και στον κόσμο του μυαλού, η αναγνώριση του εαυτού και των κοσμικών νόμων, αντίληψη υψηλών πνευματικών οντοτήτων - όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξής του επιπέδου αυτού.
Αν ο άνθρωπος καταφέρει να λύσει τις αντιθέσεις μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου, να αντιληφθεί και να καθαρίσει αυτά τα στρώματα από ενεργειακές ακαθαρσίες, ανοίγει άπειρα πληροφοριακά κανάλια, δηλαδή αποκτά τη δυνατότητα να δέχεται εξωτερικές πληροφορίες που είναι στην ίδια «συχνότητα» που βρίσκεται αυτός, που ταιριάζουν δηλαδή με το επίπεδό του και το χρονικό σημείο που τις συναντά. Σαν αποτέλεσμα, η συνείδηση του ανθρώπου δεν περιορίζεται πλέον από χώρο και χρόνο.
Εμφανίζονται ιδιότητες όπως η ενόραση (διαισθητική ακοή, γνώση, θέαση πληροφοριών) όπως επίσης και μνήμη από ενσαρκώσεις.
7ο ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ
Αυτό είναι το επίπεδο της πλήρους αρμονίας , της ανώτατης γνώσης, της ένωσης με το Απόλυτο. Αντιστοιχεί στο 7ο τσάκρα και στο απόλυτο, τελευταίο σώμα.
Είναι η κατάσταση στην οποία ο άνθρωπος αγγίζει τη φώτιση και έρχεται όσο κοντά γίνεται στον τέλειο εαυτό του, ενωμένος και συνδεδεμένος με το Σύμπαν και το Dharma, δηλαδή τον Αληθινό Δρόμο του.

Τι είναι το Κάρμα;

της Μαρίας Τσίβριτς
Προς Γαλάτες 6:7-8
διδετε, και θελει δοθη εις εσας• μετρον καλον, πεπιεσμενον και συγκεκαθισμενον και υπερεκχυνομενον θελουσι δωσει εις τον κολπον σας. Διοτι με το αυτο μετρον, με το οποιον μετρειτε, θελει αντιμετρηθη εις εσας. Λουκάς 6:38
Ένας από τους 7 Νόμους του Σύμπαντος είναι ο νόμος του Κάρμα ή αλλιώς νόμος της Ανταπόδοσης. Υπό την επήρειά του βρίσκεται όλος ο κόσμος, το σύμπαν και οι άνθρωποι.
Πολλοί , ακούγοντας την λέξη κάρμα , έχουν την αίσθηση ότι πρέπει να είναι κάτι κακό, κάτι σαν τιμωρία, χωρίς όμως να γνωρίζουν ακριβώς την σημασία της.
Για να μπορούμε να καταλάβουμε καλύτερα την έννοια του Κάρμα, κατά τη γνώμη της συγγραφέως μπορούμε να πούμε ότι χωρίζεται σε τρία μέρη:
- Το κάρμα της τωρινής ζωής
- Το οικογενειακό κάρμα
- Το κάρμα της προηγούμενης ζωής
Το Κάρμα της τωρινής ζωής
Το κάρμα που συγκεντρώνει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι η ιστορία που φτιάχνει με τις σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις του. Η ψυχή του είναι σαν καθρέφτης, ο οποίος ανακλά γεγονότα και καταστάσεις μέσα από το πρίσμα και το χρώμα του. Αν ο άνθρωπος ζει μια ζωή στην οποία τρέφει συναισθήματα όπως θυμός, μίσος, ζήλια, μνησικακία κρατώντας τα μέσα του ή ξεσπώντας τα σε άλλους ή στον εαυτό του και παραμελεί να αναπτύξει την ικανότητα να αγαπήσει ή να αγαπηθεί η ανάκλαση του κόσμου του θα είναι μαύρη, άσχημη. Οι άνθρωποι γύρω του θα είναι εκμεταλλευτές, κριτές, υποκριτές. Όλα αυτά όμως δεν θα είναι τίποτα άλλο από την προβολή των δικών του συναισθημάτων, τα οποία πια υποσυνείδητα ψάχνει σε άλλα άτομα. Με λίγα λόγια, ο νόμος του Κάρμα.
Το Κάρμα της προηγούμενης ζωής
Όπως ακριβώς με τις πράξεις τις τωρινής μας ζωής, έτσι και με τις πράξεις των προηγούμενων, ισχύει ο ίδιος νόμος της ανταπόδοσης. Η σημασία αυτού όμως, είναι ότι υπάρχουν πράξεις που γίνονται στη ζωή κάποιου χωρίς να υπάρξει ανταπόδοσή τους στην ίδια ζωή.
Το κάρμα των προηγούμενων ζωών είναι πολύ πιο δύσκολο να αποκαλυφθεί γιατί βρίσκεται σε άλλα επίπεδα, με αποτέλεσμα οι πληροφορίες για αυτό να βρίσκονται συνήθως στο υποσυνείδητο ή ασυνείδητο κομμάτι του νου μας. Η πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες γίνεται με διάφορους τρόπους, ηθελημένα ή μη όπως μέσω ονείρων, οραμάτων, μέσω ύπνωσης ή μέσω κάποιας θεραπείας ανώτερου πνευματικού επίπεδου. Συνήθως, αυτό που καταφέρνουμε να θυμηθούμε είναι μόνο μικρά κομμάτια, αποσπάσματα, ένα μεγάλο πάζλ που καλούμαστε σιγά σιγά να συμπληρώσουμε.
Συμβαίνει πολύ συχνά κοντινά μας πρόσωπα να έχουν αποτελέσει γνωστά μας άτομα σε προηγούμενες ζωές, και συνήθως με σχέσεις αρνητικές, από μίσος έως δολοφονία. Άλλες περιπτώσεις είναι μια διαφορετική μορφή αγάπης από τώρα (για παράδειγμα δύο εραστές σε άλλη ζωή μπορεί να είναι τώρα πατέρας και γιός, πολύ καλοί φίλοι κτλ). Αυτά εμφανίζονται ως εμπόδια στην επικοινωνία τα οποία καλούνται να λύσουν.
Σπάνια ένας άνθρωπος θυμάται τι ήτανε, τι έκανε αλλά αυτό που μπορεί να αντιληφθεί , με τις πέντε του αισθήσεις, είναι ότι σε κάποια μέρη του κόσμου έχει ξαναπάει ή ότι κάποιοι άνθρωποι του φαίνονται πολύ γνωστοί από την πρώτη και όλας ματιά (έχοντας είτε θετικά είτε αρνητικά συναισθήματα για αυτούς ).
Το οικογενειακό Κάρμα
Βάσει του κάρμα άλλων ζωών μας, πρίν ακόμα κατεβούμε σαν πνεύμα στη γή για την επόμενη ζωή μας επιλέγουμε τα μαθήματα που θέλουμε να διδαχθούμε διαλέγοντας τους γονείς μας, ακριβώς για τα αρνητικά χαρακτηριστικά που αντιστοιχούν σε αυτά τα μαθήματα (καρμικά μαθήματα).
Όλα μα όλα τα μαθήματα του οικογενειακού κάρμα έχουν σαν ρίζα την απόλυτη συγχώρεση και αγάπη (οχί με την έννοια της προσκόλλησης όμως), και μας δείχνουν το δρόμο προς την αγάπη για τον εαυτό μας. Όταν δεν αγαπάμε την μητέρα ή τον πατέρα μας για κάτι σίγουρα δεν αγαπάμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, που, στη συνέχεια δεν μας επιτρέπει να αγαπάμε τους άλλους.
Το Κάρμα με λίγα λόγια σημαίνει ότι οι φυσικές και πνευματικές πράξεις που εκτελεστήκαν από το φυσικό σώμα κάποιου επηρεάζουν τις μελλοντικές του ενσαρκώσεις . Αυτό δεν είναι κάποιου είδους σύστημα τιμωρίας. Ούτε υπάρχει για να δικαιολογήσει την ύπαρξη των βασάνων και του πόνου. Είναι πολύ απλά η προέκταση του Νόμου της Αλλαγής, τον οποίο μπορούμε μόνο να δεχτούμε με ανοιχτή αγκαλιά.
Δουλεύοντας με τον εαυτό μας μέσω της κοσμικής ενέργειας έχουμε τη δυνατότητα να συνδέσουμε όλο αυτό το πάζλ του Κάρμα. Όσα περισσότερα κομμάτια εμείς ενώνουμε, τόσο καλύτερα έχουμε εικόνα για τον εαυτό μας, τόσο συγχωρούμε και αφήνουμε αισθήματα που μας εμποδίζουν να ζούμε ευτυχισμένοι και τόσο γινόμαστε πιο φωτεινοί.
Ένα όμως είναι σίγουρο, ότι μόνο με αγάπη και πολλές θετικές πράξεις μπορούμε να ξεχρεώσουμε το Κάρμα μας.

Αδελφές ψυχές, δίδυμες φλόγες




Αδελφές ψυχές, δίδυμες φλόγες

Αδελφές ψυχές είναι ουσιαστικά δύο όντα ίδια το ένα με το άλλο, αλλά και ταυτόχρονα διαφορετικά.
Δύο μοναδικά άτομα και ξεχωριστά που γεννήθηκαν από την ίδια Μονάδα, και προορίζονται για να ενωθούν.
Οι αδελφές ψυχές διαμορφώνονται κατά τη διάρκεια των ενσαρκώσεών τους. Συναντιούνται ξανά και ξανά (ίσως στην αρχή για να κλείσουν κάποιους λογαριασμούς ή γιατί τους άρεσε η ποιότητα της σχέσης τους) και στην πορεία «αδελφοποιούνται»! Αγαπιούνται τόσο πολύ που δεν μπορούν να είναι ξεχωριστά. Έτσι, ακολουθούν η μία την άλλη στις εκάστοτε ενσαρκώσεις τους.
Δύο αδελφές ψυχές δίδυμες φλόγες μπορεί να επιλέξουν να ενσαρκωθούν σαν συγγενείς, επιστήθιοι φίλοι, ζευγάρι κ.λ.π. Στο τέλος, όμως, επιλέγουν να συναντηθούν σαν ζευγάρι μια και οι ενέργειες που εκλύονται είναι πιο δυνατές μέσα από το πάθος και τον έρωτα = δημιουργία!
Μη ξεχνάμε, όμως, ότι εδώ μιλάμε για γηραιές ψυχές! Οι νέες ή οι άγουρες ψυχές δεν έχουν προλάβει να διαμορφώσουν μία αδελφή ψυχή. Και επειδή η γη βρίσκεται σε ένα χαμηλό επίπεδο εξέλιξης, συνήθως τα άτομα που έχουν έρθει εδώ για μία αποστολή, έχουν την πιθανότητα να συναντήσουν τη αδελφή τους ψυχή, δίδυμη φλόγα. Άρα, μετρώνται στα δάκτυλα ενός χεριού. Η Αγάπη είναι το πρωταρχικό σημείο που διακρίνει τις αυτές τις αδελφές ψυχές. Για να έχουν δημιουργηθεί δύο αδελφές ψυχές δίδυμες φλόγες σημαίνει ότι στο διάβα των ενσαρκώσεών τους έχουν αγαπηθεί ΑΠΟΛΥΤΑ!
Στη πάροδο των ενσαρκώσεων, όταν η Αγάπη γίνεται απόλυτη, συνήθως έρχεται με το αντίθετο φύλο γιατί μέσα από τον έρωτα εκλύεται έντονη δημιουργία, πάθος, ενέργεια και δράση. Η ερωτική αγάπη δίνει την ευκαιρία στην απόλυτη Αγάπη να αναπτυχθεί, μέσα από τις έντονες ενέργειες που εκλύονται! Δημιουργείται, τότε, η Αγάπη άνευ όρων η οποία πηγάζει αυθόρμητα στις αδελφές ψυχές – δίδυμες φλόγες.
Για να φθάσει μία ψυχή στο σημείο να έχει δίδυμη φλόγα, σημαίνει ότι έχει περάσει όλα τα στάδια της εξελικτικής της διαδικασίας, να έχει γενικά,ωριμάσει. Λέγεται, πως συναντάς την αδελφή σου ψυχή – δίδυμη φλόγα και παραμένεις μαζί της, μόνο όταν έχεις να συντελέσεις μαζί της ένα σημαντικό έργο, μία αποστολή για το καλό της ανθρωπότητας.
Ας δώσουμε ένα παράδειγμα για τις αδελφές ψυχές.
Εσείς, η αδελφή σας ψυχή απέναντι και στη μέση ένας καθρέπτης! Αν μέσα από αυτό τον καθρέπτη βλέπετε τον εαυτό σας… τότε απέναντί σας βρίσκεται η δίδυμη φλόγα σας!
Τα τρία επίπεδα
Οι Αδελφές Ψυχές μοιράζονται συναισθήματα κατανόησης και αλληλοστήριξης, αγαπούν χωρίς όρους και ο καθένας μας, λέγεται ότι έχει πολλές Αδελφές Ψυχές. Στόχος της συνάντησης των Αδελφών Ψυχών δεν είναι πάντα ο έρωτας. Τις περισσότερες φορές είναι η επίτευξη ενός κοινού στόχου/καθήκοντος.
Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους χωρίζονται σε τρία επίπεδα.
Επίπεδο ένα: Ο καθρέφτης μας. Αυτή είναι μια σπάνια περίπτωση. Αλλά αν είμαστε τυχεροί μπορεί να την έχουμε στη ζωή μας.
Τι τις κάνει τόσο ξεχωριστές;
Αδελφές Ψυχές αυτού του είδους έρχονται στη ζωή μας με γρήγορο, μαγικό και απρόσμενο τρόπο. Οι συνθήκες και τα γεγονότα της ζωής μας αρχίζουν να αλλάζουν για να διευκολύνουν τον ερχομό και την συνάντηση.
Και οι δυο Ψυχές πρέπει να είναι έτοιμες η μια για την άλλη από πριν, γιατί το ότι είναι Αδελφές Ψυχές δεν είναι αρκετό να στηρίξει τη σχέση.
Αυτό το επίπεδο είναι ο πιο ισχυρός τύπος αδελφών Ψυχών. Έχουν πολλά κοινά ενδιαφέροντα, σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο και πολλές φορές ο ένας μπορεί να συμπληρώσει τις σκέψεις του άλλου. Ο καθένας είναι ο καθρέφτης του άλλου, παρ’ όλο που δεν επιβάλλεται να είναι ακριβώς οι ίδιοι.
Αλληλοενθαρρύνονται και καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο αφού είναι στο ίδιο μήκος κύματος.
Αυτές είναι οι δίδυμες φλόγες.
Επίπεδο δυο: Αδελφές Ψυχές αυτού του είδους βρίσκονται παντού γύρω μας.
Αν κοιτάξουμε γύρω μας όταν χρειαζόμαστε βοήθεια η καθοδήγηση σε μια κατάσταση ζωής και θανάτου η όταν έχουμε ένα βαρύ φορτίο στους ώμους μας.
Ποιος είναι κοντά μας έτοιμος να μας ακούσει;
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που μας ηρεμούν, που μας καθησυχάζουν, η που ανταποκρίνονται όταν ζητούμε βοήθεια; Αυτού του τύπου οι Αδελφές Ψυχές έχουν τέτοια αγάπη χωρίς όρους η μια για την άλλη που μερικές φορές είναι δύσκολο να κατανοηθεί.
Επίπεδο τρία: Συναντάμε αυτές τις Αδελφές Ψυχές σε απρόσμενα μέρη.
Μερικές φορές τις αποκαλούμε ”ο καλός μου άγγελος”. Μπορεί να τις συναντήσουμε ενώ περπατούμε στο δρόμο, προβληματισμένοι για κάτι, και άξαφνα κάποιος άγνωστος θα μας δώσει ένα μικρό μήνυμα που πιθανόν να μας οδηγήσει σε απάντηση των προβληματισμών μας.
Αυτές οι Αδελφές Ψυχές έχουν τοποθετηθεί στο δρόμο μας από το πουθενά και ίσως να μην τις ξαναδούμε ποτέ.
Μετά συνεχίζουμε νοιώθοντας ευλογημένοι που τις είχαμε στη ζωή μας αυτό το απαραίτητο λεπτό. Ο ρόλος τους είναι να μας οδηγήσουν σε μια απάντηση, η να μας ωθήσουν να πάρουμε μια απόφαση για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας και τον αγώνα μας.
Όταν ενώνονται ”παλιές Αδελφές Ψυχές” ο συντονισμός που υπάρχει μεταξύ τους επιτρέπει την ανάπτυξη κατανόησης, σεβασμού, αποδοχής, την ανάπτυξη της σύνεσης, της σοφίας, της ικανότητας να συμπάσχουμε, την εξέλιξη της συνειδητοτητας, σε τόσο ψηλά επίπεδα που δεν θα ήταν ποτέ δυνατό αν ήταν με άλλες Ψυχές.

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Τι είναι οι Μεσημβρινοί ?

Μέτρηση Μεσημβρινών
Όλοι ξέρουμε και γνωρίζουμε για την ύπαρξη του αρτηριακού και φλεβικού μας συστήματος ή για το νευρικό μας σύστημα. Αλλά λίγοι ξέρουν για την ύπαρξη ενός ενεργειακού συστήματος που τρέχει παράλληλα με το αρτηριακό, το φλεβικό και το νευρικό μας σύστημα!

Οι 12 κύριοι μεσημβρινοί στο σώμα μας έχουν συγκεκριμένη πορεία και μεταφέρνουν την ζωτική μας ενέργεια γνωστή ως τσι (Qui). Βασικά οι 12 κύριοι μεσημβρινοί είναι 12 ζευγάρια ενεργειακών καναλιών. Κάθε ζευγάρι αποτελείται από ένα ενεργειακό κανάλι στο αριστερό μέρος και στο δεξί μέρος του σώμα μας. Οι ονομασίες των μεσημβρινών προέρχονται από τα όργανα που περνάνε και η ροή της ζωτικής ενέργειας στο κάθε μεσημβρινό έχει άμεση σχέση με την λειτουργία του αντίστοιχο όργανο.

Ενεργειακές δυσλειτουργίες των μεσημβρινών δείχνουν προδιάθεση ή ύπαρξη σωματικής βλάβης οργάνων και την ψυχολογική κατάσταση της ψυχής. Η σωματική ή βιολογική κατάσταση ενός οργάνου είναι κατανοητή, αλλά τι σχέση έχει με την ψυχολογική κατάσταση της ψυχής ?

Όπως είπε και ο Ιπποκράτης : «Νους υγιής εν σώματι υγιή»
Τι είναι η μέτρηση μεσημβρινών..?

Κάθε όργανο στο σώμα μας αντιπροσωπεύει ένα συναίσθημα. Μάλλον το ποιο γνωστό συναίσθημα που σχετίζετε με συγκεκριμένο όργανο είναι ο θυμός και το συκώτι! «Μου έπρηξες το συκώτι» ακουστό στα αυτιά όλων μας. Όταν μιλάμε για ένα στριμμένο άτομο που δεν δείχνει σωστή ανταλλαγή με την κοινωνία των θεωρούμε «δυσκοίλιος» και «κατουρήθηκε από των φόβο του» μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι σχέση έχει ο στριμμένος με το παχύ έντερο ή ο φοβισμένος με τα νεφρά! Με απλά λόγια, σε κάθε σωματική εκδήλωση προϋπήρχε μία ψυχολογική υπερφόρτωση!

Ένα άλλο σύστημα που συνδέετε άμεσα με τους 12 μεσημβρινούς είναι η ενεργειακή ροή των 5 στοιχείων. Ένας δημιουργικός κύκλος αποτελεί από το στοιχείο του νερού, του ξύλου, της φωτιάς, της γης και του μέταλλου και κάθε στοιχείο αποτελείται από δύο έως τέσσερις μεσημβρινούς. Το νερό αντιπροσωπεύει την ροή, το ξύλο την ευλυγισία, η φωτιά την επιθυμία, η γη την γείωση και το μέταλλο την δύναμη του καθένας μας. 

Δυσλειτουργίες στην ομαλή ροή της ενέργειας δημιουργούν σωματικές βλάβες και σωματικές βλάβες δημιουργούν επιπλέον δυσλειτουργίες στην ροή της ενέργειας!

Γνωρίζοντας την ενεργειακή ροή των μεσημβρινών μας ανοίγει κυριολεκτικά τα μάτια προς τα πού πάει η υγεία μας και αν συνεχίζουμε των ίδιο τρόπο ζωής μπορούμε με απλή λογική να καταλαβαίνουμε που κινδυνεύει η υγεία μας! Με την εξισορρόπηση της ροής της ενέργειας μέσον βελονιστηκών σημείων με ηλεκτροβελονισμός και με απλές συμβουλές που εφαρμόζονται εύκολα στην καθημερινότητα μας βελτιώνουμε την υγεία μας και πετυχαίνουμε μια καλή πρόληψη για πιθανών μελλοντικών προβλημάτων!





Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

γιατί οι γονείς πληγώνουν τόσο βαθειά;


Η μητρική αγάπη θεωρείται αυτονόητο συναίσθημα αλλά αντικειμενικά δεν είναι.
Τα παιδιά δεν είναι τα ιδανικά παιδιά της φαντασίας μας . Όπως επίσης και οι μητέρες δεν μοιάζουν μ αυτές που περιγράφουν τα ποιήματα.
 παιδική μας ηλικία, αλλά μεγαλώνοντας όλοι θέλουμε ν’ αποδείξουμε ότι εμείς θα τον επαληθεύσουμε ως γονείς.
Μοιάζει να υπάρχει μια συλλογική πεποίθηση ότι όταν μια γυναίκα γίνεται μητέρα – μεταμορφώνεται σε καθαγιασμένο πλάσμα. Όσοι έχουν μπει στη διαδικασία να δουλέψουν θεραπευτικά με τον εαυτό τους, γνωρίζουν ότι το είδος και η ποιότητα της αγάπης που έχουμε εισπράξει ως παιδιά, αυτό είναι που μπορούμε να προσφέρουμε ως γονείς .
Η σχέση με το παιδί είναι μαγική. Ο ενήλικος άνθρωπος φαινομενικά, έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει την ιδανική σχέση, να πλάσει τον ιδανικό άνθρωπο, όπως τον έχει στο μυαλό του.
Αυτό όμως το πρότυπο πολύ συχνά , μέσα στο εικοσιτετράωρο συγκρούεται με τα πραγματικά συναισθήματα που ξεπηδούν απ εκεί που δεν τα περιμένεις και τα οποία παραμένουν ανομολόγητα και καλά κρυμμένα .
Προσπαθώντας οι γονείς να φτιάξουν αυτό που φαντάζονται πολύ συχνά – ανάλογα και με τον χαρακτήρα τους – το πετυχαίνουν. Πετυχαίνουν ακριβώς την εικόνα και ξεγελούν τον κοινωνικό περίγυρο και τον εαυτό τους. Ο μόνος που δεν ξεγελιέται είναι το παιδί. Το οποίο παραμένει ο μοναδικός αξιόπιστος μάρτυρας της αλήθειας των συναισθημάτων κάθε οικογένειας.
Μπορεί να κακοποιηθεί συναισθηματικά ένα παιδί για να αναγκαστεί να χωρέσει στην εικόνα που έχουν οι γονείς, να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους, να γίνει αυτό που εκείνοι θέλουν. Όμως πάντα θα υπάρχει κάτι που αργά η γρήγορα θα εμφανισθεί ως αδυναμία, ασθένεια, επιθετικότητα, απάθεια και δεν θα μπορεί να το εξηγήσει κανείς.
Η κακοποίηση των παιδιών δεν είναι μόνο οι ακραίες ιστορίες που βγαίνουν στις ειδήσεις. Συμβαίνει καθημερινά από ανύποπτους γονείς. Συμβαίνει μ ένα απλανές βλέμμα, με μια επιτιμητική ματιά, με προσβλητικά λόγια, με θυμό που εγκλωβίζεται σ ένα κλειστό στόμα. Συμβαίνει όταν οι γονείς εστιάζουν στα επιτεύγματα και όχι στο ίδιο το παιδί, στην ύπαρξη του.
Συμβαίνει, όχι γιατί αυτό που κάνει ή δεν κάνει ένας γονιός, είναι από μόνο του τόσο φοβερό, αλλά γιατί το μωρό είναι τόσο εύθραυστο και εξαρτημένο για την επιβίωση του απ αυτούς. Είναι φτιαγμένο έτσι ώστε να αντιλαμβάνεται στο κέντρο της ύπαρξης του την κάθε δόνηση που νοιώθει το πλάσμα που του δίνει ζωή.
Δεν πρέπει καμία μητέρα να νομίζει πως μπορεί να φροντίζει ένα μωρό μηχανικά, χωρίς επιπτώσεις. Το μωρό που δεν συναντά ένα βλέμμα να το κοιτάζει, νοιώθει ότι βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο. Το αποτύπωμα της συναισθηματικής απουσίας ή της συναισθηματικής αναστάτωσης της μητέρας είναι ανεξίτηλο στην ψυχή και στο σώμα του ανθρώπου.
Όμως γιατί οι μητέρες δεν είναι τόσο διαθέσιμες όσο χρειάζεται να είναι, για τις ανάγκες του παιδιού;
Γιατί οι μητέρες και οι πατέρες είναι πριν απ όλα άνθρωποι. Άνθρωποι που έχουν διανύσει μια απόσταση στη ζωή τους, μπορεί να έχουν πληγές ανοιχτές, κρυμμένα μυστικά, καταπιεσμένα συναισθήματα και σε κάθε περίπτωση παιδικά τραύματα που τώρα ενεργοποιούνται.
Έρχεται το παιδί στη ζωή μας και μας φέρνει αντιμέτωπους με το παρελθόν μας. Έχουμε δύο επιλογές ή θα το αντιμετωπίσουμε ή θα του το κληροδοτήσουμε αυτούσιο. Αυτή είναι ακριβώς η ευκαιρία που δίνει η γονεϊκότητα. Σου καθρεφτίζει τις πληγές, τις στρεβλώσεις, τα κενά. Μπορείς πάντα να αποστρέψεις το βλέμμα αλλά όχι χωρίς τίμημα.
Οι γονείς που νοιάζονται, το πιο σημαντικό που μπορούν να κάνουν, για να προστατεύσουν τα παιδιά τους απ τον εαυτό τους, είναι να φροντίσουν τον εαυτό τους. Μόνο έτσι θα επιτρέψουν στην αγάπη τους να εκδηλωθεί αβίαστα και ευεργετικά.