«η αγωγή του παιδιού αρχίζει εκ κοιλίας μητρός
και μάλιστα εξ άκρας συλλήψεως»
γέρων Πορφύριος
Ο άνθρωπος πριν να διαβεί την πύλη της γεννήσεως και να ζήσει στο «εξωτερικό», ορατό, απρόσωπο Μεγάλο Σύμπαν, έχει ήδη διανύσει μια μακρά περίοδο εννέα μηνών σ' ένα μικρό, «εσωτερικό», αόρατο σε τρίτους σύμπαν (την μητρική κοιλιά), την Μήτρα της Μητέρας του. Από αυτήν την περίοδο των εννέα μηνών ~ ιδιαίτερα μακρά, λόγω των γρήγορων ρυθμών αναπτύξεως της εμβρυϊκής ζωής - εξαρτάται κατά την σύγχρονη επιστήμη η υγεία, η ψυχική ισορροπία και η πνευματική δομή.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το έμβρυο αποτελεί αντικείμενο συνεχών ελέγχων, συζητήσεων, γύρω από τη σωματική του ανάπτυξη και υγεία. Η μέλλουσα μητέρα επισκέπτεται ειδικούς, δέχεται συμβουλές, προσέχει τη διατροφή της, προσπαθεί να κόψει βλαβερές συνήθειες και να αποκτήσει καινούργιες ωφέλιμες, ώστε το παιδί που θα φέρει στον κόσμο να είναι γερό και υγιές.
Στη μήτρα, μαζί με τη σωματική ωρίμανση του εμβρύου, εξελίσσεται και η ψυχική
Δεν πρέπει να θεωρείται η στιγμή της γέννησης σαν μια αρχή της ψυχικής ζωής του παιδιού, έτσι όπως δε σηματοδοτεί ούτε την πλήρη νευρική του ωρίμανση.
Ο τοκετός είναι μόνο η στιγμή της αναγκαίας εξόδου του παιδιού από το σώμα της μητέρας, λόγω των διαστάσεων του κεφαλιού του και της γήρανσης του πλακούντα. Είναι το πέρασμα από ένα περιβάλλον σε ένα άλλο. Το έμβρυο, μέσα στη μήτρα , ωριμάζει, μαθαίνει τις διάφορες λειτουργίες, αισθάνεται. Η περίοδος πριν από τον τοκετό, κατά τις απόψεις των τελευταίων χρόνων, εμφανίζεται σαν ιδιαίτερα σημαντικό και κρίσιμο κεφάλαιο της ζωής μας.
Είναι πολυάριθμες οι μελέτες γύρω από την προγεννητική ζωή, όχι πια απλά θεωρίες και φωτισμένες αντιλήψεις, αλλά έρευνες βασισμένες σε αντικειμενικά κριτήρια στον χώρο της φυσιολογίας, της νευρολογίας, της βιοχημείας και της ψυχολογίας. Τα αποτελέσματα είναι ομόφωνα: τουλάχιστον από τον έκτο μήνα της κύησης, το έμβρυο αισθάνεται, δέχεται πολλά μηνύματα, θυμάται, μαθαίνει…
Οι ψυχικές ικανότητες του εμβρύου:
α) το έμβρυο αισθάνεται τα συναισθήματα της μητέρας τους.
β) συλλαμβάνει τις σκέψεις της μέσα από τα ίδια του τα κύτταρα.
γ) το έμβρυο έχει μνήμη και καταγράφεται στα κύτταρά του, η σκέψεις της μητέρας του, τα μηνύματα που του στέλνει, τη σχέση της με τον πατέρα, τη στάση της στη ζωή μέσα απο την δική της αντίληψη για αυτήν, τα ιδανικά και τους στόχους της, την ποιότητα της ύπαρξής της.
Είναι ένα ον προικισμένο με πολλές ικανότητες και ευαισθησία σε διάφορα ερεθίσματα, τα οποία εγγράφονται . Οι διαπιστώσεις αυτές μας οδηγούν στην εγκατάλειψη της εικόνας του παθητικού πλάσματος που πιστεύουμε. Επίσης οι ψυχοθεραπευτές επιβεβαιώνουν πως πολλές διαταραχές, περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές, πηγάζουν είτε από μια ενδομήτρια ζωή ιδιαίτερα «δύσκολη» για το έμβρυο είτε από τις τραυματικές συνθήκες του τοκετού.
Το έμβρυο συναισθάνεται ιδιαίτερα την ψυχική στάση που η μητέρα του τρέφει απέναντί του. Αν είναι θετική ή απορριπτική. Αν επιθυμεί τη γέννησή του ή όχι.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να ξέρουν οι γονείς περισσότερα γύρω από τη ζωή του εμβρύου, ώστε να μπορούν να δώσουν στο παιδί τους την οφειλόμενη σημασία ήδη από αυτή την περίοδο της υπαρξής του και να του προσφέρουν ό,τι χρειάζεται για την υγεία του, όχι μόνο σωματική αλλά και ψυχική. Με την προγεννητική ψυχολογία εμβαθύνονται και εμπλουτίζονται η έννοια και η σημασία του ρόλου των γονέων και ιδιαίτερα της μητέρας, η οποία, με τα συναισθήματα και τις συγκινήσεις της, καθοδηγεί την ψυχική συγκρότηση του παιδιού της ήδη από τη μήτρα.
Ο δεσμός μητέρας-παιδιού είναι πολύ σημαντικός, ιδιαίτερα τους πρώτους μήνες ζωής. Αλλά αυτός ο δεσμός δεν είναι παρά μια προέκταση ενός δεσμού που άρχισε πριν εννέα μήνες, στην κοιλιά. Ο Διδ. Φ. Λεμπουαγιέ, Γάλλος μαιευτήρας πρώτος κατηγόρησε δημόσια τη βία μερικών διαδικασιών ρουτίνας του νοσοκομειακού τοκετού, πολλά βήματα έγιναν σε όλο τον δυτικό κόσμο προς μια πιο ευαίσθητη αντιμετώπιση του τοκετού και ένα μεγαλύτερο σεβασμό για τις ανάγκες της μητέρας και του παιδιού σε αυτή την τόσο σημαντική στιγμή της ζωής τους. Πλέον η εναλλακτική θεραπεία και η ψυχοθεραπεία για την υποστήριξη της μητέρας και του εμβρύου έχει στις μέρες μας ενταχθεί στα πλαίσια μιας πλήρους προγεννετικής διαδικασίας.
Το μωρό, όταν γεννιέται, μεταφέρει μέσα του, μαζί με τον κληρονομικό του πλούτο, όλες τις εμπειρίες που έζησε μέσα στη μήτρα. Τα ενδομητρικά βιώματα θα επηρεάσουν τη σχέση με τη μητέρα, τις μελλοντικές του αντιλήψεις , τον χαρακτήρα του, την υπόλοιπη ζωή του. Τους εννέα μήνες της κύησης, το έμβρυο όχι απλώς μεγαλώνει αλλά και ωριμάζει σε όλες τις λειτουργίες του.
Εξετάζοντας την αισθητήρια ανάπτυξη του εμβρύου μπορούμε να καταλάβουμε :
~ Η Αφή: Το δέρμα είναι το κατ’ εξοχήν όργανο επικοινωνίας και σημαντικότατο στοιχείο του σώματος, γιατί το περιέχει και το τυλίγει όλα του τα όργανα προστατεύοντας το . Τα χεράκια του είναι συχνά σε επαφή με το πρόσωπο, πιπιλάει το δάχτυλο, ακουμπώντας την μήτρα της μητέρας του , το προσωρινό του σπίτι . Το δέρμα, δέχεται ερεθίσματα.
~ Η γεύση: Η γεύση στο τέλος του πρώτου τριμήνου έχει αναπτυχθεί. Όταν το αμνιακό υγρό έχει γλυκιά ουσία , το έμβρυο καταπίνει πολύ ποσότητα ενώ όταν η ουσία είναι πικρή αντιδρά με γκριμάτσες .
~ Η ακοή: Το αυτή του εμβρύου δέχεται πολλά ερεθίσματα, εσωτερικά και εξωτερικά του μητρικού σώματος. Οι θόρυβοι του εντέρου της μητέρας, ο καρδιακός της κτύπος ρυθμίζει τον χρόνο του εμβρύου, η επιτάχυνσή του εξαιτίας ενός φόβου για παράδειγμα, δεν περνάει απαρατήρητος, η φωνή της μητέρας φτάνει στο έμβρυο εσωτερικά και αμέσως μετά τον τοκετό το μωρό την αναγνωρίζει. Η φωνή του πατέρα, όλων όσων τριγυρίζουν τη μητέρα, η μουσική, οι θόρυβοι του περιβάλλοντος όλοι οι εξωτερικοί ήχοι είναι ακουστικά ερεθίσματα τα οποία τα ακούει. Οι γονείς, μιλώντας στο μωρό μέσα στην κοιλιά, εκτός από μια γλυκιά επαφή μαζί του, του προσφέρουν και τα πρώτα εφόδια γα την εκμάθηση της γλώσσας. Αυτό επιβεβαιώνει πως το έμβρυο ακούει και αποτυπώνει τα ακουστικά ερεθίσματα.
~ Η όραση: Η όραση δεν είναι τέλεια ανεπτυγμένη, λόγω του περιβάλλοντος που βρίσκεται το έμβρυο. Όμως από την δέκατη έκτη εβδομάδα κύησης, αντιδρά στην έκθεση της μητέρας στις ηλιακές ακτίνες.
Η μητέρα έχει αποκλειστική σχέση, μέσω διαφόρων καναλιών επικοινωνίας μαζί του και επιδρά περισσότερο στην ψυχοσωματική του ευεξία. Η προγενετική ψυχολογία τονίζει τη σημασία της πρώιμης σχέσης μητέρας-παιδιού, ήδη από τη μήτρα, ως βάση για τη μετέπειτα κοινή τους πορεία . Η χαρά για την εγκυμοσύνη, η αποδοχή του μωρού, η αίσθηση ικανοποίησης μεταδίδονται στο έμβρυο και αποτελούν γι’ αυτό μια πολύτιμη ψυχική τροφή. Από τη στιγμή της σύλληψης το μητρικό σώμα προσαρμόζεται στις καινούργιες ανάγκες και παρέχει στο έμβρυο ό,τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί.
Το πόσο σημαντικό ρόλο έχει η επικοινωνία μητέρας-εμβρύου για την υγιή ψυχοσωματική του ωρίμανση παίζουν οι μητρικές νευρο-ορμόνες. Όταν βρισκόμαστε σε μια κατάσταση δυσφορίας, δυσάρεστης αναμονής, φόβου, εισάγονται στην κυκλοφορία μας ουσίες όπως η αδρεναλίνη. Η αυξημένη παρουσία τους στο αίμα προκαλεί τα δυσάρεστα συμπτώματα του άγχους: ταχυπαλμία, επιτάχυνση της αναπνοής, ιδρώτας, σφίξιμο στο στομάχι κ. ά. Στην εγκυμοσύνη οι ορμόνες διαπερνούν το «φίλτρο» του πλακούντα και εισβάλλουν στην κυκλοφορία του εμβρύου, προκαλώντας του παρόμοια δυσφορία. Πρέπει να τονίσουμε εδώ πως, ενώ ο ενήλικος έχει μάθει να αντιμετωπίζει το άγχος, αναπτύσσοντας διάφορους μηχανισμούς άμυνας, το έμβρυο, όπως και το νεογέννητο, είναι τελείως άοπλο, δεν έχει τη δυνατότητα να αμυνθεί από τα αρνητικά ερεθίσματα, αρνητικές σκέψεις και τα δέχεται με όλη την έντασή τους.
Η ηρεμία, η γαλήνη, η αγάπη και αποδοχή είναι πολύτιμα εφόδια για το έμβρυο στην προγεννητική του ζωή. Η εναλλακτική θεραπεία μπορεί να τα προσφέρει και να βοηθήσει για μια ομαλή ανάπτυξη και καλύτερη υγεία του εμβρύου και της μητέρας .
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ ΠΑΘΗΣΕΩΝ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΟΚΕΤΟ
- Αναιμία
- Άγχος, αϋπνία και ένταση
- Αλλαγές στην όρεξη
- Οσφυαλγία
- Ρύθμιση της πίεσης του αίματος (εκτός από τις περιπτώσεις της προεκλαμψίας και εκλαμψίας)
- Δυσκοιλιότητα ή οποιαδήποτε μεταβολή της κινητικότητας του εντέρου
- Αποφυγή του διαβήτη κύησης (που προκαλείται από την εγκυμοσύνη)
- Αιμορροΐδες
- Μυϊκή κούραση και ένταση
- Πρωινή αναγούλα, καούρα, ναυτία και έμετος
- Οίδημα
- Προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος (δυσκολία στην ούρηση, κυστίτιδα, κ.λπ.)
- Ευελιξία του πυελικού εδάφους
- Δυσλειτουργία της ηβικής σύμφυσης
- Αποτροπή της ρήξης/ τομής περινέου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου